Angelica Jane Austen one of the typical queen bee sa pinapasukan nyang university na pagmamay-ari ng kanyang magulang. Lahat ng nakakilala sa kanya ay hinahangaan sya dahil sa maladyosa at mala-anghel nyang ganda. Homophobic ito at madaling mandiri...
Waking up in the morning is always the hardest part for me. Usually, kapag walang pasok around 10am na ko gumigising. Pero iba ngayon kailangan kong pumunta ng maaga sa opisina ko sa Crown Towers Perth. I have to wake early morning 7am because I have a special meeting to attend.
Saturday ang pinili kong araw para kausapin sina tito William at tita Stella regarding sa business. Hindi pa nila alam na si Ferrar at ako ay iisa lang. Balak ko sanang sabihin sa kanila ngayon ang isa kong tinatagong pagkatao. Malaki din ang tiwala ko sa kanila lalo na magiging business partner ko na ang magulang ni Angelica.
Nagsuot ako ng formal dress. Pagkatapos kong mag-ayos. Napatingin ako sa wallclock, alas otso palang ng umaga. May isang oras pa ko bago kami mag-umpisa. Having a last look at the mirror, I admire what I see. "Hey Gorgeous." I smile widely and said to my reflection.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Tinawagan ko na si Butler Walter, sya kasi inutusan kong maghahatid sakin patungo sa company. Nakakailang call na ko hindi nya pa rin sinasagot. 'Nasaan na ba si Butler Walter? Tagal naman nyang sagutin tawag ko.' naiinip na ko.
Hindi na ko makapaghintay pa, lumabas na ko sa apartment at tinungo ko sya. Magkalapit lang naman unit namin ilang lakad lang pagitan sa apartment ko.
Pagkadating ko sa tapat ng pinto nya agad akong kumatok ako. "Tok! Tok!"
"Butler Walter nandyan ka ba? Hello Butler Walter. Butler Walter!" nilakasan ko ang pagsigaw ko pero ni isang sagot man lang walang sumagot.
'Hm. Saan ba nagpunta yon.' I thought in irritate way.
Malalate na ko nito. Wala pa rin sya. Haisst. Naubos na ang pasensya ko. 😡 Sasakay na lang ako sa taxi. Wala eh. Mukang nilayasan ako ng walang pasabi. Galing mo talaga Butler Walter kung kelan may importante akong pupuntahan wala ka. Pag-uwi ko humanda ka papagalitan talaga kita ng sobra. 😤
Bumaba na ko ng hagdan at naabutan ko si Nanay Laura na nagdidilig ng halaman nya sa garden. Napalingon sya sakin at saka ngumiti.
"Magandang umaga Mesi." bati ni Nay Laura sakin.
Lumapit ako sa kanya saka magalang na nagmano. "Good Morning din po Nay Laura." I respond with a small smile on my face.
"Nag-almusal ka na ba?" Umiling ako.
"Hindi ka pa kumakain. Hala kumain ka munang bata ka. Aalis ka ng walang laman tyan mo. Masama yan. Tara sa bahay ko ng makakain ka muna." alok nya. Mabait at maalalahin talaga si Nay Laura. Namimiss ko tuloy Mom ko.
