7: Dinner
Gumising ako ng maaga para pumasok, medyo maayos na rin naman ang pakiramdam ko.
"Sam! We missed you so much!" sambit ni Elisha.
"Hey, kahapon lang ako nawala. It's just one day." sabi ko.
"By the way, about the play..." sabi ni Diana.
"I don't even want to hear anything about that thing." matigas kong sabi.
Umattend nalang kami ng klase namin hanggang mag-uwian na.
"Sam."
"Hmm?"
"Look at me."
"Wait, nag-aayos ako ng bag."
"I'll tell you now."
"Just tell me while I am fixing my bag."
"I-I didn't attend the play."
Pagkalingon ko ay tsaka ko lamang napagtanto na si Drey pala ang kinakausap ko.
"Excuse me Sir Drey Matthew Perez, I don't care with what you say."
Then, he chuckled.
"What's funny?" pagkasabi ko ay nagtaas ako ng kilay.
"You're cute, parang kahapon lang ang bait mo sakin sa bahay niyo."
Napatigil ako doon.
"W-what?"
"Oh, see you're even cuter when you blush."
Naramdaman kong nag-iinit ang pisngi ko.
"Maybe, it was just because of too much blush I applied a while ago." pagkontra ko sa sinasabi niya.
"Well, Drey. I have to go now" sabi ko.
"Wait."
"What?"
"I-I just wanted to ask you out for d-dinner."
Hmm. Papayag ba ako? May kasalanan pa ata 'tong lalaking 'to saakin eh.
"May kasalanan ka pa." then I smirked.
"Huh?"
Naglakad akong papalayo sa kaniya.
"Hey! Sammy! Don't go! Anong kasalanan ko?" sigaw niya.
"Yan, sinabi mo na naman ulit."
Hindi lahat, alam yung past ko.
Pagkauwi ko sa bahay, biglang may tumawag na unregistered number saakin.
"Hello? Sino to?"
[Hey Sam, sorry about a while ago.]
Nanatili akong tahimik dahil sa pagtataka.
[Oh, I forgot. It's Drey.]
"Oh" iyon na lamang ang nasabi ko.
[You sure that you don't want to go to dinner with me?]
"Drey, it's already 8pm."
[Have you eaten dinner na ba?]
"Uhm. No, still waiting for mom."
[So... Can you co–]
"Okay, I'll go"
[Center Plaza,8:30]
"Okay bye."
Nagpalit na ako ng damit ko. I'm wearing a pink top with black skater skirts with sandals.
Pagbaba ko ng sasakyan, chineck ko ang oras at 8:35 na.
"Sam! Bakit ang tagal tagal mo?"
"5 minutes lang akong nahuli." mataray kong sagot.
"Isang oras na kaya akong nandito!"
"Eh, kasalanan ko bang maaga ka pumunta?"
Hindi na niya ako sinagot at bigla nalang niya akong hinila.
"Hey! You don't have to pull me!" sambit ko.
"Okay, okay Sammy." sambit ni Drey.
Nakarating na kami sa isang restaurant. Well, ang ganda ng restaurant na 'to. Marami silang foods na sineserve.
"Dalawang Lasagna, Salad......" sinabi ni Drey lahat ng order.
"Ang dami mo namang inorder." sambit ko.
"Syempre, hindi ko hahayaang magutom ang soon to be girlfriend ko."
"Drey? Favor lang?" pag- iiba ko ng usapan.
"Wag mo na akong tawaging Sammy, please?" sambit ko.
"W-why?" sabi ni Drey.
"Just don't."
"By the way, kamusta yung play?" pag-iiba ko na naman ng usapan.
"Kanina lang, ayaw mong pag-usapan yun tap–"
"Just tell me."
"May pumalit sa role ko."
BINABASA MO ANG
The Campus Crush
Teen FictionSamantha Gonzalez, the campus crush. Hinahangaan ng marami dahil siya'y sinasabing "perpekto". Ngunit pagdating sa pagmamahal... ano na kaya? Pipiliin kaya niya ang pagkakaibigan o ang higit pa doon? Pipiliin kaya niya ang taong iniwan siya una pala...