Platonik Sindirella ღDEVAM EDECEKღ

♛ Platonik Sindirella | 1

-1-

Size bir sır vereyim mi? Bu dünyada insan beynini anne dırdırından daha hızlı ve güçlü bir biçimde delebilen herhangi bir âlet ya da madde olduğunu asla ve asla düşünmüyorum. Mezun olur olmaz kendi bölümümde saçma sapan yığınla şart şurt konulduğu yetmiyormuş gibi, başka bir alanda bitirdiğim kurs da elimde patladı. Size şanssızım derken şaka yapmıyordum. Hele abartı, hiç değildi.

Üniversitedeyken ne hayallerim vardı. İş kadını olacağım diyordum, kariyer yapacağım. Ne hayaller, ne hayaller... Ama şimdi, zengin koca bulup evleneceğim. Şu andan itibaren misyonum bu. Eh, şu durumda Falaaddin'in fallarına umut bağlamaktan başka seçenek kalmıyor bana. Mezun olmadan önce yoğun bir biçimde ders çalışırken aklıma düşen o "EV LE NE CEM!" düşüncesinin peşinden gitmediğim için pişmanım sanırım. Çünkü ne bir kariyer yapabildim, ne de aşk yaşayabildim. 21 yaşıma kadar ot geldim, büyük ihtimalle şu saatten sonra da saman gideceğim.

E okul bitince dert biter sanıyorsunuz ama bitmiyor. Hatta asıl dert ondan sonra başlıyor. "El alem" isimli dev jürinin karşısında tam bir Survivor yarışmacısı oluyorsun. Bakalım yarışmacımız flört, evlilik ve çocuk aşamalarında nasıl performans gösterecek?

Bende son durum şu; KPSS'ye çalışan gerzek bir beyin ve hayattan bezmiş bir kalp. İnternette konu anlatımlı ders videoları izlerken kenarda çıkan evlenme sitesi reklamları da mı tesadüf? Bu da mı gol değil hâkim bey? Evren bana evlenmem için daha kaç işaret yollamalı?

Neyse ki canım Sister'ım Tuğba her zaman yanımda. Gerçi bu çorabı başıma ören de kendisi ama... Neyse artık.

Yatağıma uzanmış yine Sister'ımla WhatsApp goy goyu yaparken kendimi biraz rahatlamış hissediyordum. Ta ki, o da dâhil etrafımdaki herkesin biriyle görüştüğü aklıma düşene kadar... Kafama ani bir güncelleme gelmiş gibi telefonuma sarılıp Sister'ıma WhatsApp'tan mesaj attım.

"Ya acaba millet Mersin'e gidiyor da, ben Dünya'nın tersine mi gidiyorum?"

Gönderen: Yıldız

"Ne alaka be?"

Gönderen: Tuğba

"Etrafımda herkesin bir yavuklusu var anasını satayım. Diyom acaba bende mi bir tuhaflık var? Hep yalnızım, hep yalnızım.

Gerçi zirvedekiler daima yalnızdır. (gözlüklü emoji.) Ama konumuz bu değil."

Gönderen: Yıldız

"Ne alakası var kanka ya, sadece doğru adamı henüz bulamadın hepsi bu."

Gönderen: Tuğba

Doğru adam nasıl bir şey acaba? Hayır, markette falan satılıyorsa gidip bir kilo alayım. Nedir ya bu? Acaba annem haklı mı? Ben biraz pasif mi kalıyorum bu gibi konularda? Ha, bu arada yeri gelmişken... Annem bana hep şey der; "Ağzını açacağına gözünü aç, gözünü!"

Sanırım bir miktar haklı. Ama sadece bir miktar. Evden çıkmıyorum, arkadaş ortamım yok. E bu doğru insan beni nasıl bulacak? Benim de biraz çaba göstermem gerekir, diye düşündüm ve yine hayatımın en aptal fikrini buldum. Tinder! Allah'ım... Verdiğin beyni hayatımda bu kadar aptalca bir şeyi yapmak için kullandım, sen beni affetsen de ben kendimi uzun bir süre affedemeyeceğim galiba. Tinder'dan erkek arkadaş arayacak kadar düştüğüme inanamadıysam da, biriyle ilk buluşmamı gerçekleştirdim. Kendisi hâli vakti yerinde, kibar da bir insandı ama hem aramızda yaş farkı vardı hem de ciddi düşünen bir tip değildi. Yaş farkından kastımın 10 olduğunu belirtmek isterim. Tabi bence o da fazla ama... Neyse, ikinci buluşmada bitti zaten. Böylece bu fikrin neden aptalca olduğunu da öğrenmiş olduk.