07.05.2018
" Aşk dünyanın en tatlı mutluluğu ile en derin acısından yaratılmıştır" demiş Bailey.
Mutluluğumun acıma dönüşeceğini bilir gibi..
Başlangıç: 07.05.2018
Bitiş: ?
Taekook
Hani insan bazen bazı durumlarda sığınabileceği, sırtını yaşayabileceği bi nedene ihtiyaç duyar ya işte şu an tam da o nedene ihtiyacım vardı. Kimsem yoktu hiçkimsem.. Bütün bu yaşadıklarımın bi kâbus olması için içten içe Tanrıya dua ediyordum ama değildi. Hic birşey şu yaşadığım dakikalardan daha gerçek olmazdı.
Iki gündür ağzıma lokma girmemişti. Soğuk duvarlar sanki her geçen dakika dahada üstüme geliyordu. Su durumda istediğim ne kadar saçma olsada Jungkookun yanımda olmasına ihtiyacım vardı. Sonuçta onunla birlikte geçirdiğim süre boyunca hiç zarar görmemiştim. Tabi dövülmem dışında. Onunda jungkookla alakası olduğunu düşünmüyordum.
"Uyandın mı"
Kulağıma dolan lanet tınıyla başımı sesin geldiği yere çevirdim. Piç gülümsemesiyle bana bakan çocuğun ağzını yüzünü kırmamak için zor duruyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sessizliğimi bozmayarak önüme döndüğümde hızlı adım sesleriyle irkilsemde yinede kararlılığımı devam ettirerek önüme bakmaya devam ettim. Tam o sırada çenemin sıkılmasıyla ne kadar sinirim bozulsada belli etmemeye çalıştım.
" sana bi soru sorduysam cevabını vermek zorundasın!" Tıslayarak konuştuğunda yüzüne hala ifadesiz bi şekilde bakmaya devam etmiştim. Tam o sırada hiç te beklemediğim elimin ayağımın boşalmasına neden olan şey olmuştu. Yongi. Adı yongiydi. Dudakları tamda dudaklarımın üstündeydi. Anın verdiği şokla tepkisiz kalsamda daha fazla bu durumda kalmamak için dudaklarımı çekmeye çalışmıştım. Fakat bu çabalarım boşa gitmişti. Sonunda dudaklarını dudaklarımdan çektiğinde şaşkınlıkla yüzüne bakmaya başlamıştım.
" Biraz daha bana bu şekilde bakmaya devam edersen az öncekiyle yetinmem bilesin" göz kırparak konuştuğunda ani hareketimle önüme dönmüştüm.
" Benden ne istiyorsun?" Sorduğum soruyla tekrardan bana yaklaşmış yüzünü yüzüme yaklaştırarak konuşmuştu.
" sevgili jungkookundan küçük bi alacağım var. Tabi tek nedeni bu değil " diyerek ellerini yuzumle buluşturmuş gözlerimin içine bakarak sözlerine devam etmişti.
" Seni. Seni istiyorum."
Jungkook
Iki gün önceki telefon konuşmasından sonra resmen delirmiştim. Heryerde yongiyle taehyungu arasamda bulamamış yinede aramaya devam etmiştim. Tüm adamlarımı heryere salmış yetmeyeceğini düşünerek parayla bile adam tutmuştum. Taehyungu ne ara bu kadar hayatıma dahil etmiştim? Ne ara bana bu kadar işlemişti? Ne kadar kendi kendime bunları sorgulasam da şu anda önemli olan tek şey onu bulmam, sımsıkı sarılıp kokusunu içime çekmemdi. Ne kadar arasamda hicbir yerde onları bulamamak beni daha da çıldırtmaya başlamıştı.
" sikeyim!!" Kendi kendime söylendiğim sırada telefonuma gelen mesajı ışık hızında açtığımda başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü. Ya ben sinirlerimi zorlayacak bi rüyanın içindeydim yada Yongi Taehyungu öpüyordu. Daha benim elimi sürmediğim tenine Yonginin dokunuyor olması bardağın son damlasını taşırmıştı. Öldürektim. Yongiyi bulduğum anda kafasına sıkacaktım!
