I'm Secretly Married To My BODYGUARD Completed

ISMTMB - BK 2 -6

Chapter 6

Lianne pov

I sighed ng tiningnan ko si Chia nakatingin sakin at ngumiti ng tipid.

"So Lianne anung plano mo ngayun? And i'm sure masaya ka ngayun dahil natupad na ang gusto mo"  sarcastuc niyang pagkasabi.

"And this game ikaw ang nasasaktan"  dagdag niya.

Natahimik ako sa sinabi ni Chia. Nasasaktan ba talaga ako? Siguro oo sa umpisa lang pero mawala din ito. Nakamove on na ako sa sakit nangyayari sakin dati at tama na yun.

"Sa umpisa lang siguro Chia"  sagut ko sa kanya. Alam kung hindi nila naiintindihan ang sitwasyon ko.

"Ako ang naawa sa anak mo dahil hindi niya masyado nakilala ang Ama niya. Dapat binigyan mo ng panahon ang mag ama para magkakilala sila sa isa't isa. Pero ikaw yun nakabuntot ka sa anak mo. Lianne anak din naman siya ni Vincent? And now wala na ang ama niya anung gagawin mo? Siguro masaya kana ngayun"

"Hindi kita naiintindihan Lianne, kung bakit ginawa mo ito. You know what both of you, your son at ikaw sinasaktan mo lang ang sarili mo dahil diyan sa pride mo"  inis na dagdag ni Chia.

Napabuntung hininga ako sa sinabi niya. Sinasaktan ko ba talaga ang anak ko? Hindi physical kundi emotional?. 

"Balang araw Chia maiintindihan mo ang sitwasyon ko ang ginawa ko pagnagka anak ka na" 

Nilingun niya ako. "No. Lianne dahil alam ko ang gagawin ko. At yun ang tama. Hindi naman yata kaylangan pairalin ang pride-"

"Chia hindi naman ito pride eh, tungkol ito sa sitwasyon ko dati"

"Sitwasyon? Na anu? Hiding your feelings Lianne? Akala mo ba hindi ko alam ang pagpanggap mo dati na may Amnesia?"

Tipid akong napangiti sa huling sinabi ni Chia. She's right at nagpanggap ako ng may amnesia. Pero mali ba talaga ang ginawa ko?.

"Lianne kilala kita, gawin mong lahat ang makakaya para hindi na maulit ang nangyayari. Pero kaibigan kita. Sinasabi ko ito sayo para matauhan yang utak mo ng puno ng kalawang. Hindi ka ba naawa sa kay Marky?"

Natatakot ako ulit na mangyayari ulit.

"Kakayanin ko hanggang kaya ko Chia para kay Marky"  niyakap niya ako ng mahigpit.

Flashback 

"Hija, seryoso ka ba sa binabalak mo?"

Tumango ako sa tanung ni mommy dahil alam ko ito lang ang paraan ko.

Bumuntung hininga si daddy at tumingin sakin.

"Okay sasabihin ko sa kanya, pero sana hindi ka magsisi sa huli"

Nilingun ko yung anak ko anak ko nasa crib niya naglalaro ng mga toys niya.

'Alam ko paglaki mo maiintindihan mo si mommy'

Lumapit sakin si mommy hinagud ng kamay niya ang likod ko.

Nilingun ko si mommy binigyan ng ngiti. Pero ang nakikita ko sa mata nila ang lungkot. Anu ba magagawa ko ayoko ng masaktan tama na yun.

"Hindi mo ba naiisip na masasaktan din ang asawa mo nito sa pinagawa mong desisyon Lianne?"

Tanung ni daddy sakin.

"Alam ko ito rin ang gusto niya dad" 

"Pero what if Lianne hindi siya patay? Kausapin mo kaya ang kapatid niya di ba close kayo?"

Umiling ako sa sinabi ni Chia. "Hindi na kailangan Chia. Pinutol ko na rin ang ugnayan ko sa kanila"  napailing iling nalang sa ulo si Chia sa sagut ko.

Umuwi na ako sa bahay pagkatapos ko kay Chia. Nakita ko si Marky nakaupo sa couch. Naka indian seat ito. "Hi baby boy"  bati ko sa kanya at hinalikan sa pisngi. Malungkot parin yung hitsura niya nakatingin sa tv.

"Hey"

Pansin ko ulit sa kanya. May nakita akong kaunting luha tumagilid sa mata niya kahit hindi siya nakatingin sakin.

"Ssshhh stop crying"  tahan ko sa kanya. Kinarga ko siya at nilagay sa lap ko wala paring imik nakatingin sa tv.

"Gusto mo pumunta sa mall? Call ko si tito si Dexter mo?"

Inangat niya ang tingin sakin. "Mommy i really miss him, can we go?"  Kumunot yung noo ko.

"Where?"  Kinabahan kung tanung sa kanya.

"Sa funeral ni tito boy mommy pleaseee?" 

Pinahid niya sa maliit na kamay ang luha niya.

Hindi kami pwede pumunta doon dahil hindi ko alam saan siya ngayun. Pangalawa ayoko makita siya ng pamilya niya.

"Ganito nalang gusto mo pumunta tayo sa disneyland? Sa hongkong?" Umiling siya kaagad.

"No. Thanks mom dito lang ako" bumaba siya sa lap ko at umupo ulit sa couch.

"Gusto mo manuod tayo ng sine? With tito Dexter?"

"Mommy, bakit hindi mo sinagut yung sinabi ko sayo? Do you know him?"

Napanganga ako sa tanung ni Marky ng diretso sakin hindi ko inasahan yun.

"No. No. Baby"  agad kung sagut sa kanya.

"So. Anu pumayag ka na ba pupunta tayo sa mall? Sabihin mo lang kung anung gusto mo?" 

Nakatingin parin siya sa tv. "Sa funeral ni tito boy tayo pwede pumunta?"

Napamasahe ako sa sintido ng ulo ko sa noo.

"Teka lang Marky, bakit ba atat atat ka gusto pumunta doon sa funeral ng lalaki kakilala mo pa? Hindi natin alam ang totoong ugali nun?"  Inis ko sa bata. Malapit na akong naubusan ng kakarason nito.

"Dahil namimiss ko siya, and i feel kung hindi tayo pupunta? Feel ko empty ako" 

Nagpalakad lakad na ako gilid niya.

"Pwede naman tayo tumawag mom doon sa phone kung saan siya ngayun?"  Putek itong anak ko saan na ba ito nagmana.?

"Hindi tayo pupunta okay"  

Agad bumaba si Marky sa couch. "Hey where you going? Bumalik ka dito!?"  Sigaw ko sa kanya. Agad siya umakyat sa taas at narinig kung pabagsak niya sinara ang pinto. Napabuntung hininga nalang ako at pumunta sa kusina para uminom ng tubig.

"Marie kumain na ba si Marky?"

"Hindi pa ma'am. Busug daw siya"

Nilingin ko siya. "Hindi mo ba tinanung kung anung gusto niya?"

"Gusto daw niya pumunta sa funeral"

Napapikit ako ng mata at napabuntung hinga. Kailangan pa ba umabut sa ganito?.

Pinuntahan ko siya sa kwarto niya. Mabuti hindi nakalock ang pinto kaya agad ako nakapasok sa loob. Narinig ko siyang humihikbi ng dahan dahan.

Nilapitan ko siya at tinanggal ang kumot. Kinarga ko siya. "Sshhh stop crying. Gusto mo umiyak din si mommy?"

Tumigil siya at inangat ang tingin sakin. Agad siya umiling  sa sinabi ko.