Serendipity

2 | How They Met Again

Chapter 2: How They Met Again

WENSH'S POV -

Training namin today. 5 hours kaming maghahabulan ng hininga ngayon, yun lang ang ibig sabihin nun. Feeling ko sisipunin pa ko. Akala ko naman, I'll be okay na dahil mapayapa naman ang gising ko kanina. Hindi pala. Haay. Badtrip kasi yung si Mang Coke.

MICH: So ibig nyong sabihin, yung sinampal ni Wenshi ay si King Tiger?

WENSH: Why is it such a big deal?

Hashtag: When my english strikes! HAHA.

KIM: Umi-english si Ateng. Hahaha!

LISS: Big deal because he's famous!

WENSH: Wakompake. Tinapunan nya ko ng Coke at chichirya.

KAMBAL: Hindi naman nya sinasadya.

WENSH: It doesn't change anything. Tsaka ... hindi nyo naman alam lahat ng nangyari. Tsss.

KIM: Ano pang nangyari, Ate Wensh?

WENSH: Nagsorry sya -

ABY: Nagsorry naman pala.

WENSH: Di pa ko tapos. (glares at Aby) Nagsorry sya. Natataranta sya nung pinunasan yung mukha at braso ko. Okay na sana kaya lang trinay nya pang punasan dito. (napahawak sa dibdib) Nakakabastos kaya!

MICH: Naman! Mabuti na lang pala nasampal mo.

ARA: Oo nga. Kundi ako ang gagawa nun para sayo, Ate Wensh.

MOKS: Nataranta nga kasi. Nakita nya basa. Syempre pupunasan.

WENSH: Basa din yung pants ko kahapon. Dapat pinapunasan ko din, ganun?!

Wala silang nasabi. HAHAHA! BOOM!

Dumating na lahat ng Lady Spikers sa gym at dumating na din si Coach Ramil nung makumpleto kami. Nagsimula agad ng training. Syempre, warm up muna. Tapos dinivide na kami ni Coach into two teams para makipaglaro against each other.

Nagsisimula pa lang ako sa push-ups ko, feeling ko bumibigat yung katawan ko. Posible bang tumaba habang nag-eexercise? Kaloka eh. Hindi ko mabuhat yung katawan ko. Feeling ko ang bigat-bigat ko na. Tapos sumasakit na din yung ulo ko. Gusto kong humiga at matulog.

"Wensh! Ano ba yan?! Naka-limang push-ups na lahat, hindi ka pa nakakaisa!" Sigaw ni Coach Ramil sakin. Huhuhu. Nakakatakot naman si Daddy pag naninigaw. "May sakit ka ba ha?"

WENSH: Coach, feeling ko mabigat yung katawan ko.

JUSTINE: Tumataba ka na, Ate.

WENSH: Hindi eh. Ang sakit din ng ulo ko. Medyo nagiging blurry bigla yung vision ko. Coach, pwedeng umupo muna. Nahihilo ako.

COACH RAMIL: Sige, sige. Dyan ka muna sa bleachers.

Naks! Pumayag si Coach. Hindi na tuloy napatagal yung paawa effect ko.

Umupo ako sa may bleachers at nagcover ng towel. Nilalamig ako bigla. Grabe. Epekto ba to nung kahapon? Haaays. Humiga na din ako habang tinitignan silang nahihirapan. Ang saya-saya! Huhuhu. Kung wala akong sakit. Feeling ko meron na.

Kumuha ako ng gamot sa bag at uminom. Sana effective to. Kundi susugod talaga ako sa pagawaan nito at susunugin ko. Tinawag pang gamot kung hindi pala makakawala ng sakit.

JERIC'S POV -

Nandito ako ngayon sa La Salle. Hindi ako lumipat! Bibisitahin ko lang si Jeron. Pumunta kasi sina Mama at Papa sa USTe kahapon kasama si Almira. At nautusan lang naman ako na maging delivery boy.