Aandacht

Het huisje

Je viel op mannen. Het was ook wel te verwachten. Daan, de uitgesproken jongen met een passie voor mode en uiterlijk. Altijd je blonde haren goed gekamd, alsof het niet beter kon.
En dan heb ik het nog niet eens over al die meiden die er rondliepen, je had altijd commentaar op hun uiterlijk, goed of slecht. En probeerde het dan ook altijd aan te passen.

Daan heeft mij niet gezien als de 'ik' die ik destijds was. Onzeker, negatief over mijzelf. Hij wist van niets. Hij was gewoon zijn perfecte zelf. En dat was dan ook het enige waar hij wat om gaf, niets iets minder dan dat. Maar ondanks de verschillen in onze persoonlijkheid waren we geen tegenpolen. We trokken elkaar aan.

Die zomer in Zeeland heb ik meer mensen leren kennen. Maar allemaal niet zo belangrijk als Chelsea en Daan. En dan was er nog Hayley, een van de beste vriendinnen van Daan.

Mijn zusje en ik moesten altijd voor elf uur terug zijn bij de caravan van onze ouders. Hayley en Daan waren echter nachtmensen. Ik eigenlijk ook, maar ik was te jong om tegen de regels van mijn ouders in te gaan.

Daan sliep overdag altijd uit tot een uur of twaalf. En hoe laat hij naar bed ging heb ik nooit geweten. Wel wist ik dat Daan en Hayley altijd 's avonds afspraken. Meestal rond halfelf. Hierdoor kon ik ook kennismaken met Hayley.

Hayley had donker haar. Bijna zwart. Ze had donkere kleding aan waardoor haar vertoning wat duister over kwam. Ze was diep. Onbereikbaar en mysterieus. Ze kon net zo goed praten als Daan, maar toch bleef er altijd iets verscholen. Ik was geïntrigeerd door haar.

Daan is niet zo goed met mensen die zich slecht voelen. Hij laat ze vallen. Hayley speelde daaropin. Ondanks haar problemen sprankelde ze. Hierdoor maakte ze al haar problemen onzichtbaar. En dat was juist zo bewonderenswaardig aan haar.

Bij de camping was een speeltuintje. Er was een toestel met een glijbaan en klimwanden. En een huisje. In dat huisje spraken we 's avonds af. Gewoon om te kletsen. Daan wees graag op de feiten. Hayley sloot zich af en toe ook aan bij de groep.

Als ik af moest haken na elf uur, treuzelde ik altijd nog wat na het douchen en tandenpoetsen. Dan kon ik altijd nog wat kletsen. Even in mijn badjas napraten over de dag. Dan kon ik daarna de dag goed afsluiten... Dat zijn de fijne dingen aan toen, die zomer in Zeeland.