Tahirden anlatım:
Gözlerimi açtığımda uyumuş olduğumu fark ettim uyandığım da başım çok ağırıyordu. Yani her şey rüyamıydı. Ben yengeme nefes'e olan sevdamu itiraf etmemişmuydum. Çivraya giderken kaza yapmamışmıydım. Kapının çalmasıyla kendime geldim.
T: gel
A: ula yemeğini yedin yattun, anlat bakalum kim bu sevdalanduğun kız.
T: kimse yenge
A: ne demek kimse?
T: Mercan peşimi bıraksun diye öyle yaptum, sevdalanduğum kimse falan yok. Şimdi musade edersen kafamı dinleyeceğum.
(Anlamayanlar için önceki bölümde asiyenin odaya gelmesinden sonraki yerler falan rüyaydı.)
Yengem odadan çıkınca bende nefesi sormak için osman hocaya gitmeye karar verdim. Üstümü değiştirdim ve yola koyuldum. Osman hocanın evine gelince kapıyı çaldım. Kapıyı nefes açtı ve beni görünce şaşırdı.
N: senin burda ne işin var ya ?
T: niye ya osman hocamın evine gelemezmiyim?
N: gelirsin de
T: ee o zaman.
Ayakkabılarımı soyup eve geçerken arkamı döndüm ve nefese
T: nefees biliyomusun bazen çok riv riv ediyisin ha.
Dedim ve gülerek içeri geçtim.
O.H: hoşgeldin oğlum.
T: hoşbuldum hocam.
O.H: hangi rüzgar attı seni buraya.
T: Gelip bir bakayım dedim iyi etmemişmuyum.
O.H: iyi etmişsun.
T: hocam ben bir nefesle konuşabilirmiyim iznin olursa.
O.H: Tamam ama fazla uzun olmasın.
T: peki hocam iyi akşamlar.
Nefesi de alıp dışarıya çıktım.
T: Nefes sen hukuk okuyordun demi?
N: Evet neden ki?
T: Okulun yarıda kaldı. Sana bir teklif sunsam düşünürmüsün?
N: Neymiş o teklif ?
T: Bizim aile dostumuz var esma hukuk bürosu var yani avukat onun yanında çalışsan yada sana bir iş ayarlasa sende hem çalışırsın hemde açıktan üniversite okursun olurmu?
Son cümlemi bitirdiğimde nefes sevinçle boynuma atladı ve gülüyordu. Birden geri çekildi ve
N: Ben çok özür dilerim, yani şey çok teşekkür ederimmm yani ee sen anladın.
Şuan o kadar çok tatli görünüyordu. Ah be nefes sen naptın bana be. O kadar güzelsin ki. Beni aşkınla sarhoş ediyorsun be .
T: Anladum anladum, ee hala bir cevap bekliyorum?
N: yani olur.
T: o zaman yarin hazırlan seni alirim esmanın yanına gideriz.
N: Tamam.
Dedi ve eve doğru gitti. Tam kapıdan içeri geçerken
N: Tahirr iyi geceler.
Dedi, o tahir deyişine kurban be. Sadece tebessüm etmekle yetindim ve arabaya binip eve geldim.
Nefesten anlatım:
Sabah bir o kadar mutlu uyanmıştım ki. Çünkü bugün tahirle iş için bir yere gidecektik. Erkenden uyanıp kahvaltı hazırladım ve osman hocayı uyandırdım.
O.H: oo hayırdır kızum sabah sabah ne bu neşe.
N: bugün tahir beni iş için esma diye birinin yanına götürecek. Işe başlayacağım.
O.H: biliyormusun kizum, esma benim yeğenim.
N: Gerçekten mi, çok mutlu oldum.
Daha çayları koyarken tahirin arabasının sesini duydum ve hemen kapıyı açmak için sofradan bir çocuk misali kalktım. Ellerimi çırparak
N: Tahir geldi tahir geldi.
Dedim . Kapıyı açtım ve tahir içeri girdi . Hep beraber mutlu mutlu kahvaltı ettik. Daha sonrada üstümü değiştirdim ve evden çıktık. Geldiğimizde tahir arabayi park etti ve indik bir tane apartmanın 2. Katına geçtik. Kapıyı tesettürlü çok tatli bir abla açtı.
