" Hyung ေရ ..... "
" ........ "
" ႏွလံုးသားေလးေရ ..... "
ေဟာဗ်ာ ....။ အရင္ကဒီလိုအခ်ိန္အလုပ္ကျပန္လာရင္တံခါးေပါက္ဝမွာရပ္ကာဟိုဟာဝယ္ေပး ဒီဟာဝယ္ေပးပူဆာတက္တဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကေလးတစ္ေယာက္ေပ်ာက္ေနသည္။ ဘယ္ေတြေရာက္ေနပါလိမ့္။ ညကကြၽန္ေတာ္နဲနဲလက္လြန္သြားသည္မို႔ သူ႔ကိုေခ်ာ့ရန္ပီဇာအိတ္ေလးလက္မွာဆြဲကာဝင္လာေတာ့သူကိုမေတြ႔ ။ မီးဖိုခန္းထဲမွာမုန္႔႐ွာစားေနတာလား။ အေလာတႀကီးဝင္႐ွာျပန္ေတာ့ မီးဖိုခန္းမွာလည္းမ႐ွိ။ ဒါဆို ..... ေရခ်ိဳးေနတာလား ။ အေပၚထပ္ကိုအတင္းေျပးတက္ကာအခန္းထဲဝုန္းဒိုင္းၾကဲဝင္ၿပီး ေရခ်ိဴးခန္းထဲ႐ွာမယ္အျပဳ ......
* အင္း ..... မျဖစ္ေသးဘူး ....ေရခ်ိဴးေနတုန္း အတင္းဝင္လာတယ္ဆိုၿပီး သူ႔ဂတ္ဂတ္ေတြနဲ႔ငါ့ကိုပစ္ေပါက္ေနလိမ့္မယ္ ..... *
နမ္ဂြၽန္တံခါးတြန္းကာေျခသံဖြဖြနင္းၿပီး Bathtube ထဲက္ိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးအစုံျပဴးက်ယ္သြားရသည္။
ဟင္ .......။
အျဖဴေရာင္ Bathtube ထဲမွာေရေပၚေဘာေလာေပၚေနတဲ့အဝါေရာင္ဘဲ႐ုပ္ေလးမ်ားသာလြဲရင္ Hyungကိုမေတြ႔ .....။
* ေရခ်ိဴးခန္းထဲလည္းမ႐ွိဘူး ...... ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ Hyungရယ္ .... ဒီလူ႐ူးေတာ့မယ္ ..... "
" အာ ...... Hyung ဆီဖုန္းဆက္ေမးလည္းရတာပဲကို .... "
နမ္ဂြၽန္ ေဆာ့ဂ်င္ဖုန္းနံပါတ္ေလးကိုႏွိတ္ကာေခၚဆိုလိုက္သည္။
Ring ..... Ring.. ...
အိပ္ရာေဘးစားပြဲေပၚက ေဆာ့ဂ်င္ရဲ႕ဖုန္းေလးကထျမည္လာသည္။ သူဖုန္းမယူသြားဘူးပဲ။ ဖုန္းေတာင္ေမ့ေလာက္တဲ့အထိဘယ္ေတြမ်ားသြားေနရတာလဲ။ ထို႔ေနာက္သူရဲစခန္းကိုဖုန္းဆက္မည္ျပဳေတာ့ ...
" ဟမ္ ..... Hyung က ၅ႏွစ္သားကေလးမွမဟုတ္တာ .... ငါဘာေတြေလ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ ..... "
VOCÊ ESTÁ LENDO
Take Me To The Moon
Fanficစိတ်ကူးရှိရာချရေးမဲ့ Free plot Fictionပါ။ ဟာသဘက်ပိုသွားမှာပါ ><