Gerçek olduğuna inanmaya uzak bir adam vardı benliğimde. Her gün yeniden sevmeyi öğrendiğim, her gün bambaşka bir duygu ile kalktığım,
Bir çocuğun sevgisi vardı yüreğimde,
Hayallerimde, düşlerimde.
İlk kez sevmenin tatlı heyecanı, telaşı vardı üzer...
merhaba kuşlarımm nasılsınız? umarım iyisinizdir.Sizleri çok seviyorumm oy ve yorumlarınızı bekliyorum uzatmadan bölümü sizlerle yalnız bırakayım :))) <3<3
yankıyla aşağıya inerken ayağımın üzerine fazla yük vermemeye çalışıyordum.İçeri girdiğimiz sırada herkes bize döndü.Ediz bana bakıp
-" gül sana minnettarım sen olmasaydın belkide..." diyip yumruklarını sıktı.Direk söze karışıp onu ve diğer herkese açıklama yaptım.
-"inanın önemli birşey değil.Yine olsa yine yaparım.Onları korumamız gerekiyor ve bu sadece anne baba değil hepimiz için geçerli.Nerde olursak olalım bizim görevlerimiz o minicik çocuklara yardım etmek hatta kurtarmak.Defnenin başına gelende buydu ve bende görevimi yaptım.Kim olsada aynısını yapardı" dedim hafifçe tebessüm ederek.Bulut
-"yapmazlardı emin ol ki.. ama yinede sana sana bir teşekkür borçluyuz.Herşey için saol"dedi.İremde sanki bunu bekliyormuşcasına gelip bana sarıldı.Bende onun sarılmasına karşılık verip bana gülümseyen nefes ve güneşe göz kırptım ve gülümsedim.
Gecenin ilerleyen saatlerinde defne kucağımdan inmemiş öğrendiğim kadarıyla normalinden fazla bir şekilde benimle konuştuğunu farketmiştim.Çok tatlı ve ileride güzelliğini haykıracak bir doğallığı vardı.Açıkçası bi anlık benim de böyle bir kızımın olmasını diledim.
Elim ve ayağımda olan kesikler ise bir süre sonra ağrısını azaltmıştı fakat yinede şiddetini koruyordu.Yemek yiyip erkekler biraz sohbet ettikten sonra kızlarla oturup kahve içtik.Hepsiyle tanışmış hayatlarını kısada olsa öğrenmiştim.İlginçtiaçıkçası.
yankı bana bakıp 'hadi' dercesine göz kırpınca çantamı alıp ayağa kalktım.Yankıda benle kalkınca gideceğimizi anlayıp tüm ev halkı ayaklanmıştı.Onlara veda edip dışarı çıktığımız sırada soğuk olan hava etkisini göstermeye başlamıştı.Arabaya hızlı ve büyük adımlarla gidip zaman kaybetmeden bindik.
yankı arabayı sürerken ona bakıp sessizce
-"teşekkürler" diye mırıldandım.Bana anlık bir bakış atıp arabayı sürmeye devam etti ve kısa süre içerisinde bir eczanenin önünde durdu.
-" iz bırakmasın diye krem alalım" diyince kafa salladım.Beraber inip eczaneye girdik.Bir adam önümüzde durup
-"buyrun" dedi Gözlerini üzerimden çekmeyerek.Yankı sert sesiyle kremi söyleyip beklemeye başladı.Bende gidip koltuğa oturdum.Ve yankıya baktım.Fazlasıyla sert ve yakışıklıydı.Her zamanki gibi fakat bu onun hödük! olduğunu değiştirmiyor!
şimdi kalpten gidebiliriz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
