Tüm şehri yakacak gibi,cehennem gibi gülüyor.
Sanki birazdan kaldırım taşları yerinden oynayacak,bu eski eski binalar üstümüze devrilecek,ağaçlardaki renkli çiçekler bir bir düşecek,sanki şimdi tam burada yer yerinden oynayacak ve Atınç sigarasını...
Saatin epey geçmiş olduğunu kapanan sokak lambalarından anlamıştım. Bu saatte Türkan Teyzenin beni aramasına ne sebep olabilirdi ? Annem omuzumu dürtüp telefonu işaret ettiğinde aramayı cevapladım. "Alo ?" Hattın öbür ucundan kuvvetli bir hıçkırık koptuğunda olduğum yerde dikleştim.
"Defne kızım,Açelya'ya saatlerdir ulaşamıyorum. Yürüyüşe çıkıyorum dedi hala ortalıkta yok. Arıyorum, ulaşamıyorum. Lütfen birşey yap." Türkan Teyzenin ağlamaktan çatallaşan sesi kulaklarımdan içeri süzülür süzülmez yataktan fırlamış ve masadan ceketimi almıştım.
"Geliyorum." Annem kaş göz yaparak neler olduğunu sorduğunda elimle durdurdum onu. "Lütfen kızım,bu saatte başına bişey gelmeden bul onu." " T-tamam."
Açelya'nın sorumsuz bir kız olmadığını biliyordum. Şarjının bitmiş olma olasılığını düşündüm ama Türkan Teyzenin dediğine göre çoktan evde olmuş olması gerekirdi.
"Neler oluyor ?"
"Çıkmam lazım." Yutkundum.
Ters bir tepki vereceğini biliyordum ve anında yüzümdeki tüm ifadeleri sildim. "Hiçbir yere gitmiyorsun Defne,az önce konuştuk." Hayretler içerisinde bana baktığında, "Anne,bana ihtiyaçları var." Dedim. Acil olmasa bu saatte aramayacağının bilincinde olduğuna adım kadar emindim. "Saatten haberin var mı senin ? Gecenin üçü. Hiçbir yere gitmiyorsun !" Aniden bağırmasıyla gözlerimi sımsıkı yumdum.
Kurallarının çiğnenmesinden nefret ediyordu.
Daha fazla tartışmak istemediğimden arkamı döndüm. "Ne yani ! Gidiyor musun ?" "Anne yapma. Sıkıştırma beni. Başına kötü bir şey gelmiş olabilir."
Kapıyı açtığım anda keskin,katı bir cümle döküldü annemin dudaklarından.
"Bu gece eve dönme."
Kendimi dışarı atıp sertçe örttüm kapıyı. Hızlanan nefeslerimi dindirmek adına birkaç saniye beklediğimde içeriden bir kırılma sesi duyuldu.
"Daha kızına bile söz geçiremiyorsun Miray !"
Ortak hırsların ve öfkelerin kurbanı olan ailelerin yetiştirdiği çocuklara iyi bakın. Ya her zaman çevresine göre daha olgun ve sessiz, ya da anormal derecede hiperaktif ve egolu olurlar.
