13. Bölüm

513 41 17
                                    

---Yağmur---

Telefonumun sesiyle uyandım.

Adem Arıyor...

Yağmur: Oo şaşırttın beni. Beni unuttun sanmıştım.

Adem: Haklısın kusura bakma. Kuzenimi gömerken seni aramayı unutmuşum.

Yağmur: Ne? Adem ben... Ben çok üzüldüm. Ayrıca özür dilerim. Akıl edemedim.

Adem: Sorun yok. Ankara'da olmamın sebebi buydu işte. Her neyse yemeğe çıkalım mı? Şu sıralar çok canım sıkkın.

Yağmur: Oluur.

Adem: Harika! Akşam seni alacağım.

Arama sonlandırıldı.

---Akşam---

Hazırlanmıştım. Adem beni arayıp geldiğini söylemişti. Aşağı indim ve Adem ile birlikte yemek yiyeceğimiz restorana gitmek için yola koyulduk. Sonunda gelmiştik. İçeri geçip yemeklerimizi söyledik.

"Yağmur seninle bir şey konuşmam gerekiyor."  diye söze girdi Adem.

"Tabii ki." dedim gülümseyerek.

"Biliyorsun ki Survivor'da hiç anlaşamamıştık. Büyük aşklar kavgayla başlar derler. Yani öyle miydi? Sanırım... Belki..." dedi.

Adem gerçekten çok heyecanlıydı. Önünde duran su dolu bardağı ona uzattım ve içmesini söyledim.

"Sakin ol Adem."

"Tamam pekala. Devam edeyim. Yani ben... Yani tabii sen de istersen... Tabii ki senin onayını almazsam olmaz... Tabii benim onayım da önemli... Allah'ım ne diyorum ben. Yağmur seni seviyorum."  dedi ve bu heyecanlı hâline ufak bir kahkaha attım.

"Neden gülüyorsun ki? Tamam beni sevmiyor olabilirsin ama aşkıma saygısızlık yapma lütfen." dedi yere bakarak. bu çocuğu ilk defa bu kadar utangaç görüyorum.

"Hey! Aşkına gülmüyorum. Heyecanına gülüyorum. Ayrıca ben de seni seviyorum." dedim gülerek.

"Ne? Ciddi misin? Pekala o zaman benimle dans etmek ister misin?" dedi ve yerinden kalkıp yanıma geldi. Elimi tutup beni dansa kaldırdı.

Dans etmiştik. Eğlenmiştik. Ve gecenin sonuna gelmiştik. Arabaya bindik ve Adem sürmeye başladı.

"Aşkım selfie çekinelim mi?" diye sordum.

"Araba kullanırken yapmam öyle şeyler." diye karşılık verdi.

"Yaa ne olacak bir seferlik. Ölmeyiz ya!" diye trip atmaya başladım.

Dayanamayıp telefonumu aldım ve selfie pozisyonuna getirip gülümsedim.

"Hadi 1 saniyelik gülümse." dedim ve Adem telefona bakarak gülümsedi.

Tam fotoğrafı çekeceğim sırada bir şey oldu. Kötü sesler duydum. Çarpışma sesleri. En son bu sesleri hatırlıyorum. Gözlerim kararmaya başladı...

----Son---- 

Sonsuz - HilDamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin