---Hilmi Cem---
Birkaç gündür uğraştığım bir bela var. Çocukluk arkadaşım Selin... Ben onu arkadaşım olarak görüyorum fakat senelerdir bana âşıkmış. Annem bu durumdan haberdar olunca geçen gün beni Selin ile yemeğe çıkmam için zorladı. Kız bana sürekli aşkım diyor fakat ben Damla'dan hoşlanıyorum.
Yemeğe çıktığımız o gün Damla, Anıl'a benim bir erkek arkadaşım var demişti. O günden beri etrafta ruh gibi dolaşıyorum. Doğru düzgün yemek bile yiyemiyorum.
Her neyse bugün Murat'ın doğum günü. Yeni bir eve taşındığım için Damla evimi bilmiyordu ve onu ben almıştım. Yol boyu bana imâlarda bulundu. Selin'i sevgilim sanıyordu.
Evime girmiştim ve Selin zorla beni yanına çağırmıştı. Boş boş konuştuktan sonra aniden beni öpmüştü. Onu itmeye çalışıyordum fakat beni bırakmıyordu. Sonunda onu kendimden ayırmayı başarmıştım. Tam Selin'e bağıracağım sırada Damla'yı ağlayarak evden çıkarken gördüm. Neden ağlıyordu?
Koşarak Damla'nın peşinden gittim. O koşuyordu, ben de onu yakalamak için koşuyordum. Dışarda deli gibi yağmur yağıyordu. Damla bir banka oturdu ve ağlamaya devam etti. Hemen yanına oturdum. Bana bakmadan sadece ağlıyordu.
"Damla, iyi misin?" diye sorduğumda aniden bana döndü.
"Çok iyiyim." dedi ve buruk bir şekilde gülümsedi.
"Damla konuş benimle."
"Sevgilin merak eder. Lütfen git." dedi.
"Ya bırak şimdi sevgilimi Damla. Neden ağlıyorsun?"
"Alerjim var. O yüzden." dedi.
"Neye?"
"Seni öpen her kadına." dedi ve ayağa kalkıp yürümeye başladı.
Anlık bir şok geçirmiştim.
Ben de kalkıp arkasından yürümeye başladım.
"Beni yalnız bırak!" diye bağırdı.
"Hayır."
"Hilmi git!"
"Hayır."
"Neden? Neden gitmiyorsun?" dedi ağlayarak.
"Cidden mi? Cidden hâlâ neden olduğunu anlayamadın mı Damla?!" diye bağırdım.
"Neden?" diye sordu ürkekçe.
"Çünkü âşık oldum sana Damla! Nereye gitsem, nereye baksam aklımdan çıkmıyorsun. Oldu mu?" diye bağırdım.
"Ne?" diye sordu.
"Mükemmel. Hilmi Cem sevgilisi olan bir kıza âşık. Kız, Hilmi'ye bakmıyor bile!" dedim.
"Bakmıyor mu? Ciddi misin? Ya da kör müsün demem çok daha mantıklı!" diye bağırdı. İkimiz de boş sokakta, yağmurun altında avazımız çıktığı kadar bağırıyorduk.
"Survivor'da başladı benim sana olan aşkım Hilmi Cem İntepe! O günden beri biraz bile azalmadı sana olan aşkım. Şimdi gelmiş karşıma 'Bu kız bana bakmadı bile' diyorsun. Öyle mi? Tamam Hilmi sana bakmadım. Her baktığımda ölüyorum çünkü." diye bağırdı gözlerinden yaşlar süzülürken.
Damla'yı kendime çekip öpmeye başladım. Boş sokakta, yağmurun altında sadece ikimiz vardık. İki âşık...
----Son----
