DREAR (Harry Styles Fanfic./Türkçe)

BÖLÜM-11 "Gün Yüzüne Çıkan Olaylar"

     Herseke teşekkürler.Mutlu yıllar. -Meyra

    +5 vote +3 yorum sınır.

Çocukça tavırları beni git gide bunaltmaya başlıyordu.Çikolata mevzusundan sonra,şimdi de benimle dışard kar oynamak istediğini söylüyordu.Beni o buz gibi soğuk havaya asla çıkaramazdı.İstemiyordum.Zaten sinüslerim tıkalıydı,zaatüre olmak gibi bir niyetim yoktu.Omuzuma attığı kolunu itekleyim televizyonda kanal gezmeye başladım. "Harry,dışarı soğuk ve ben çıkmak istemiyorum.Kapa çeneni" .Saçlarımı kıvırıp serbest bıraktı. "Tanrı aşkına Lex seni biraz neşelendirmeye çalışıyorum ama suratın hala asık.Özel kanaman mı var yoksa?" .Gözlerim gerildi.Bir insan ya da bir kadın ancak bu kadar utanç verici bir soruyla karşılaşabilirdi.Yani bana göre..Yavaşça ona döndüm. "S-sen.." ,doğru kelimeleri bulmaya çalışıyordum. "...sen,pisliksin.Defol başımdan Harry!" .Kahkahası odayı doldururken eğlendiği açıkça belliydi.Koltuktan kalkıp,arkasından dolandım. "Ne? Yoksa kanaman mı  var? Yapma ama Lex.Akşama  birşeyler yaparız diye planlıyordum." . "O halde kendini becer!" .Merdivenlerden sinirle tırmanıp banyoya gittim.Hadsiz..

 Banyoda gereğinden uzun kalmıştım.Bunun farkındaydım.Gelip kapıyı yumruklaması gerekmiyordu. "Lexy.Tam 3 saat 32 dakika oldu ve sen hala içeridesin.Çık artık şu lanet olası yerden! Misafirlerimiz gelecek!" .Bekle..Ne?Küvette doğrulup kapıya bakarak konuştum. "Ne misafiri Harry?! Tanrım.Şimdi mi söylüyorsun bunu?!" . "Benimkiler,bişey olmaz" .Aceleyle durulanıp küvetten çıktım.Havluyu saçıma ve üzerime dolayıp kapıyı açtım. "Tanrım.." dedi birden beni görünce.Ona aldırmadan odaya adımlamaya başladım. "Üzerini neden giyinmedin?" .Peşimden gelirken homurdanıyordu. "Eşyalarım oda da olduğu için olabilir mi?" . "Beni azdırmaya çalışıyorsan,bunu başardın." .Ona döndüm. "Ne?" .Kafasını benden aksi yöne çevirdi. "Tanrım.Giy şu siktimin kıyafetlerini.Yoksa insanlar bizi dinleyecek!" .Dolabın kapağını açıp kendime bir çift iç çamaşırı,kazak ve pantolon seçtim.Yatağa oturup ona baktım.Dikkatle beni süzüyordu.Ağzını ıslatıp bana doğru bir adım atarken konuştu. "Lexy,seni ist-" . "Harry,çık dışarı.Lütfen." .Küfür edip odadan çıktı.Geçen gece onunla aramada birşey olmamıştı.Sıyırmıştım.Onunla hiç birlikte de olmamıştım.O şu sıralar artık bunu yapmak istediğini hem fiziksel hem de sözel olarak dile getiriyordu.Açıkçası ondan korkuyordum.O kontrolu hemen kaybedebilen biriydi.Bana zarar vermesinden ya da canımı yakmasından korkuyordum.Belki de beni düzdükten sonra defolup giderdi de? Bundan da korkuyordum..Herneyse.Sonuç olarak pısırıklık yapıyordum.

 Nihayet hazırlanıp aşağı indiğimde onu salonu toplarken bulmuştum.Açıkçası bu beni güldürmüştü.Tuhaf,gözüküyordu. "Hey.." dedim duvara yaslanıp.Elindeki yastığı koltuğun kenarına yerleştirip bakışlarını benimle buluşturdu. "Sakın dalga geçeyim deme.Bunları senin yapman gerekirdi ama sen yarım saattir yukarıda süsleniyorsun." . "Süslenmiyorum" . "Saçlarını kıvırmışsın.." . "Bu süslenmek sayılmaz Harry." . "Herneyse.Saçlarını topluyorsun." .Yüzümü buruşturdum. "Hayır". Ellerini beline yerleştirip,tek ayağına yaslandı. "Topluyorsun dedim.Dikkat...çekiciler" . "Tanrım..İyi!". Söylenerek mutfağa giderken salonda dolanıp peşimden gelmeye başladı. "Neden geliyorlarmış?" dedim ona dönüp.Mutfak masasına oturup kasedeki elmayı yemeye başladı. "Bilmiyorum.Sanırım beni çok özlemişler." . "Evde hiçbirşey yok Harry!". Elindeki elmayı çekip aldım. "Heyy,elmamı onlara ikram etmeyeceksin değil mi?" .Elmadan ısırıp kafamı iki yana salladım. "Git ve atıştırmalık bişeyler al." . "Uğraşamam Lexy.Boşversene." . "Kalk ve markete git Harry.Hemen!" .Sırıtıp masadan indi.Popoma şaplak atıp mutfak kapısından çıkarken bağırdı. "Şu emir veren cümlelerin fena hoşuma gidiyor güzelim! Ama tekrarlama.Sinirlerimi bozabiliyor!".