Sözünden Dönen.

Beklenmeyen Ziyaret

Güneşin yüzüne vuran ışıkları Luhan'ın uyanmasını sağladı. Sehun halen uyuyordu fakat Lu'sunu saran kolları biraz olsun gevşememişti. Luhan fırsattan istifade Sehun'u izlemeye başladı. 'Uyurken bile çok çekici'.  Dün gece olanları düşündü ve kızardı, eğer Sehun onu öyle görse kesin dalga geçerdi.  İlk seferi o kadar da kötü değildi hatta mükemmeldi. İlk başlarda canı yanmış olsa da kısa sürede zevk almaya başlamıştı sonuçta acısını umursamadı. 

Sevgilisini izlerken bir yandan da halen düşünüyordu. Kendini ömür boyu birlikte olacağı adam için saklamıştı hep. Peki Sehun ömrünün sonuna kadar Luhan'la kalacak mıydı? Sonuçta onu bir kez terk etmişti, ya bir daha ederse.. Luhan bir anlığına pişman olsa da hemen o düşünceden vaz geçti. Olan olmuştu nasılsa, geri dönüşü yoktu. Hem Sehun'u da canından çok seviyordu zaten.. 

Sehun gözlerini kırpıştırdı ve Luhan'ı saran kollarını daha da sıkılaştırdı. Gözlerini tamamiyle açarak yanındaki güzelliğe baktı. ''Günaydın sevgilim'' diyip kocaman bir öpücük verdi Luhan'a. Luhan yanındaki adama tekrar aşık olmuştu resmen. Daha demin düşündüğü kötü şeyler aklından hemen uçup gitmişti. 'Evet Sehun kesinlikle benim ömrümmü paylaşacağım adam!' diye düşündü. 
''Günaydın Sehun-ah'' dedi ve iç ısıtıcı bir gülümseme verdi Sehun'una.

''Bu gün ne yapmak istersin?'' 
''Seninle olduğum sürece nerde ne yapıyor olduğumuzun hiç bir önemi yok aslında..'' Luhan bunları söylerken biraz kızarmıştı.
''Aigoo Benim küçük sevgilim kızarınca çok tatlı oluyor!'' 
''YAHH! Yapma Sehun-ah.. İlk önce duş alsam iyi olacak.''
''Tamam o zaman sen duşunu al bende kahvaltı hazırlayacağım.'' 
Luhan onaylayarak yatakta doğrulmaya çalıştı ama belindeki sancı ona engel oldu, kendini yatağa tekrar bırakınca bu sefer poposunun acısıyla küçük bir çığlık kaçırmıştı ağzından. Sehun endişeli gözlerle Luhan'a baktı.
''İyi misin Lu? Neyin var?''
''Belim.. Ve popom.. Aishh.'' Luhan yüzünü ekşitirken Sehun onu çoktan kucağına almış banyonun yolunu tutmuştu bile. 
''Üzgünüm benim hatam, Sanırım dün canını biraz yakmış olmalıyım'' Banyoya gelmişlerdi bile Luhan'ı klozete oturtup küvete sıcak suyla dolduruyordu. Luhan onu izlerken tekrar bu adama aşık olduğu için minnettar oldu.
''Sorun değil Sehun-ahh ağrı kesiciler işe yarayabilir'' Dedi ve gülümsedi.

Artık su hazırdı, Sehun kolundan tutarak nazik bir şekilde kaldırdı. Luhan utanarak ''Tamam sehun-ah gerisini ben halledebilirim..'' 
''Benden mi utanıyorsun Lu? Zaten dün vücudunun her yerini ezberledim bile.''  Sapıkça bir sırıtışla, bu sırıtış Luhan'ın daha da kızarmasına neden olmuştu. 
''B-ben ıhhmm.. Acıktım! Evet acıktım. Sen kahvaltıyı hazırlasan olmaz mı Sehun-ah? Duşumu alıp geleceğim hemen.'' Dedi bahane üretircesine. Sehun da bunun farkındaydı ama bu seferlik onu rahat bıraktı. ''Peki bakalım. Eğer yardıma ihtiyacın olursa seslenmen yeterli biliyorsun'' Diyip çıktı.

Luhan soyunup yavaşça küvete girmeye çalıştı ama sanki bıçak batıyormuş gibi acı çekiyordu. Dişlerini sıkıp kendini zorladı ve sonunda suya girmişti. Suyun sıcaklığı Luhan'ın gevşemesine az da olsa yardımı olmuştu. Güzelce kendini temizledikten sonra duştan çıktı kurulandı ve üstüne herhangi bir şeyler giydi. Öldürücü derecede yavaş yürüyordu ve olabildiğince az hareket etmeye çalışıyordu çünkü acısı her hareketinde artıyordu.
Sehun çoktan kahvaltıyı hazırlamış Luhan'ı bekliyordu ama halen gelmemişti. Onu merak edip banyoya yöneldi fakat boştu, Hızlı adımlarla odalarına koştu, kapının eşiğinde bir eli duvardan destek alırcasına kaplumbağ hızında ilerlemeye çalışan Luhan'ı buldu.

''Ah bende tam mutfağa geliyordum.''
''Bu hızla yarına anca varmış olurdun. Eğer yardıma ihtiyacın varsa beni çağırmalısın Luhan. Ben senin sevgilinim.'' Dedi ve Luhan'ı kucağına alarak mutfağa yöneldi. Luhan her ne kadar utanıyor olsa da karşı çıkmadan yardımlarını kabul ediyordu.