Saklı Cennetim / ASKIDA

👑SC~16👑

Merhaba kuşlarr ben geldimm <3 Oy ve yorum atmayı unutmayınn.Bu bölüm sizden 135 oy ve 100 yorum istiyorum.(ara yorumlar dahil)

Multi:Yankı Saraçoğlu

___________________________

~Gül~

gözlerimi kırpıştırmaya çalışıyordum.Yanımda tanımadığım bir kadının sesi kulaklarımı doldurdu.

-"Gül hanım iyi misiniz?gözlerinizi açmaya çalışın.Doktora haber vereceğim." Dedi ve hızlı adım sesleri duydum.Ve ardından kapının kapama sesi ve boğuklaşan sesler...

gözlerimi zorlayıp açtığım sırada beyaz ışık etkisini koruyup yüzüme vurduğunda anın etkisiyle gözlerimi geri kapadım ve birkaç denemeden sonra yavaşca açıp etrafa göz gezdirdim.

Hastane odasındaydım.Bembeyaz oda ve güzel bir manzarası olan hafif aralıklı büyük bir pencere vardı.
İçeri giren doktorla beraber başımı ona çevirdim.Gülümseyerek bana baktı.

-"gerçekten çok güçlüsünüz.Zor bir ameliyattı fakat siz hemen uyanmışsınız" dedi.Gelip gözümü eliyle araladı ve elindeki fenerle biraz bakındıktan sonra karnımdaki yaraya baktı.Anlamadığım dilde hemşireyle konuşurken derin bir nefes aldım.

Doktor sonunda bana döndü.O konuşmadan aklımda olan soruyu sordum.

-"Ne zamandan beri buradayım?" Diyince

-"3 gündür gül hanım"diyerek sorumu cevapladı ve birşeyler anlatmaya başladı.

-"Mermiyi zorda olsa çıkardık.Fakat dikkatli olmanız yaranızı zorlamamanızı istiyorum.Ayrıca bugün birkaç test yapıcaz hazır olunca yarın taburcu olabilirsiniz."diyince kafamı salladım ve başımı yana çevirip  gözlerimi kapadım.Doktor hafif bir şekilde öksürdü.

-"Yumurtalıklarınıza yakın biryere gelmiş fa-..."

Demeye kalmada hızla başımı dikleştirip yatakta doğrulmaya çalıştım.Hemşire beni tutarken gözlerim dolmuştu.

-"Ne diyorsunuz siz?birşey mi oldu?"dedim alacağım cevaptan korkarak.Doktor hızla yanıma geldi.

-"Merak etmeyin sonuçlarımıza göre herhangi birşey yok diyecektim .Ayrıca anne olmanıza engel olacak birşeyde yok"diyince rahatlıkla kendimi geri bıraktım.
çok korkmuştum..

-"Bu kadar yavaş konuşursanız tabii bende öyle anlarım doktor bey" dedim sertçe.Doktor sabırla gözlerini kapatıp açtı.

-"Farkettim gül hanım dışarıda açıklama yaparken sanırım oradaki yakınlarınız yanlış anladı ve o beyfendi... Beni duvara yapıştırdı." Diyince kimden bahsettiğini az çok anladım ve gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

doktor dışarı çıktıktan birkaç saniye sonra içeri koşarak giren esim ve iz'i gördüm.Arkadan çağrı, tüm heybetiyle yankı ve kızarmış gözleriyle içeriye mira girdi.

Boynuma dolanan kollarla gözlerimi kapattım.Ve ikisinede sıkıca sarıldım.
Esim gözlerindeki yaşları yavaşca sildi.

-"İyi misin?" Dedi.Gülümseyerek başını öptüm ve iz'e dönerek aynısını onada yaptım.Onlara iyi olduğumu büyük bir çene döktükten sonra inandırdım ve herkes yankıyla bana bakmaya başladı.Çağrı bana sarılınca ona gülümsedim.Oda bana gülümseyip göz kırptı ve kızları alıp çıktı.Tabi çıkmadan önce mira utangaç tavırla bana geçmiş olsun dileklerini iletti.

Onun bu hali beni gülümsetirken odada yanlız kaldıktan sonra gülümsememi silip yankıya baktım.Sessizce birbirimize baktıktan sonra gözlerine dolu dolu baktım.