"Görmeyeli Çinli olmaya karar vermiş heralde bizim kız. Bu nasıl bir yazımdır sinirden kendimi keseceğim şimdi." Rose kendi kendine söylenirken annesi odaya girdi.
"Yine ne oldu tatlım?"
"Dün Victoria'yla karşılaştık. Yeni hat almış kendisine numarasını istedim. Daha numarasını bilmediği için kağıda yazılı varmış yanında onu verdi. Ama ben Çinceye benzer yazıyı okuyamıyorum. Kafayı yiycem." Annesinin elini uzatmasıyla kağıdı verdi ve kendini baş aşağı koltuktan sallandırdı. Beynime kan gitsin kan diye düşündü kendi kendine. Ve gitmişti de. Annesin kıkırtısı kulaklarına ulaştığına göre gitmiş olması lazımdı.
"Rose.. bunu mu okuyamadın hayatım? Yaz bakalım bebeğim. 57382......"
"Sihirli değneğin nerede senin güzellik?" Numarayı telefonuna kayıt edip sırıttı annesine. Tamam şimdi sıra eski dostuna mesaj atmakta ki haftasonu bu saatte onlardan başka insanoğlunun uyanık olup olmadığını da merak ediyordu. Yani cevabı beklemiyordu öyle hemen.
Rose
'Victoria seni en kısa zamanda güzel yazı kursuna götürmem lazım. O nasıl bir numara yazmaktı öyle? Okumaya çalışırken resmen gözlerim kanadı be.'
Telefonunu koltuğa koyup kalktığı sırada mesaj sesini duymasıyla oturması bir oldu.
Victoria
'Güzel bir öneri ama yanlış kişiye. En son baktığımda adım Victoria değildi.'
Yine beni kandırmaya çalışıyor hain Vic diye düşündü Rose.
Rose
'İki saattir eciş bücüş yazını çözmeye çalışıyorum zaten beynim kazan gibi oldu bence benimle dalga geçme Vic.'
Victoria
'Kusura bakma adını bilmediğim şahıs ama gerçekler bunlar.Dalga geçmiyorum.'
Rose
'Adını bilmediğim şahıs da ne demek? Ovv kırılan kalbimin sesini duydun mu hain tosbağ?'
Victoria
'Hain tosbağ? Sevdim bunu.'
Rose
'Vic.... cidden sen değil misin yoksa?'
Victoria
'Merhabaa. Benim adım Chris.'
"Anneeeeeeğğğğğğğğ." Böğürdü. Cidden böğürdü. Onun gibi çıtı pıtı bir kızdan bu tarzdan bir böğürme!!! Zavallı kadıncağız koşarak salona geldi.
"N..ne oldu?" Eli kalbinde kocaman olmuş korkulu gözlerle bakıyordu annesi.
"Baksana şu numaraya bir daha. Ya Victoria beni çok fena trollüyor ya da ben az önce ille de Victoria'sın diye elalemin adamına mesaj attım."
"Rose!!! Aklımı aldın. Yanlışsa yanlış. Ne yapalım yani kıyamet mi koptu. Offf." Hışımla kağıdı ve telefonu elinden aldı Rose'un.
"Son rakam yanlış olmuş. 5 yazmışız 6 yapda öyle dene." Annesi kağıtla telefonu koltuğa fırlatıp oflayarak uzaklaştı yanından.
"Hee oldu. Yine rezil olayım."
Rose
'Rezilliğin dibini yaşıyorum şu an. Çok çok özür dilerim.'
Victoria
'Önemli değil. Ama en sonunda adımın Victoria olmadığını anlamana sevindim adını bilmediğim şahıs.'
Gelen mesajla hala numaranın Victoria diye kayıtlı olduğunu görünce kendini tokatlalamamak için zor tuttu.
Rose
'Özür dilerim başından beri sizi arkadaşım zannettiğim için şey oldu. Neyse adım Rose. Tekrardan kusura bakmayın. Rahatsız ettim.'
Chris
'Önemli değil Rose. Ee bari arkadaşının numarasını çözebildin mi?'
Chris'den cevap beklemiyordu aslında. İçinden bir ses cevap gelmesini deli gibi istiyordu nedensizce. Ama beklemiyordu işte.
Rose
'Anneme kalırsa senin numaranın sonu 6 olan versiyonuymuş. Gerçi senin numaranı da annem okuduğuna... pardon okumaya çalıştığına göre pek güvenmesem daha iyi olur gibi. Bir başkasını daha Victoria mısın diye rahatsız etmek istemem.'
Chris
'Ne yani bana yazman kötü mü? Ne güzelarkadaş olduk işte. Yani olduk mu? Olsak mı ne?'
Rose okuduklarından sonra istemsizce sırıttı. Chris'in yazdıkları o kadar şapşalca o kadar tatlı gelmişti ki.. ne cevap vereceğini bilemedi bir an. Normal Rose olsa asla tanımadığı insanlarla böyle bir anda konuşmazdı. Çocukluktan kalmaydı bu huyu. Annesi çocuk kaçırma olayları yüzünden biraz tırlatmıştı da bir zamanlar.
Rose
'Arkadaş olmamak için bir sebep göremiyorum. Bencede olalım. Hatta olduk gitti.'
Rose gülerek yazdığı mesaja bakıyordu. Chris'inde kendisine yazarken böyle sırıtıp sırıtmadığını merak etti bir an. Sahi Chris nasıl birisiydi acaba? Bir anda Rose'un aklına Whatsapp geldi. Kesinlikle kendi resmini koymuştur değil mi? Çaktırmadan bir bakış atmaktan ne zarar çıkardı ki sanki...
Rose heyecandan elleri titreye titreye Whatsappa girdi. Kişileri yenilediğinde kalbi güm güm atıyordu. Bir an neden bu kadar heyecan yaptığını sakinleşmesi gerektiğini düşündü. Ama elleri titremeye devam ediyordu.
Rehberinde kayıtlı olan tek bir Chris vardı ve düşünmeden resmine baktı Rose.
"Şaka mı bu??"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şansımı Seveyim
Fanfiction1 rakam... 1 rakamın hayatımızdaki yeri aslında çok çok büyüktür. 1 rakamla sınavdan geçemeyiz. 1 rakamla büyük şirketlerde çok para kaybedebiliriz ve yine o bir rakamla hayatımızın aşkına merhaba diyebiliriz. Rose Hattaway bunun en iyi örneklerind...