Ben Bir Asker Kızıyım

#Yıldızlar

Bölümü okurken Blueneck - Lilitu dinlemenizi öneririm.

'Ne oldu? Neden durdun?'dedim. Mavileri koyulaşmıştı. Durdu.'Sen. Benim hayalim olduğunu nereden çıkardın?' dedi. Şaşırmıştım. Bir insanın nasıl hayali olmaz ki? Dayanamadım. 'Sen... Neden orada beni takip eden adamı sıkıştırdın. Kimdi o adam ve sen beni tanıyor muydun?' dedim. Güldü ama bu gülüş iyi değildi birden bağırarak daha doğrusu laf sokar gibi 'Hesap vermek zorunda değilim. Nereye gideceğiz?' dedi. Şaka gibi... Dengesiz cidden dengesiz. Nereye gideceğimizi söyledim. Ve kulaklığımı takıp şarkı dinlemeye başladım. Eski bir kütüphaneye gidecektik.Orası huzur veriyor bana. Ben bunları düşünürken birden yine çapkınca gülerek seslendi 'Zevkin güzelmiş.' dedi . Anlamadım şaşkın şaşkın bakarken bir elini direksiyondan ayırmadan tek eliyle saçımı kulağımın arkasına koydu. Bayılacaktım galiba. Sonra da kulaklığımı çıkardı. Yine gülerek 'Kulaklığı telefona takmayı unuttun galiba?' dedi. Hayır, hayır olamaz şuan kırmızının her tonu olabilir yüzümde .' Hangi sokak ? 'dedi. Tarif ettim. Şaşkındı ama değişik bir şaşkınlıktı bu. İçeriye girdik. Ahmet Amca vardı tüm tontişliğiyle. 'Oooo kimler gelmiş. Dolunay kızım. Hoş geldin. ' dedi. Savaş'ı gördü. Duraksadı gözleri doldu. Bir dakika ya ne oluyordu? 'Savaş yavrum hoş geldin. Değişmişsin.' dedi. Savaş'la sarıldılar. Sonra bahçeye geçtik. Eski ama değişik bir kütüphane burası. Ahmet Amca küçük müstakil ev tarzı bir yeri kullanıyordu. Bahçeye sallanan koltuk koymuştu. Ahmet Amca bir müşterisinin yanına geçti. Savaş ta onun kalkmasıyla birden yanıma sallanan koltuğa geldi. 'Beni git gide şaşırtıyorsun. Ahmet Amcayı nereden tanıyorsun?'dedi. Bunu ben soracakken onun sorması...'Çarşıda kitap bakarken Ahmet Amca fenalaşmıştı. O da oraya arkadaşına gelmiş. Ben de hastaneye falan gitmesine yardım etmiştim. Kitap okumayı sevdiğimi öğrenince beni buraya getirdi. 4 yıldır gelirim buraya huzur veriyor...' dedim. Kafamı kaldırdığımda çok yakınımda olan mavilerini gördüm. Tam o sırada Aras içeriye girdi. ' Prenses im' diye seslendi kollarını açtı. Bir an heyecanla koşarak girdim kollarının arasına. Sarıldı saçımı koklayınca.'Hala deniz kokuyorsun.' dedi. Ayrıldık. Gözleri Savaş' a kaydı. Savaş sinirliydi. Ama sonra sakinleşti. Ayağa kalktı. Aras ' Kardeşim özlemişim.'dedi. Ben yine şok... Donmuştum adeta Savaş benim halimi görünce yine arsız bir gülümseme kondurdu yüzüne. Fark ettim de güzel gözlü adam güzel gülüyordu... Ben onu incelerken. Birden.'Beni incelemen bittiyae gitsek mi artık? ' dedi. Bir anda bakışlarımı yere dikip konuyu değişmek için "Aras burada değil miydi az önce?" Dedim. Hala utanıyordum. Bunu söylememeliydi adeta yerin dibine girdim Ben etrafa bakınırken Aras'ın çoktan gittiğini fark ettim. Derin bir nefes aldım. Sonra kitapları alıp kalktık. Eve geldiğimiz de üstümü çıkarıp bahçeye çıktım. Yine banklara yıldızlara gittim. Oturuyordum. Bir anda yanıma biri geldi. Gelene baktığım da tanımadığım benim yaşlarım da bir çocuktu. 'Yeni taşınmışsınız. Hoş geldin .Ben Arda ' dedi. Gülümsedim. İyi arkadaş olabilirdik. Ben de kendimi tanıttım, konuştuk biraz. Biz gülüşürken Savaşı gördüm. İfadesiz bir şekilde gözüme baktı. Arda hemen 'İyi akşamlar Savaş.' dedi ve kalktı. Savaş biraz baktı. Kötü gözüküyordu.Gidiyordu ki bağırdım ' Savaş gitme... Yani gitme derken biraz otursak ya ?'dedim. Sonra gülümsedi. 'Gel. Seni yıldızları daha net göreceğin bir yere götüreyim. Hem yürürüz biraz.'dedi. Heyecanlandım. 'Tamam 'dedim. Biraz yürüdük. Sonra çimen ve çiçeklerin olduğu bir yere geldik. Cidden güzeldi. Sonra birden çimenlere çekti beni.'Burada konuşalım işte.' dedi. 'Neyin var?'dedim. Durdu bir şey demedi. Sonra dayanamayıp' Ne kadar dengesizsin.Bir tersliyorsun , bir iyisin , bir kötü.'dedim. Tam sinirle kalkacakken kolumdan kavradı ve beni kendine doğru çekti.'Fazla cesursun Dolunay. Korkmalısın.'dedi... Ve beni bir kez daha şaşırttı... 

Okuyanlar oy verip kitap hakkında ki düşüncelerini yoruma yazarlarsa sevinirim. Bölüm kısa ama öbür bölüm kısa süre içerisinde gelecek. Seviliyorsunuzz...