Inny Wymiar

11. Rozłam

- Zapomniałem wam z tego wszystkiego powiedzieć, że szuka nas pół miasta.

- Tom i Tom-2 macie swoje moce? - spytał Michael.

Chłopcy wyciągnęli prawą dłoń i zaczęli nią wibrować.

- Super. Dacie radę zabrać nas do mojego domu?

Tom i jego sobowtór bez słowa zabrali całą grupę do domu Michael'a.
Znaleźli się w salonie połączonym z kuchnią. W całym pomieszczeniu pachniało kurczakiem. W telewizji był włączony kanał muzyczny, na którym leciały przeboje z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Salon jak i kuchnia były pomalowane na ciepły pomarańczowy kolor.
Przy garach stała kobieta. Liczyła około czterdziestu pięciu lat. Miała czarne włosy, splecione w długi warkocz. Ubrana była w niebieską sukienkę z czerwono-żółtymi kwiatami.

- Cześć mamo.

Kobieta odwróciła się, rozpłakała i natychmiast przytuliła syna. Po chwili popatrzyła się na jego przyjaciół i zobaczyła dwóch Tomów.

- Gdzie byliście? Całe miasto was szuka.

- Mamo... Nie musisz przy nas ukrywać prawdy. Wiem, że uciekłaś ze mną z Ziemi-2. Nie musisz się już bać, pokonaliśmy Eliasza i teraz Ziemia-2 jest już bezpieczna.

- Zwariowaliście?! Wystawiliście się na niebezpieczeństwo dla innej Ziemi?!

- Mamo nie gniewaj się.

- Michael, chodź musimy porozmawiać - powiedziała Mama. - A wy proszę rozgoście się.

Nastał ranek. Po dwóch godzinach rozmowy  wyszli z pokoju. Michael był smutny tak samo jak jego mama.

- Co się stało? - spytała Jessica.

- Jak wam to powiedzieć... Przeprowadzamy się na Ziemię-2...

- Co?! - krzyknęli wszyscy chórem.

- Wiem, mi też jest przykro, ale będziemy was odwiedzać...

Nagle zatrzęsła się ziemia i rozległ się potężny huk.
Tom-2 podbiegł do okna i zobaczył coś w oddali.

- Co się stało?

- Tom, bierzemy wszystkich na polanę! Już - rozkazał Tom-2.

Tom'owie zabrali wszystkich na polanę. Pomimo tego, że był piękny poranek, niebo nad łąką było czarne, wiał bardzo silny wiatr. Szczelina międzywymiarowa była dwa razy większa niż wcześniej, a jej kolory były bardziej nasycone.

- O co tu chodzi?

- Szczelina jest niestabilna i zaraz wybuchnie, na skutek czego zmiecie całe miasto z powierzchni ziemi - wyjaśnił Tom-2.

- Jak możemy temu zapobiec?

- Musimy ją zamknąć!

- Ale jak ją zamkniemy nie wrócimy do domu! - wtrąciła się Iwa.

- Dlatego musimy tam przejść i zamknąć ją po obu stronach!

Michael spojrzał na swoich przyjaciół że łzami w oczach i podszedł do nich mówiąc:

- Nie myślałem, że tak skończy się nasza przyjaźń.

- Nasza przyjaźń nigdy się nie skończy. Zawsze będziemy pamiętać.

- Wiem, że mamy swoje moce, ale obiecajcie mi, że nigdy ich nie użyjecie.

- Obiecujemy.

Piątka przyjaciół przytuliła się. Michael płacząc poszedł do swojej mamy.
Tom-2 podszedł do swojego sobowtóra i dał mu jakieś urządzenie.

- Co to jest?

- Po tym jak przejdziemy na drugą stronę odczekasz dziesięć sekund i rzucisz tym w szczelinę. To ją zamknie.

- Jasne.

Po chwili Michael, jego mama, Iwa oraz Tom-2 przeszli przez szczelinę na ziemię dwa.
Dziesięć sekund potem Tom oraz Tom-2 rzucili w szczelinę specjalnym urządzeniem i szczelina się zamknęła.
Wiatr przestał wiać, niebo znów stało się piękne.

Tydzień później

Po tygodniu wszystko wróciło do normalności. Grupa wróciła do tej samej szkoły, w której pachnie kredą i cytrynowym płynem do mycia szyb. Swoją przygodę nazwali: Inny Wymiar.
Tylko jedno się zmieniło. Kate nie chciała rozmawiać z przyjaciółmi oraz spotykać się z nimi.
Pewnego dnia zapytali ją o co chodzi. Wtedy dziewczyna wyjawiła całą prawdę o tym, że przeprowadza się z rodziną do innego miasta. Przyjaciele wsparli ją w tej trudnej chwili i powiedzieli, że zawsze będą o niej pamiętać.
Po dwóch miesiącach z miasta wyprowadził się Mick.
Ostatnia wyjechała Jessica.
I zostałem sam. Ja Tom zostałem sam w tym mieście.

Ciągle przypominam sobie historię, którą opowiadał mi mój dziadek jak byłem mniejszy. Opowiadała ona o portalach przez, które można przejść na równoległą Ziemię.

...Myślałem, że to tylko historia, którą dorośli opowiadają dziecku, aby wzbudzić w nim ciekawość świata. Kiedy to okazało się prawdą i stałem się super szybki, a moi przyjaciele także otrzymali zdolności, byłem zdumiony, że dziecięca bajka może okazać się prawdą.
______________________________________________
Po dziesięciu latach znów się spotkaliśmy, ale to już inna historia. Nazwaliśmy naszą nową przygodę: Inny Wymiar Część Druga.

~ Tom McKlains