Bakmak ile görmek arasında büyük fark vardır derler .Haklılardı herkes Yağız 'ın yaptıklarını sadece görürlerken Hazan ona bakıyordu .Onun acısının geçmediğini hissediyordu .Onu tanımadığını ve tanımayacağını affetmeyeceğini biliyordu..Ama buna rağmen bekledi onunla konuşmak için sınırlarını zorladı.Yağız salondan hızla kaçmıştı Hazan ın arkasından geldiğini bilerek yine de durmayarak hızla kaçmıştı .Hazan ilk defa Yağız ' a ismiyle seslendiği günü hatırladı.Onun adını söylemek için ne kadar da beklemişti ve söylerken nasıl da zorlanmıştı .Şimdi ki gibi yine ismini söyleyemiyordu .Sanki bağırsa dur dese bu enkazın altında kalacak gibi hissetti.Dur dememesi için içinden yalvarıyordu Yağız çünkü dur derse dururdu biliyordu .Şimdi değil şimdi hazır değildi onunla yüzleşmeye hayır şimdi olmazdı .Hızla odasına girip kapıyı kilitledi....
.....
Ece tüm salonda ablasını arıyordu her şeyden habersizdi .İki dakikalığına gittiği lavobadan çıktığında herkeste gereksiz bir dedikodu olduğunu gördü.Telefon ile hareket ederken aynı zaman da gözleri ile etrafı tarıyordu.O sıra da tabi uzun boylu birisine çarpmasaydı.
-Afedersiniz ' dedi istemsizce Ece arkasını döndüğünde kehribar göz rengi olan bir yakışıklı ile karşılaşmıştı.Önemli değil ' dedi karşısındaki .Gidecekken bir den kolundan tutulması ile sarsıldı Ece .Ne yapıyorsunuz ' dedi bir hışımla.
-Özür dilerim sadece bir dakikalığına bakmak istedim ,göz renginiz fazla güzel de ' dedi .Ece sinirle güldü
-Şaka mısınız ' dedi.
-Sadece güzel bir söz söyledim kızmanız gerek yok bu arada İsmim Kerem ' dedi elini uzattı.Ece karşısındaki adamın rahatlığından fazlaca rahatsız olmuştu ne kadar da ukala bir davranış sergiliyordu .Kaşlarını çatarak uzaklaştıve telefonuna gelen mesajla ile salondan çıkış yapmıştı .Kerem anlamsızca gülümsedi arkasından evet çapkın biriydi Amerika da dolu dizgin bir sürü sevgilisi olmuştu ve gerçekten de yakışıklı denilecek cinstendi.Yalnız bu küçük hanımın bakışları fazla güzel gelmişti sanki ona. Karşılaşırız belki yine bir gün dedi ellerini saçlarına götürerek...
.....
Hazan yaklaştı kapıya arkasında ola kişiyi çok iyi biliyordu .Yağız dedi içli içli.Kapıya yaklaştı Yağız..Döndün ' dedi ellerini kapıya koyarak Hazan .Benim için olmasa bile döndün ...Yağız aç kapıya da konuşalım sence de konuşmayı hak etmiyor muyuz ' dedi.Yağız gittiğin günden beri ben ' dedi ama gerisini tamamlayamadı ...Yağız kendini toparlayarak çıktı odadan .Hazan tam yanındaydı .
Umutlu gözlerle bakıyordu sevdiğine .Yağız ' dedi bir kez daha Yağız gözlerinden yaş düşürmemek için kendi ile savaştı .Ve gözlerine o buz gibi ifadesini yerleştirdi .O buzdolabı olan ifadesini...
-Hazan hanım ne istiyorsunuz bilmiyorum ama uzak dursanız iyi edersiniz burada görmek istemiyorum sizi ' dedi.Hazan şaşırmış ifade ile baktı hala geçmemiş kızgınlığın' diyebildi sadece.
