Laila's Life

~18

Wat vooraf begon:
Ik trek Appie en ik zag dat Ilias en papa achter me aan wouden. Ik rende zo snel en opeens hoorde ik een auto toeteren, nee het is een vrachtwagen. Ik voel me zelf niet meer. Ik zag alleen maar bloed.. en opeens zie ik zwart voor me ogen......

~~~~~

Perspectief Abdel:

Laila trok me mee dus ik ging met der mee. Opeens ging ze rennen. Ik zag dat Ilias en papa achter haar aan gingen. En opeens gebeurde dat. De nachtmerrie van mij leven. Laila is aangereden door een vrachtwagen. Ik ren naar haar toe en begon te huilen. Nrml gezien huil ik nooit, maar dit.... Dit is heftig. Het ik mijn zus, mijn alles. Ik hoopte steeds dat ze leeft. Ik belde snel de ambulance. Ik zag dat mama geshokeerd is en begon te huilen. Ilias keek met geen enkel emotie en papa is ook geshokeerd.

De ambulance is gekomen. Ik stapte met hun in en pakte de hand van Laila. "Ya rabi word Laila genezen, ameen" zei ik steeds in me hoofd.

Aangekomen bij het ziekenhuis, ren ik achter die mensen aan. Ze zeiden dat ik niet verder mocht gaan, dus hier zit ik dan. Wachtten in een wachtkamer en aan het treuzelen, hopen dat Laila het overleeft.

Ik zit beetje op insta te scrollen. Ik kreeg opeens een idee. Ik ga Achraf appen of ie ons kan ophalen als ze beter word.

Ik: Ewa Bro

Achie: Ewa Kleintje, alles goed

Ik: hmdl, met jou

Achie: alles gaat z'n gangetje

Ik: hewa wdj

Achie: zit film te kijken met Yassin, jy

Ik: ben ik ziekenhuis

Achie: kifesh?!

Ik: rustig met mij gaat het beter, maar met Laila niet

Achie: Nassim & ik komen eraan

Ik: nee nee ik wil alleen vragen, als ze beter is of je komt ons ophalen

Achie: ma3lich ik kom

Appie: saffzz

Ik sloot me telefoon en keek vooruit en bedenk als Laila er niet is, hoe zou het leven zijn.

Mijn telefoon rinkelt en ik zie een onbekend nmmr. Schijt aan ik neem op.

Ik: wies dit

Onbekend: iemand

Ik: ewa dan kowed als je niet wilt zeggen wie jy bent

Onbekend: ahh zo lief. Jy kent mij niet, maar ik ken jou wel

Ik: Hahahaha ik ga stuk. Wie ben ik dan?!

Onbekend: ik heb al velen dingen gehoord over jou en je zus Laila. Leeft Laila nog

Ik. Hbdl je

Onbekend: je wou toch zo graag weten wie die ongeluk heeft veroorzaakt. Nou ik was het, en ze zal nog vele dingen meemaken

Ik: kk homo, jy was het dus. In die fking vrachtwagen

Onbekend: Jepp. Wat wil je nu doen?! De politie bij halen wela. Hahaha durf alles maar te flikken. Maar niemand kan me aan.

Ik: luister gappie, niet denken dat je zo biggy kan doen. Jij komt hier net uit je luier en dan kom je praten met "niemand kan me aan

Onbekend:  saffzz je gaat zien. Jullie zijn gewaarschuwd

Totdat ik terug wou antwoorden, ging hij al ophangen. Wat is dit weer voor mosiba die komt. Wllh meh ze willen ons met rust laten.

Maar back to the point. Ik zat zo na te denken hoe het leven zou zijn zonder Laila. Het zou vast saai zijn. Zij is werkelijk de enige die ik erg kan vertrouwen, zonder haar was ik niks wllh. Volgend week word ik 11 en ik zou graag willen dat Laila beter word. Als ze me nu verlaat, kan ik sws me zelf wat aan doen. Zoals wij altyd zeiden tegen elkaar.

2 jaar terug:

"Laila, we blijven altyd bij elkaar hé"

"Sws Appie, samen leven, samen dood"

" Laila, je moet me beloven dat je me never alleen laat"

"Ik laat je nooit alleen, we gaan samen naar de dood, we gaan een leuke toekomst opbouwen, alleen jij&ik 4ever"

"Ik hou van jou zus"

"Ik ook van jou me kleine broertje"

"Haha Jij& Ik voor Altyd"

"Jy &Ik voor Altyd"

Einde

Ze had me beloofd dat ze me nooit te vertalen. Ze blijft dus bij mij.

Opeens kwam er een dokter naar me toe.

Dokter: goedemorgen, ben jij de familie van Laila El ****

Ik: ja dokter. Hoe gaat het met der?

Dokter: ik heb 1 slechte nieuws, en 1 goede nieuws

Ik: nou......

Dokter: nou het goede nieuws is dat de operatie is geslaagd. Ze blijkt een heel sterk meisje te zijn. Maar het slechte nieuws is dat ze een zware hersenschudding heeft gekregen, waardoor ze iedereen is vergeten. Maar ze is nu wel wakker

Ik: oh bedankt dokter. Kan ik naar haar toe?

Dokter: ja zeker, nog een fijne dag verder.

Ik liep naar binnen en zag Laila daar. Ze keek me verbaasd aan.

Laila: wie ben jij?

Ik: ik ben Appie, jou broertje

Laila: huh nee ik heb geen broertje. Ga weg!

Ik: Serieus ben je me vergeten. IK BEN JOU BROERTJE ABDELRAHMANE EL ******.

Laila: IK KEN JOU NIET, DUS GA WEG.

Wollah dit raakt me zo erg. Hoe kan je eigen bloedzus me vergeten. Ook is het oorzaak dat ze een hersenschudding had gekregen. Ik kan dit gwn niet aan... Ik liep weg. Ik verlaate de kamer en zag Mama, papa en Ilias deze kant lopen. Wollah ik kan dit niet. Ik ga ze vertellen dat ze iedereen is vergeten.

Ik: Eyy Mama, papa& Ilias. Jullie hoeven niet die kamer in

Ilias: hoezo

Ik: ze is alles vergeten. Ze kent niemand meer. Haar ouders, broertje, broer, vriendinnen, familie, vrienden.... Ze kent niemand meer.

Ilias: nee..... Dit kan niet...

Mama: Alles ons schuld, nu kent onze eigen dochter ons niet zegt ze huilend

Ze keken allemaal verschrikt en mama en papa zaten te huilen en ilias gaat naar binnen...

____