Aandacht

We' re back

Daan had altijd van alles te vertellen, dus ik nam aan dat hij dit binnen de kortste keren ging verklappen dus ik wachtte maar rustig af.

Samen gingen we naar de kapper waar de kapster mijn haren onder handen nam. Ze waste het eerst met een heerlijke shampoo waarna ze mijn dode haarpuntjes afknipte en vervolgens een haarmasker in mijn haar zette.

"Ik ben toch wel nieuwsgierig wat er morgen is." zei ik tegen hem.
"Morgen hoor je het." zei hij toen tegen mij.

Ik was altijd redelijk ongeduldig met dit soort dingen dus het zou vandaag niet anders zijn.
Ik probeerde het haast uit hem te trekken, maar telkens kwam ik er nergens mee.

Terwijl hij betaalde voor de kapper en we samen de zaak uitliepen zei hij tegen me "Niet zo ongeduldig zijn, je hoort het morgen wel."

Ik keek hem ongerust aan terwijl we samen terug na zijn huis liepen.
Het was al s' avonds, half 6 en ik nam aan dat hij wat ging koken toen hij tegen me zei dat ik maar even op de bank moest gaan wachten waar hij de tv aanzette.

Maar dat was niet wat er gebeurde, een halfuur later kwam hij met een koffer beneden aanrollen.

Terwijl hij weer terug de trap oprende keek ik wat hij aan 't doen was.

Mijn koffer stond onderin de hal, "Gingen we ergens heen?"

"Laura, pak je laatste spullen, de taxi staat voor." riep hij nog na me.

Ik keek hem verbaasd aan en zei "Heb je mijn laptop in mijn koffer gestopt?"

Hij knikte en zei "Maak je maar geen zorgen?!"

Ik trok snel mijn koffer achter me aan na buiten waar we samen in de taxi kwamen te zitten.

De hele rit vroeg ik hem waar we heen gingen, nadat hij een paar keer had gezegd dat ik er nog wel achter zou komen werd hij boos. Hij werd boos op mij omdat ik het hem nog keer vroeg.

Hij begon dingen na me te roepen, dat dit de reden was waarom hij nooit meer met mij bevriend had willen zijn.

Na een tijdje sloot hij zich af door zijn oordopjes met muziek in zijn oren te stoppen.
Ik was nog niet eens boos maar gewoon geschrokken, verdrietig.

We gingen naar iets leuks toe nam ik aan, maar dit was niet leuk meer.

Dit had leuk moeten zijn.

Diezelfde avond was hij nog steeds boos waardoor hij me beviel om op de bank te slapen.
Zodat hij in zijn eigen bed zou kunnen slapen waar het lekkerder lag.
Die volgende ochtend werd ik tegen een uur of 9 wakker, het enige wat ik nog wist was dat we waren aangekomen op onze camping in Zeeland, De Strandloper.

In de keuken lag er een briefje klaar, de taxi zou er over een uur zijn en ik moest mijn nieuwe kleren aantrekken...