Haphephobia // Hemmings

treize

Jenn, tuvalette dudağına ona çok yakışan kırmızı bir ruj sürerken; ben elimde duran telefondan, Elliot'un doğum gününü planlamak için açtığı gruba attığı mesajı okuyordum. Bu gece doğum gününü kutlayacaktı, o zamana kadar bahçelerinde bir 'ön hazırlık' yapabileceğimizi varsaymıştı. Yani mesajda öyle yazıyordu.

"Ön hazırlıktan kastı ne?" diye sordum Jenn'e. Ön hazırlık. Gülümsedim. "Acaba bunu heceleyebilir mi?"

Jenn de gülümsedi ve kabinlerden birinden Karen'ın kahkahası duyuldu. "Sadece arkadaşlarıyla içecek işte. Şanslıysa takım arkadaşlarına düşürecekleri kızları saptaması için zaman tanıyor."

"Tanrım..." diye mırıldandım sessizce. Grupta olduğum için otomatik olarak buna ben de davetli olmuş oluyordum. Gruba kendi isteğimle bile girmemiştim ama tesadüf eseri Dora, G ve Eliot gibi birkaç kişi; sessizliğimi havalı bulmuş ve beni aralarında istemişlerdi.

Bir de şu garip çocuk Jay vardı tabi.

"Karen, Dora!" Jenn, rujunu çantasının ön gözüne geri attı ve sırtını duvara yasladı. "Biraz hızlı olun, bizi bekliyorlar!"

Kısık sesle, "Ne ile gideceğiz?" diye sordum. Elliot'un evinin nerede olduğunu bilmiyordum ama okula araba ile gelip gittiğine göre uzakta olmalıydı. "Biliyorsun, arabaya binemem." Çıkıntılık yapmayı gerçekten istemiyordum ama arabada birisine sürtünmeden yolculuk yapmam mümkün değildi.

"Hey," dedi Jenn yatıştırıcı bir ses tonuyla. "Endişelenme yürüyerek gideceğiz, evleri yakın."

Duyduğum şeyle mutlu olduğum için, neden araba ile geldiğini sorgulamadım. Neticede basket takımında olmanın insanlara hava atmayı zorunlu kıldığı, en azından bizim okulun sınırları içinde bilinen bir şeydi.

Dora, Karen ile paylaştıkları tuvalet kabininden çıktı ve tişörtünün yakasını düzeltti. Karen ile üstlerini değiştirmişlerdi. "Evleri ancak şehir merkezi kadar yakın," dedi hala gülümsüyorken. Peşi sıra Karen da tişörtünün düzelterek çıktı kabinden. "Bizi götürdüğü ev, ailesinin buradaki evi. Pek kullanmazlarmış."

Dora bizim okulda okuyordu ama nedense onu daha önce hiç görmemiştim. Jay ile tanıştığım gün gittiğim kafede, Karen'ın yanında oturan kız olduğunu ise henüz öğrenmiştim çünkü saç rengini sürekli değiştirmeyi seviyordu.

Jenn, "Niye özel bir okula gitmiyor?" diye sorarken; Karen, "Nereden biliyorsun?" dedi.

Dora ilk önce Jenn'e dönüp, "Önceki okulu bir özel okulmuş zaten," dedi. "Düzeni bozduğu gerekçesi ile okuldan atılacakken, müdür bir şans tanımış ve naklini buraya aldırmış." Daha sonra Karen'a cevap vermek yerine gülümsedi. 

Çözmek ister gibi kaşlarımı kaldırdım. Elliot'un garip olduğunu hala düşünüyordum ama anlaşılan sandığım kadar da düz biri değildi. Sağda solda çıkıntılık yapıp, dikkat çekmeye çalışması; ailevi bir soruna işaret ediyordu.

Omuz silktim.

Dora, makyaj çantasını alıp aynaya yürürken Jenn, "Melanée ve ben kapının önündeyiz," dedi ve bana özel bir şeyler söyleyeceğini anlatan bir mimik yaptı. Onu takip edip, bahçeye çıktım.

Eve uğramaya vakit ve gerek olmadığı için Elliot'un 'ön hazırlık' denen içme merasimine katılmak için Elliot ve tayfası da tıpkı bizim gibi okulda hazırlanıyorlardı. Bunu anlatan kahkaha sesleri de kızlar tuvaletinin hemen yanındaki erkekler tuvaletinden geliyordu.

Jenn kısık bir sesle, "G ile konuştum," diye konuya daldı direkt. "Bana Jay ile ilgili bir şeyler anlattı."

Kaşlarımı çatıp, odaklandım. Umarım tahmin ettiğim şeyi söylemezdi. "Evet?"