Ben Bir Asker Kızıyım

#İstediğim İçin

                                                                                       

Korkmalısın... Demesiyle beni yere çekmesi bir oldu. Şuan tam üstümde duruyordu. Derken bir silah sesi geldi. Yine Ankara'da bile ... Savaş hem silahını çıkardı ve adamı omzundan vurdu. Gözlerimin içine üzgünüm dercesine baktı. Ve üstümden kalkmaya çalıştı. Elime baktığım da kan olmuştu.  Ağlamaya başladım 'Savaş vuruldun mu? Benim yüzümden' dedim. Savaş bir eliyle belindeki kan olan yarayı tutarken diğer eliyle çenemi narince tutu. 'Sakin ol güzelim. Sadece sıyırdı senin yüzünden değil.'dedi. Ve ambulans sesiyle ekip geldi. Babam gelirken Savaş bir adım uzaklaştı. Bir dakika babamın yanındaki... Demir. Babam hemen sarıldı. Ardından Demir sarıldı. Ben onları görmemle daha çok ağlamaya başladım. 'Baba Savaş...' dememle gözlerim karardı ve kendimi Demir'in ellerine bıraktım.

       -4 SAAT SONRA-

Burnuma tanıdık bir koku gelince nerede olduğumu anladım. Gözlerimi açacak halim yoktu.Elimde bir el hissettim. Ve yavaşça gözlerimi açmaya çalıştım. Uzay'idi Gülerek ' Uyandın Bir daha . Benimle dalga geçemeyeceksin diye çok  korktum . Ama Savaş ağabeyim sağ olsun .' dedi teşekkür edercesine . Kafamı kaldırdığımda mahçup bir şekilde karşım da  oturan  Savaş' a baktım. Hafifçe güldü , hafifçe... Odaya birden Demir girdi. 'Mavişimm .' dedi sarılarak . Bir dakika Savaş yaralanmıştı. Telaşla kafamı kaldırdım Savaş'a baktım. 'Savaş. Sen yaralıydın. Neden buradasın? Gitmedin mi yoksa doktora? Hemşire Hanımm...' derken Demir ağzımı kapattı. Ve beni kendine çekti güldü. 'Dolunay sakin ol. Sen bayılmadan önce söyleyince baban anladı. Kahramanımız ne kadar söylense de gösterdik. Sıyırmış. Sorun yok.' dedi. Savaş yine duygusuzca bakarken Demir' Kardeşim özlemişim seni.'dedi. Savaş kaşlarını çatarken'Ben sizi sevgili  sanmıştım.  Şaşırdım .' dedi. Demir güldü.'  Küçüklüğüm o benim. Saçmalayan, masum, sakar kardeşim.'dedi. Savaşta biraz tebessüm ederek odanın  kapısına doğru yöneldi. 'Çıkış işlemlerini biz yapalım Demir. Derya dışarıda hazırlanmana  yardımcı olur. 'dedi ve çıktılar. Gülümsedim 'Uzay 1 dakika kalsana ablacım.'dedim. Uzay tedirginlikle bakarken Derya içeri geldi. Uzay'a 'Annemle babam nerede?' dedim. Amacım Derya olsa da merak etmiştim. Çünkü hayatta bırakmazlardı beni. Uzay 'Abla 2 saat kaldılar. Annemin tanıdığı kaza geçirmiş gitmeyeceklerdi ama kadının ve kocası kötüymüş kimseleri de yokmuş.  Savaş ağabeyim de ben başından ayrılamam gidin deyince gittiler.'dedi. Gülümsedim Derya şaşınca bakıyordu. Uzay tam çıkacakken 'Uzay çantamı Derya'ya versene.'dedim.Anladı pis pis baktı. Çantayı verdi ve çıktı.  