E: hoşgeldiniz .
Tahirle aynı anda "hosbulduk" demistik.
E: Tahir her şeyi anlattı. Şey diyeceğim bilgisayar kullanmayı bilirmisin. Eğer istersen sende benim bu dosyaları bilgisayara geçirecek bir kişiye ihtiyacım var.
N: bilgisayar kullanmayı pek beceremeyebilirim ama öğrenirim olurmu.
E: Tamamdır o zaman. Hayırlı olsun nefes.
N: Teşekkür ederim esma hanım.
E:hanim nedu da abla de sen bana.
Diyip güldü bizde gülmüştük.
N: peki esma abla.
E: o zaman yarından itibaren işe başlıyorsun.
N: Tamam olur.
Çok sevinmiştim çünkü istediğim alanda avukat olmasada ise başlayacaktım. Şimdi tek geriye kalan ceylanımı oradan kurtarmaktı. Elbet onada vakit gelecekti. Herşey zaman dı. Tahirin önünde elini salladığını farkederek kendime geldim.
T: Ne o daldın gittun.
N: hiiç iyiyim ben, sadece ceylanımı düşündüm.
Öyle diyince tahir esmaya yarin işe gitmemem için izin alıyordu.
N: nereye gidiyoruz?
T: istanbula
N: iyi de neden?
T: ceylanı özledum demedunmu ona ziyarete gideceğuk.
N: ya tahir çok teşekkür ederiim.
Yine dayanamayıp tahirin boynuna atladım ve gözümden bir damla yaş geldi mutluluktan.
T: ilk önce eve gidelum. Üstüne yedek kiyafet al hemen yola cikalum sabaha karşı orda oluruz.
Kafamı aşağı yukarı sallayarak onaylamıştım. Tahir bu kadar nasıl güzel kalpli oluyordu anlamamıştım. Birden onun sesi karıştı dünyama. Bana sahip çıktı, belkide simdi de kardeşime sahip çıkacaktı. Hemen eve gittik çantama bir kat kiyafet koydum ve arabaya geri geldim. Sonrada tahir gilin evine gittik oda kendine bir kaç kat kıyafet aldıktan sonra yola koyulduk. Istanbul çocuk esirgeme kurumunun tamda önündeydik şuan. Beş altı adım sonra kardeşime kavuşacaktim. İşte o büyük gün gelmişti. Danışmanın önünde durduk. (Danışma (d))
T: biz birini ziyarete gelmiştik
D: isim soyisim alabilirmiyim.
N: Ceylan Zorlu
D: hemen bakıyorum.
Bilgisayardan bir kaç işlem yaptıktan sonra geri bize döndü.
D: kim oluyordu ceylan zorlu.
T: ne farkeder burdamı değilmi?
D: Burada ama gormek icin ilk müdüre hanımın odasına çıkmanız lazım. En son katta soldan dönünce ilk oda.
Hemen gittik ve içeriye geçtik.
M: hoşgeldiniz.
N-T: hoşbulduk.
M: buyurun oturun.
Dedikten sonra oturduk konuşmaya başladık.
M: çocuk mu sahipleneceksiniz ?
N: Evet , hayır yani sonra şuan görmeye geldik.
M: Anladım, evlimisiniz?
N: Neden sordunuz ki?
M: Evli olmadan birini sahiplenemezsiniz, evin belirli bir maaşı olmak zorunda, yaşanılabilir bir yermi ona bakılması lazım.
N: Anladım.
T: Biz evleneceğiz zaten.
Tahirin böyle demesiyle şok olmuştum.
T: Ama şimdi bizim ceylanimizi görmemiz gerek.
M: Tabi siz bekleyin ben getireyim.
Müdire odadan çıkınca direk lafa atıldım.
N: Neden öyle dedin, evleyeceğimizi nereden çıkardın?
T: Nefes çok riv riv ettiğini demiştim demi. Hele bir şurdan çıkalım konuşuruz.
Odanın kapısı yavaş yavaş açılıyordu işte o an gelmişti. Ceylanıma kız kardeşime kavuşacaktım. Şimdi nasılda büyümüştür. En son gördüğümde avcum kadar minnacıktı. Ve kapı açıldı. Müdüre nin yanında kimse göremeyince hayal kırıklığına uğradım. Ceylanım neredeki?
