Hastane koridorları soğuktur kasvetlidir .Zaman mı akıp geçmez orada bir dakika sanki bir yıl gibi sürer gider.Hazım ın kalbi son zamanlarda iyice zayıflamıştı ve bir gün de çökmüştü artık isyan etmişti vücuduna .Yogun bakımdaydı günlerdir onunla beraber koridorlarda bekleyen kardeşler de.
Yağız gözlerini ovaladı sakince ,uyanmak istercesine .Etrafına bakındı herkesin kısa süreliğine bir yere gittiğini hatırladı.Başını yana çevirdi omzundaki en güzel ağırlığa kaydırdı gözlerini .Hazan ..Onun Hazanı tek bir saniye bile onu bırakıp gitmemişti .Onunla beraber uyumuş onunla uyanmı korkusuzca kimseyi umursamadan Yağız ı ellerini sımsıkı tutmuştu.Yağız kıyamayıp uyuyan yanaklarını okşadı.Ufak ses tonuyla Hazan ' dedi. Hafifçe irkildi Hazan
-Ne oldu bir gelişme mi var ' dedi tutulan boynunu ovarken.
-Yok ama artık gitmeni istiyorum Hazan kaç gündür harap oldun zaten.Annen de arayıp duruyor ben iyiyim artık git dinlen evde ' dedi.
-Seninle beraber gideceğim Yağız boşuna uğraşma ikna edemezsin beni ama şuan gidip ayılmak için yüzümü yıkamam lazım ' dedi.Koridorun sonuna ilerlerken Hazan elinde iki kahve ile Gökhan yaklaşıyordu Yağız a .Elindeki tek kahveyi Yağız ' a uzatıp Yağız ın karşısıdaki sandalyeye oturdu .Yağız kuruyan boğazı için bir yudum aldı kahveden aynı anda Gökhan da bir yudum alıp
-Hazan ile her şey yolunda sanırım' dedi .Geldiğinden beri sormak istiyordu ama bir türlü cesaret edemiyordu Gökhan.Kaşlarını kaldırıp baktı kısa süreliğine Yağız ve bir yudum daha aldı kahveden .Cevap verip -vermemek arasında gitti geldi .Gökhan cevap beklemeden devam etti konuşmasına
-Affetmene sevindim Hazan ı .Yutkunup ' En zor zamanları sen yaşadın yanında şuan kim olsa seni mutlu eden sevinecektim bu kişi Hazan olsa bile ' dedi.Ve ekledi cümlesine
-Umarım babamı da affedersin Yağız .Benim için hala sen küçük kardeşimsin hiç bir şey değişmedi gittiğinden beri bende kızgındım babama bırakıp gittim Yasemini alıp ama bak işte yine kendimi buldugum yer belli .Senin de belli sen de bizi silmedin kalpten biliyorum ' dedi Gökhan
Yağız başını hafif öne eğip
-Şuan bunları konuşmak istemiyorum sadece onun iyi olmasını istiyorum ' dedi.
-Bu bile yeterli bizim için Yağız görmüyor musun herkes sen geldikten sonra daha güçlü Sinan bile ' dedi.Acı acı gülümsedi Yağız
-Sinan bile ' diye tekrarladı .Şuan kırgınlıklarını hatırlamak hatırlatmak istemiyordu ne kendine ne de eskiden ailesi bildiği insanlara.Bunu fark edip konuyu değiştirdi Gökhan
-Girmeyecek misin hiç belki sesini duyarsa ne biliyim bir umut ' dedi giderek sesi kısılarak.Yogun bakım kapısına baktı Yağız .Konuştuğu telefonu kapatıp lavabodan çıktı Hazan.Yağız ı bırakmak istemese de gitmesi gerekiyordu .Yağız ın yanına yaklaştı yogun bakıma baktıgını fark etti yavaşça omzuna dokundu ve gözlerini Yağız ile buluşturdu .Gözleri ile git gitmelisin girmelisin ' dedi oraya .Yağız kafasını olumlu bir biçimde salladı.
-Girdiğinde seni burada beklemek isterdim Yağız ama acil gitmem gerekiyor .Hemen akşama döneceğim olur mu ' dedi Hazan
-Saçmalama Hazan bir kaç gün gelme lütfen dinlen biraz ben iyiyim ' dedi Yağız .
-Konuşuruz yine ' diyerek ilerledi koridorlardan.
******
Ece balkonda otururken bir taraftan da Hazan ile konuşuyordu .'Hazım ın durumu nasıl bir değişiklik var mı ' diyordu .' Hayır ablacım hala aynı ' dedi karşıdan karşıya geçerken Hazan
