Take Me To The Moon

၆

" ကဲ ..... ​ေျပာစမ္​းပါဦး ဒီတစ္​​ေခါက္​ထြက္​​ေျပးရတဲ့အ​ေၾကာင္​​း​ေလး .... "

ကုတင္​​ေပၚမွာတင္​​ျပင္​​ေခြထိုင္​ကာလက္​​ေလး​ပိုက္​ၿပီး​ေခါင္​း​ေလးငုံ႔ကာႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးဆူ​ေနတဲ့ ​ေဆာ့ဂ်င္​Hyung ကိုၾကည့္​ကာကြၽန္​​ေတာ္​​ေလသံမာမာ​ေျပာလိုက္​သည္​။

ကုတင္​​ေျခရင္​းမွာမတ္​တပ္​ရပ္​ၿပီး သူ႔ကိုလက္​ပိုက္​ၿပီးၾကည္​့​ေနမိသည္​။ ဟင္​း ..... လူကိုစိတ္​မ​ေကာင္​း​ေအာင္​အဲ့လိုအျပစ္​႐ွိတဲ့က​ေလးလိုလည္​းသူလုပ္​တက္​​ေသးတယ္​။

" ​ေျပာ​ေလ ..... ဘာလို႔ထြက္​​ေျပးျပန္​ရတာလဲလို႔ .... "

ကြၽန္​​ေတာ္​​ေနာက္​တစ္​ခါထပ္​​ေအာ္​လိုက္​​ေတာ့သူ႔ကိုယ္​​ေလးတစ္​ခ်က္​တြန္​႔သြားၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုတစ္​ခ်က္​​ေမာ့ၾကည္​့သည္​။ ဟင္​း ...... အဲ့မ်က္​လံုး​ေတြက​ေတာ့​ေနာ္​ .....

" ငါ့ကိုမုန္​႔မွမဝယ္​​ေပးတာကိုး ..... "

" အဲ့တာနဲ႔ ဂ်ီမင္​ဆီထြက္​​ေျပး​ေရာလား .... "

" ပိုက္​ဆံမွမင္​းကမထားခဲ့တာ ..... ဂ်ီမင္​ဆီသြားရတာ​ေပါ့ .... "

" Hyung ..... လမ္​းထိပ္​ကဆိုင္​မွာႀကိဳက္​သ​ေလာက္​ဝယ္​စားလို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေျပာထားတယ္​မလား ..... ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုလာလိမ္​မ​ေနနဲ႔ Hyung ...... ဂ်ီမင္​​ေျပာျပလို႔အကုန္​သိၿပီးၿပီ ...... "

ကြၽန္​​ေတာ္​ကုတင္​​ေျခရင္​းမွတင္​ပါးလြဲ​ေလးဝင္​ထိုင္​​ေတာ့သူ႔​ေခါင္​း​ေလး​ေမာ့လာၿပီးကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုၾကည္​့သည္​။ ​ေနာက္​ၿပီး .....

" ​ေနာက္​ကိုထြက္​မ​ေျပး​ေတာ့ပါဘူး ..... "

" ဘယ္​နခါ႐ွိ​ေနၿပီလည္​း .... အဲ့လို​ေျပာၿပီးထပ္​လုပ္​​ေနတာ ..... "

ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးဆူကာ​ေခါင္​း​ေလးငုံ႔က်သြားတဲ့က်​ြန္​​ေတာ္​့က​ေလးဆိုးႀကီး...
ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႔အနားထိတိုးကပ္​ကာ သူ႔ပုခံုး​ေလးႏွစ္​ဖက္​ကိုခပ္​ဖြဖြ​ေလးဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​သည္​။ သူ႔မ်က္​ႏွာ​ေလးကိုလိုက္​ၾကည္​့​ေနရင္​းက