Mark's POV
Kailangan ko na talagang masabi ang nararamdaman ko.
"Gusto kita Chun. Liligawan na kita. Kahit nagtatrabaho ka man sa kung ano o kahit ano, tanggap kita at gusto kita."
"Pero Mark bakit ako? Hindi naman ako maganda. Hindi ako mayaman. Ako ang nagpapa-aral sa sarili ko at pang huli may sa-."
"May ano ka?" Ako
"Wala." Chun-Hee
Binaba ko siya sa pasimano at nagsimula na ang fireworks. Habang nanonood, hinawakan ko ang kamay niya at isinandal niya ang ulo niya sa balikat ko. Pero nakita ko na may dugong tumulo sa ilong niya at bigla siyang nahimatay.
"Chun? Chun? Chun ayos ka lang?"
"Chun! Tulong! Tulong!"
Tumawag ako ng ambulansiya. Maya-maya ay dumating na ang ambulansiya at dinala siya sa pinakamalapit na ospital.
"Kaano-ano po ba kayo ng pasyente?" Doctor
"Nob-kaibigan niya po." Hindi ko pa masabing nobyo ehh. Di pa naman kami.
"Ganito ang gagawin natin, bawal kasi siya magpagod. Pero mukhang napagod siya sa trabaho niya kahapon. Sasalinan ulit natin siya ng dugo dahil dumami na naman ang count ng White Blood Cells niya. Sige, maiwan ko muna kayo." Sabi ng Doktor at inihanda na ng nurse ang mga ginagamit sa pagsalin ng dugo.
"Sandali po Doc, may sakit po ba siya?" Sabi ko
"May leukemia siya. Hindi niya ba nasasabi sayo?"
"Hindi po ehh. Salamat po." Ako.
Tinignan ko lang ulit siya at hinawakan ang kamay niya. Sinong mag-aakala na may tinatago ka palang sakit? Ang isang babaeng masayahin, maganda ay magaling magtago ng kanyang mga paghihirap. Inaantok na ko. Makatulog na nga.
🚍🚍🚍
Chun-Hee's POV
Nagising ako. Puro puti ang nakikita ko. Teka, nasa ospital ako? Naramdaman kong may nakahawak sa kamay ko. Tumingin ako sa gilid at nakita ko si Mark. Dinala niya ako dito? Edi ibigsabihin alam niya na ang sakit ko? Nakita kong pagising na siya.
"Good morning. Huwag na tayong pumasok ngayon. (Monday kasi) Magpahinga ka na lang muna at sasamahan kita." Mark
"Anong gusto mong kainin? Ikukuha kita." Mark
"Mark, anong nangyari? Bakit ako nandito?" Ako
"Ano ba sa tingin mo?" Mark
"Nahimatay ka kahapon kasi dumami na naman ang count ng white blood cells mo. At kung magtatanong ka kung alam ko na, oo. Alam ko ng may sakit ka. Bakit hindi mo sinabi sakin?" Mark
"Ayoko kasing maiwan ka pagdating ng panahon." Ako
"Kahit na. Dapat hindi mo sinasarili ang mga problema mo. Kaya nga ako nandito ehh. Pati mga kaibigan mo." Mark
"Oh sige na. Sorry na. Makakalabas na ba ako ngayon?" Ako
"Oo. Tapos ka na salinan ng dugo. Ano gusto mong kainin?" Mark
"Kahit ano. Basta masarap." Ako
"Edi ako na lang." Mark
"Gago, ayoko sayo. Kadiri ka. AHAHA." Ako
"Sus. Kunwari ka pang nandidiri. Lol. Wag ako Chun." Mark
"Tara na nga. Gutom na ko oh." Ako
BINABASA MO ANG
Bus | l.mk
Fanfiction[NCT E P I S T O L A R Y S E R I E S #2] In which a boy and a girl who always get on the same bus on the way home. "Ako yung babaeng nakakasabay mo sa Bus lagi." Language: English and Tagalog Date started: May 01,2018 Date Ended: June 08,2018 A/N:...