DREAR (Harry Styles Fanfic./Türkçe)

BÖLÜM-5 "Birşey Olmayacak"

    Hello!! Geciktiği için üzgünüm..Okuyucu sayısının biraz artmasını bekledim ve ramazanda yazmaya da üşendim.Oruçlu oruçlu aklıma hiç bişey gelmiyor..Herneyse.Hızla artan okuyucu sayısı ve voteler için teşekkürler.Keşke yorumlar da böyle olsa.Yeni bölüm ile karşınızdayım.Keyifli okumalarrr -ImagineTheAuthor

DİPNOT:Yazım yanlışları için üzgünüm.Hızlı yazıyorum bazı yerlerde yanlışlıklar oluyor..

     "Pekala,şimdi seni tekrar öpmeme izin ver.Kucağımda..Karşılığında Manchester.. Ha?" . Bu dediğine alayla güldüm.Bunu yapmayacaktım.Tamam...Beni kaçırdı,Nerissa her yerde beni arıyor,Manchester'dayız ve az önce öptüm.Son dediğimi unutun.Herneyse.Nerede kalmıştık? Kucak.Evet,kucağına oturmayacaktım.Peki,öyleyse neden onun yanına gidiyordum?Hayır,hayır! 

         Yanına gittim ve tam önünde durdum.Yatakta oturmuş,başını hafif kaldırmış bana bakıyordu. "Demek beni öpmek istiyorsun?" .Haylazca kafa salladı. "Imm,ben seni öpsem olmaz mı?" .Şaşırmıştı.Evet,evet kabul edin bunu beklemiyordunuz.Buna Harry'de dahil. "O-olur tabii" dedi gözlerini kırpıştırıp.Dizlernin üzerine oturup başımı ona çevirdim.Anlamayan gözlerle bana bakıyordu. "Ne yapı-" diyemeden onu 'yanağından' öptüm.Kalkmak için harekete geçtim ama bacaklarımı tuttu. "Sen buna öpmek mi diyorsun?" dedi kaşlarını çatıp.Kıpırdandım. "Sana,seni nerenden öpeceğimi söylemedim.Sende kabul ettin ve  bende seni yanağından öptüm.Ha birde şuan kucağında sayılırım zaten.." .Kaşları daha da çatıldı ve ağzı aralandı.Ve sonra daha ne olduğunu bile anlayamadan bacaklarımı tutup beni tam kendine çevirdi ve kalçamı tutup kendine bastırdı.Sonra da dudaklarıma saldırdı.Saçımı tutmuş kımıldamamı önlerken çırpınıyordum.Saçım acıyordu.Açlıkla alt dudağımı ısırınca ağzına doğru inledim -aslında çığlık attım desek daha iyi olur-.Geri çekildi ve beni hızla tutup yatağa fırlattı.Ardından ayağa kalktı ve kanayan dudağını silip "Öpüşme böyle olur güzelim" diye çemkirip balkona çıktı.

  Bir süre yatakta kımıldamadan durdum.Sonra ayaklandım.Hayır,onun yanına gitmeyecektim.Sigara içiyordu ve duman kokusu içimi gıdıklıyordu.Çantalarımızı bulup içinden su şişesi çıkardım.Buradaki su  temiz mi değil mi onu bile bilmiyordum.Suyu bitirip kenara fırlattıktan sonra sinirle yatağa geri döndüm ve yorgana dürüm gibi sarılıp uykuya daldım.

         Sabah kalktığımda etrafıma dolanan bir 'vücut' ile şoka uğradım.Resmen üzerimde uyuyordu! Kafasına vurdum.Sıçrayarak uyandı.Buna gülmek istesemde yapmadım. "Hay sikeyim! Ne yapıyorsun Lexie!" . Bana bağırmasını önemsemeyip "Üzerimde uyuyordun!" diye bağırdım. "Yorganın hepsini sen almışsın!" diye aynı şekilde bağırdı. "Bağırma bana!" . "Ben bağırmıyorum" dedi daha çok bağırıp (!).Gözlerimi devirip yorganı itekledim. "Al yorgan da yatakta senin olsun! Ben eve gitmek istiyorum!" .İlerleyip kendimi küçük koltuğa attım. "Öyle birşey olmayacak" dedi gayet sakin bir sesle.Bakışları üzerimde dolanıyordu.Başımı yana çevirip konsolun üzerindeki vazoyu yere fırlattım. "Bana bak!" dedim ayağa kalkıp. "Eskiden nasıl biriydim bilmiyorum.Ama artık eskisi gibi korkak değilim duydun mu?! Sana boyun eğmeyeceğim! Beni.Hemen.Eve.Götürüyorsun!" .Kelimelerin üzerine basa söylemiştim.Güldü. "Lexie..Sen hala ilk günki gibi korkak ve çekingensin.Bunu kafana sok güzelim.Ve sırf merakımdan soruyorum,özel günün mü yaklaşıyor? Çok asabileştin" .Afallamıştım. Bu ne terbiyesizlikti böyle?! Ona neydi ki?! "Ha-hayır.." .Hadi ama..Kekelemeden konuş be kızım!  Ses gelmeyince yine tekrar ettim. "Beni,Nerissa'nın yanına götür.Seninle burada kalmak istemiyorum!" .Yataktan hızla kalktı.Pekala.Titreyen bacaklarımı göz ardı edip cesur görünmeye çalıştım.İlerledi,ilerledi ve tam önümde durdu.Çenemi sıkmış,gözlerimi yüzüne dikmiştim.Sırıttı. "Bacakların titriyor.." . "Hayır,titremiyor" . "Kokuyorsun Lexie...Ve seni geri götürmeyeceğim.Asla.." .Omuzuma çarpıp yanımdan geçti.Arkasından saf gibi baka kalmıştım.