-Kızgınlık mı pardon niye kızayım niye kırılayım size .Tanımadığım insanlara duygu beslemem ben ' diyerek Hazan ' ın .İlk defa sinirlenmişti Hazan giden Yağız 'ın kolundan tutup kendine çevirdi.
-Tanı tanıma ne yaparsan yap ben o sahilde sana söz verdim asla senden vazgeçmeyeceğim diye .Şuan yaptıgın şeyi çok iyi biliyorum Yağız Egemen uzaklaştırmak istiyorsun peki yap karşı çıkmayacağım sana vur kır parçala.Ama kalbine zarar verme .Çünkü o iyi biliyorum bana kızdıkça kalbine de zarar veriyorsun ' dedi.
-Ne kadar da özgüvenli bir konuşma ama yanılıyorsun Hazan Çamkıran .O senin tanıdığın Yağız Egemen öldü artık uzak dursan iyi edersin ' dedi soğuk bir ses tonuyla Yağız.
Hazan son kez koştu Yağız ın arkasından son kez anlatmak istedi onu acısının çok taze olduğunu hissetti .Koşarken bakmıyordu etrafına Yağız diyordu onu duymadığını bildiği halde .
O sıra arabanın acı korna sesiyle Yağız olduğu yerde duraksadı .Kalbi hızlı hızlı attı arkasına dönmek istemedi bir kaç saniye .Hazan 'ın ah demesiyle arkasını dönmesi bir oldu .Koşarak yanına gitti .Ayağını tutuyordu ve acıyla bakıyordu
-İyi misin ' dedi endişeyle Yağız .Hazan o an acısını unutmuştu yine düştüğü anda ilk koşan o olmuştu .Ne kadar değiştim dese de hala aynıydı .Bakmasana öyle söyle neren acıyor ' dedi endişesi katlanarak Yağız.Hiç önemli değil 'dedi Hazan ama ayağa kalmaya çalıştığı anda yine yere düştü .Arabayla çarpan adam korkuyla iyi misin abla ' dedi.Yağız bir hışımla yakasına yapıştıı adamın önüne bakmadan nasıl sürersin arabayı söylesene ' dedi.Abi ben valla görmedim ' dediğinde Hazan ın uyarması ile kendine geldi Yağız.Hastaneye gideceğiz kalkabilecek misin ' diye sordu Hazan ' a .Hayır anlamında acı acı başını salladı Hazan .Yağız Hazan tutup kucağına almıştı Hazan ne yapıyorsun ' dedi ilk şaşkınlıkla sonrasında ise bu durumdan fazla hoşnut olup ellerini iyice doladı Yağız 'ın boynuna ve arabaya gidene kadar kiletledi gözlerini sevdiğine.Yağız bakmamak için elinden geleni yapıyordu ama burnuna dolan Hazan ın muhteşem kokusuyla kendinden de geçmiyor değildi .Arabasına yavaşça bindirip şoförünü çağırdı .
-Hanım efendiyi hastaneye götürün ' dedi .Hazan şaşırdı aynı zaman da üzüldü
'Sen nereye Yağız gelmeyecek misin sen ' dedi .Yağız cevap vermeden kapıyı kapattı.Kalkamıyordu Hazan arabanın penceresinden yürüyen Yağız ' a baktı .
-Affetmeyecek beni hiç bir zaman affetmeyecek diyerek koltuğa yasladı hızla başını...
-Hazan affetmek kolay değil değil mi ...Acı çektirmekten den zevk mi alıyorum sanıyorsun haklıydın sana her kötü söz söylediğimde aslında kalbime vurduğum her kırbaçla kendimi yaralıyorum .Ama ben bunu yapmak zorundayım Hazan kendini kaybeden birisi nasıl sana kendini açabilir ki affet beni Hazan ' dedi arkasından fısıldayarak....
İkinci part geldi haydii iyi okumalar :) Sırma nasıl alıştırdıysa bir türlü elim gitmiyor süründürüyorum değil mi :D