Üstümü giyindim. Savaş geldi. 'Dolunay bizim eve geleceksin . Uzay ve Demir gittiler.'dedi. Kafamı salladım. Arabaya bindik . Derya'yla konuşurken telefonu çaldı' Ama hocam.. Peki..Anlıyorum.Tamam.'dedi. Ve mahçupça bana baktı.'Dolunay benim son provam  var gitmeyecektim ama şartmış üzgünüm.'dedi. Güldüm 'Önemli değil.'dedim. Derya arabadan inince birden aklıma yeni fikir geldi. Savaşla yalnız kalacaktık. Sorularımı sorabilirdim. Lojmana geldik. Tam üstümüzde ki evde oturuyorlardı. Eve girdiğimizde evin sade döşenmiş olduğunu gördüm. Duvarları eşyalarla uyumlu ve sade koyu renkli ama zarifti. Dikkatimi çekense loş ışık altında duran alevler içine deki silah resmiydi.İçeriye geçip oturduk. Savaş ' Kahve?' dedi. başımı salladım. Bir kaç dakika sonra elinde kupalarla geldi. 'Savaş hayatımı kurtardın. Sana çok teşekkür ederim. Galiba sana borçlandım.' dedim. Güldü. Yanıma oturdu.'Borçlanma falan yok.Teşekküre de gerek yok görevim olduğu için yaptım.'dedi. Bozuldum. Tama anlamıyla bozuldum derken ' Ama galiba daha çok istediğim için yaptım.'dedi. Utandım.Şaşkınlıkla 'Şunları götüreyim derken ayağım takıldı ve yere yapıştım. Savaş şok oldu. Hayır normalde insan çocuğun üstüne  düşer ben ben popomun üstüne derken  havalanmam ve burnuma dolan odunumsu kokuyla kafamı kaldırdım .  Ve ölünesi mavi gözlerin derin bakışlarıyla  karşılaştım. ' Safsın. Yaşadığın onca şeye rağmen hayat dolusun. Galiba...' demesiyle kapı çaldı hemen kucağından indim. Kapıyı açtım Derya gelmişti. Arkasında Uzay ve Demir içeriye girdiler. Uzay 'Savaş ağabey  yeni PS aldım oynamamız gerek.'dedi. Demir'in ellerinde cips kola ve ıvır zıvır vardı.Ben hemen atıldım. 'Hey 4 konsol var bensiz olmaz.'dedim. Demir güldü.'En son oynadığımızda bu oyuncunun bileği  burkulmuş ondan oynayamadım dedin.'dedi. O sırada kahkahalar patladı Uzay yerde yatarak gülüyordu Savaş bile gülüyordu yuh.  Güldüm.'En son oynadığımız araba yarışında ikinizi de 4 kere yendim be' dedim. Demir'Hadi lan araba yarışı oynayalım o zaman.' dedi. Konsolları taktık. Var gücümle bastım gaza iki kişiyi geçmiştim. Önüm de savaş vardı. Oha Savaş bir yandan telefona bakıyor tek eliyle oynuyordu. Gaza bastım bomba gönderdim ama o beni yendi.Ben şok olmuş bir şekilde ona baktım. Demir kahkaha atmaya başlayınca ben 'Hayır. Hile var. Savaş tek eliyle oynuyordu. Ben o kadar didindim .Benim arabam bozuktu galiba.' dedim.Güldüler. Biraz oturduktan  sora çocuklar aşağıya bahçeye indiler. Ben 'Kötü hissediyorum.' deyip inmediğim için Savaş 'ta  inmedi. Aslında gayet iyiydim sadece Derya ve Uzay'ın kaynaşması için yaptım. Onlar inerken Demir'e göz kırptım kaynaştır şunları dercesine. Kimse anlamasa da Demir'im anladı.Ne yapacağımı bilemedim ve 'Bari şurayı toplayayım .' dedim. Savaş'Hayır elleme kalsın yarın yardımcı gelir.' dedi. Şaşırdım. Neden yardımcı vardı ki. Aynı soruyu Savaş'a sordum. 'Derya yalnız kalmamak için teyzem de kalıyor.Okulu oraya da yakın ama 3-4  gün burada. Yorulmasın diye   .'dedi. Şaşırmıştım . Ben 'Olsun sadece şunları götüreyim.'dedim. Gülümsedi.Kafa salladı. Kalktım . Eşyaları toplarken Savaş şok olmuş bir şekil de mutfağa  geldi. Gülümsedim. 'Savaş...'derken birden beni kendine çekerek sarıldı . Şok oldum . Saçımın üstüne  kafasını koydu.İç çekti  ama kötü bir şekilde .  Kulağıma mahçup bir şekilde söylediklerinden sonra ağlamaya başladım...

                                       

Acaba ne oldu? Oy ve votelerinizi bekliyorumm