Aandacht

Shoppen

Tijdens onze gesprekken bedachten we weer hoe anders het vroeger ging.
We konden eigenlijk niet veel anders dan ruzie maken met z'n tweeën, nu ging dat beter.
We hadden normale gesprekken, oké hij had een grotere ego dan ik.

En hij had altijd meer interessantere dingen te vertellen dan ik, maar dat was niet meer mijn probleem. Ons probleem was dat ik wat ik dan ook te vertellen had altijd negatief leek te zijn en dat was nu niet meer zo. We hadden een verleden, en een lange ook maar dat was geen reden waarom wij niet bevriend met elkaar konden zijn.

Het was half 3 toen we bij zijn huis aankwamen. Hij had een tweepersoons bed en had allang besloten dat ik erbij in mocht komen slapen, nog voordat ik dat wist.
Terwijl ik mijn laptop uit mijn tas haalde, bedacht hij zich nog een van de dromen die we vroeger hadden. We hadden vroeger besloten dat we nog een boek zouden schrijven, mensen zouden vertellen hoe wij samen waren.

Dat was zo 'n gaaf idee, dat vond ik destijds ook al.
Vandaar dat ik het nu doe, met hem erbij hadden we het van 2 kanten kunnen vertellen maar dat heeft jammer genoeg niet meer zo kunnen lopen.

Nadat we wat hadden gedronken bij hem in huis legde hij me uit dat we de stad in gingen, dat we gingen shoppen. Ik kende hem al langer natuurlijk, shoppen vond hij wel leuk.
Maar waarom nu, waarom met mij. Hadden we dan niks beters te doen.

Maar eenmaal in de stad besefte ik me wel dat het leuk zou worden.
Hij had al een paar winkels in gedachten waar hij me mee naartoe wou nemen, zo hadden ze in een winkel een heel gaaf jumpsuit hangen, een zwarte, met stukken leer erop en een aantal scheuren erin. Het was iets wat ik nog nooit had gezien, maar tijdens het passen besefte ik me dat dit gewoon zo mooi stond.

Het was niet strak, je kon niet zien dat ik wat voller was. Het paste gewoon met me.

Hij pakte een lichtgrijs vest erbij wat ik erop aantrok en we vonden het mooi, allebei.

Hij glimlachte en zei 'Dat kopen we, voor morgen."

"Voor morgen? Waar heb je het over?" zei ik tegen hem.

Hij glimlachte en zei "Dat zie je morgen."