Its been a while. It's been two years when I left Philippines. When I left.
I have no communication either with them. Anyways, they don't mind it at all.
Nagtataka siguro kayo kung bakit ako pa english english na? Hahaha! I've change.
Matapos nong madramang tagpo namin ng nanay ko. Eh, sumunod na ako sa kanya..
Dito sa New York.
Dito ko pinagpatuloy ang pangarap ko. Dito ko pinagpatuloy lahat ...
Bawat araw noon dito ay umiiyak ako.
Pero bawat butil ng luha, si mama ang nagsasalo.
Inalagaan niya ako. Pinag-aral uli. Pinalaki ng maayos. Pinagsuot ng magarang damit. At hinayaang ipagpatuloy ang pangrap na maging sikat na pintor.
Ginawa ko ang lahat para matunton ko kung Ano ako ngayon.. Makikita nila.
I am now Agonymfah Sanciano.
The new me.
"Mam, mag-uumpisa na po"
Tinawag ako ng manager ko.
"Okay dela"
I smile. Kung ano mang hindi nagbago sa akin ay yung mga matatamis kung ngiti. Hindi ako masama. Nasaktan lang.
But, I'll ready my self first.
"Okay! Lets welcome! The gorgeous lady behind those paintings, Ms. Agonymfah Sanciano!!"
Everyone is smiling and clapping their hands with amusement. Yeah, I know that I am damn good gorgeous.
Umupo ako sa seat na nakalaan para sa akin.
"Good morning everyone! I'm Agonymfah Sanciano"
At ayun nag-agawan ng pwesto sa harap ko ang mga fans and reporters.
"Okay Miss Agon, can I ask a question?"
Ani ng isang reporter.
Agon...
Agon...
Isa lang ang tumatawag sa akin non. Yung unggoy na matakaw kaya na yun? Okay lang kaya siya?
Lahat kasi ng pwede Kong koneksyon sa pilipinas ay ipinutol ko na.
"Oo naman. Ano yon?"
Nakangiti Kong sambit
"Miss agon, sa lahat po ng works niyo Ano po ang naging puhunan ninyo para mabuo ito??"
"Well, hardship at creativity is the best ingredient to have this paintings. "
"Papaano niyo po naka come-up na iyon ang magiging mga mukha ng obra ninyo?"
"Actually, all of that paintings is my life story"
"So among all of your works, what is your most favorite?"
"Oh! The 'When I'm Gone' painting for me is the best. Why? Because, it actually depicts my emotions. It tells about my deepest story. On what I am before, and what I am now"
"Why did you name it as 'When Im Gone painting?'"
" hahaha! Because when I'm gone, they will eventually know my worth. They will miss me. They will beg for me to stay. But on the contrary, I'm sorry, I've change. The old agonymfah is dead"
****
Hayyy!! Dinama ko ang usok ng maynila... Nyayy! Ang baho.
Anyways, Welcome Philippines! My ilu-lauch akong mga painting dito sa pinas.
Ayaw ko mang bumalik, no choice.
I'm on my way to my condo ng tumawag ang attorney ko.
"Hello"
I answered it.
"Heloo miss sanciano, the transferring of money is now done. I already have their initial address."
"Okay, send it to me now"
After a minute, the information is now received.
Maybe, I'll just rest first then I will meet them tomorrow.
Gonna take some beauty rest.
~~~End of chapter 8~~
Don't forget to vote, comment, share, and follow! Thankies!
Last 1 chapter then epilouge! Lovelots!❤
~Mariey_Chen
