Snow Falling - The English translation of Autumn Leaves

Fallen Leaves

Een druppel raakt mijn voorhoofd, ik kreun. De volgende druppel valt op mijn neus. Ik schrik wakker en ik probeer recht op te gaan zitten. Langzaam doe ik mijn ogen open. 'Holy... Wat fel!' mompel ik.

Wanneer ik eenmaal mijn ogen open heb zie ik waar ik ben. Ik lig in de struiken op een bed van gevallen bladeren.

Geschokt kijk ik om me heen. 'Waar ben ik in hemels naam.'. Ik sta op en kijk bedoezeld naar de grond. Geen tas of koffer te bekennen. Ik wrijf in mijn ogen om te kijken of het echt geen droom is.

Verschillende druppels vallen op mijn gezicht en rollen over mijn wangen naar beneden. Vervolgens kijk ik zelf ook naar beneden en zie ik dat ik alleen schoenen, een broek en een shirt aan heb. Geschokt sla ik mijn hand voor mijn mond. Ook begin ik steeds meer druppels te voelen op mijn huid. Ik kijk naar boven en zie de grauwe donkere lucht.

Ik had geen idee waar ik was, maar toch begon ik te lopen. Het begon steeds harder te waaien en te regenen. Ook was het al veel donkerder dan toen ik wakker werd.

Even later was ik bij de rand van het park. Ik keek rond, opzoek naar mensen. Er was geen enkel teken van leven. Ik sloeg links af en trok een sprintje. Waar ben ik, dacht ik. Ik liep nog iets verder, en toen zag ik een rij huizen. Ik liep naar het eerste huis toe waar het licht als enige brandde. Ik keek door het raam en zag een man in zijn stoel hangen. Hij was tv aan het kijken.

Ik klopte op de deur en even later stond de man voor me. 'Hallo kan ik je misschien ergens mee helpen?' vroeg hij met een schorre en lage stem, hij had een vreemd accent. 'Ja ik ben mijn ouders kwijt geraakt,' begon ik, maar voordat ik verder kon gaan verscheen er achter de man een schim. 'Hey pap, wie is dat?' zei hij toen hij voorzichtig zijn vader opzij duwde. Die blonde lokken... Die felblauwe ogen! Ik herkende hem meteen, Niall Horan.

Hij keek me bezorgd aan. 'Zoon, vraag eens of ze binnen wilt komen.' hoorde ik zijn vader zeggen. De jongen stak zijn hand naar me uit. 'Niall Horan.' zei hij. 'Maxime.'. Niall ging met zijn rug tegen de deur staan en maakte een gebaar dat ik binnen mag komen. Ik kijk hem wat verlegen aan en vervolgens stap ik het huis binnen.