Serendipity

14 | I'm Sorry

Chapter 14: I'm Sorry

JERIC'S POV -

1 week and five days ko na hindi nakikita si Wensh. Sa text at twitter na lang kami nagkakausap dahil ang busy nila. Sabi ko nga na pupuntahan ko na lang sya sa DLSU pero sabi nya wag na lang daw dahil busy nga talaga. Kulit ko lang. X) Naiintindihan ko naman dahil malapit na ang semifinals game nila against National University.

KEVIN: Oh? Magsisimula ka na ba?

JERIC: Ha?

KEVIN: Kung magsisimula ka na manligaw!

JERIC: I don't know ...

KEVIN: Tagal naman mag-isip ni Wensh. Siguro pag ako nagtanong kung pwede ko syang ligawan, 'yes' agad ang isasagot sakin nun.

JERIC: Yabang mo!

KEVIN: Kasi naman, pare, parang wala syang balak magpaligaw sayo.

JERIC: Intindihin mo na lang yung tao. Syempre, nasaktan na yun, mahirap ulit magtiwala. Hindi rin naman ako perfect, baka masaktan ko din sya. Naninigurado lang sya at ganun din ako. Pareho naming ayaw maaksaya ang oras ng isa't isa at mauwi lang sa pagpapaasa o sa wala kasi pag nangyari yun, ang hirap naman i-restore ng friendship. Gets mo?

KEVIN: Wait. Im'ma get myself a shovel. So deep. Six feet under. (tumawa)

JERIC: (binatukan si Kevin) Palibasa puro kalokohan lang ang alam mo.

KEVIN: Hindi lang ako kasing seryoso mo. :P

JERIC: Tss. Kaya walang tumatagal sayo.

KEVIN: Grabe ka. One year, one month and eleven days din kami nung huli kong girlfriend. Matagal-tagal din yun!

JERIC: Pinagyabang pa yun. Sino kaya may kasalanan kung bakit kayo nagbreak?

KEVIN: Kasalanan ko bang overcontrolling sya? Sana sinabi na lang nya na gusto pala nya maging nanay ko at hindi girlfriend.

JERIC: Mabuti na yung overcontrolling kaysa naman sa walang pakelam.

KEVIN: Overcontrolling, pare! Pinapakelaman lahat. Tsk! Kapag naging ganun si Wensh, iiwanan mo din sya. Maniwala ka sakin.

JERIC: Hindi mangyayari yun.

KEVIN: Kapag lang naman.

JERIC: I mean, kahit na maging overcontrolling pa sya, hindi ko sya iiwan.

KEVIN: Ewww. Kadiri, pare. Masyado kang sweet.

JERIC: Umalis ka na nga. -______-

KEVIN: Aalis na talaga ko. Baka mabakla pa ko sayo!

JERIC: (binato ng unan si Kevin)

Kahit kailan talaga itong si Kevin, napakakulit! Hindi mo makakausap nang seryoso kasi nga hindi naman seryosong tao. Sa laro lang yan nagseseryoso eh. Naisip ko tuloy si Loren, ang malas naman nya. HAHAHA!

Pagkaalis ni Kevin, sumunod na din akong umalis at pumunta sa school para umattend ng classes ko.

-

-

-

-

-

"Jeric!" May tumawag sakin habang naglalakad ako papunta sa parking lot. 6pm na at katatapos lang ng class ko.

JERIC: Loren. (ngumiti)