Snow Falling - The English translation of Autumn Leaves

Car Ride

De volgende dag werd ik wakker in Niall's armen. Hij was nog niet wakker. Ik sloeg de dekens een stukje van me af. Perongelijk werd een stukje van Niall's bovenlichaam zichtbaar. Ik zag dat hij zowel zijn shirt en broek had uitgetrokken en alleen in zijn onderbroek lag. Hij ziet er zo lief uit in zijn slaap dacht ik bij mezelf. Een kleine glimlach kwam op mijn gezicht.

Een paar zonnestralen ontsnapte aan de gordijnen. Hoe laat was het eigenlijk? Ik zocht met mijn ogen de kamer af naar een klok, maar nee nergens te bekennen. Toen zag ik Niall's mobiel op een kastje naast zijn bed liggen. Voorzichtig boog ik over Niall heen en mijn hand reikte naar de witte Iphone 5c. 11 uur. Wow heb ik zo lang geslapen?

Ik schrok toen twee armen zich om mijn middel vouwden. 'Goodmorning sunshine!' hoorde ik de slaperige Niall zeggen. Ik legde zijn mobiel terug op het kastje en ik keek Niall aan. Hij had een verleidelijke lach op zijn gezicht en zijn haar zat warrig. Hij bleef me aankijken met zijn felblauwe ogen. Snel keek ik weg omdat ik waarschijnlijk zo rood als een tomaat aan het worden was. Hij lachte luid en bracht zijn hand naar mijn gezicht zodat ik hem weer aankeek. Hij ging rechtop zitten en bracht zijn gezicht steeds dichter bij de mijne

Voordat ik het wist voelde ik zijn lippen op de mijne. Een zachte kreun ontsnapte uit mijn mond. Ik voelde dat hij moest lachen. Na een paar seconden trok hij zich terug en keek hij me aan. Ik gaf hem een stomp op zijn schouder. 'Auw wat heb ik misdaan?!' gilde hij lachend.

Na twee uur zat ik naast hem in zijn auto. Ik had zijn sweater aan en mijn eigen broek en schoenen. Mijn shirt, jas en zijn blouse lagen in een tasje op de achterbank. We waren opweg naar London. Niall had ondertussen de radio aangezet en beide zongen we uitbundig mee met de muziek. Soms gleden mijn ogen af naar zijn gezicht en wanneer hij me doorhad en me ook aankeek, keek ik snel weer weg waardoor Niall een grijns op zijn gezicht kreeg.

'We zijn er bijna hoor!'. Ik keek weer naar hem, hij had een lach op zijn gezicht. Hij is echt leuk als hij lacht, dacht ik bij mezelf, maar ja hij is stiekem altijd wel leuk. We reden London binnen en kwamen voor een stoplicht te staan. Niall legde zijn hand op mijn benen en keek me lachend aan. 'Ik heb eigenlijk wel geluk, he?' zei hij. 'Hoe bedoel je?'. 'Nou, ik heb vannacht met een super mooi meisje in bed gelegen en nu zit hetzelfde mooie meisje nogsteeds naast me.' zei hij en hij trapte het gaspendaal in toen het stoplicht overging op groen. 'En, hopelijk ligt dit mooie meisje voor nog wat andere nachtjes in mijn armen.'. Hij bewoog voorzichtig zijn hand over mijn been waardoor ik kippenvel kreeg.

'We zijn er!' riep Niall blij en hij stopte voor een groot wit huis. Ondertussen was het al namiddag. Niall reed de auto op de oprit. We stapten uit en ik pakte mijn zakje met kleding, ondertussen ging de voordeur van het huis open en kwam er een klein groepje jongens naar buiten.