Gerçek olduğuna inanmaya uzak bir adam vardı benliğimde. Her gün yeniden sevmeyi öğrendiğim, her gün bambaşka bir duygu ile kalktığım,
Bir çocuğun sevgisi vardı yüreğimde,
Hayallerimde, düşlerimde.
İlk kez sevmenin tatlı heyecanı, telaşı vardı üzer...
Oy ve yorum atmayı unutmayın sizi çoook seviyorum kuşlarımm <3
multi: Esim Sayer
Ve gülün yüzüğü <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-----------------------------------
~Esim~
Yankı diyerek biri çığlık atarcasına bağırırken kaşlarımı çattım.Yankı abi direk ayağa kalkarken onunla beraber bizde kalktık.Tuvaletin taraflarına hızla giderken çağrı yere eğilip eline birşey aldı.
Gördüğüm bileklikle gözlerim irice açıldı ve kalbime bir ağırlık düştü.
-"O...o ablamın!!"diyerek bağırınca yankı abide koşarak dışarı çıktı. Arkasından çıkarken birden elini duvara vurdu.Duvar tuzla buz olurken eli kanamaya başlamıştı.
-"Çağrı herkese haber veriyorsun gülü kaçırmışar bakmadıkları delik görmiycem!!" Etrafa gürlerken çağrı çoktan telefona sarılmış birkaç kişiyle görüşüyordu.
Gözlerim dolarken hıçkırarak yere eğildim.İz'de yanıma oturup elini koluma koyarken ağlamayı ihmal etmiyordu.
Yankı abi hızla içeri koştu.Koşarkende bağırarak birkaç şey söyledi.
-"Gidiyoruz!" Diyince hepimiz kalkıp koşar adımlarla arabaya bindik.Sessiz sessiz izin göğsünde ağlarken ne çabuk geçti diyede düşünememiştim. Daha sabah yanımdaydı. Biraz önce yanımdaydı! Bunu düşündükçe daha çok ağlamaya başladım.İz de burnunu çekti ve beni daha sıkı sardı.
Eve gelince yankı abim çağrıya baktı. İnip eve doğru yürürken biri belimden tutup kendine çevirdi.Kokusundan olsa gerek durdurmaya kalkmamıştım.
Yüzümü ellerinin arasına alıp alnımı uzunca öptü.
-"Onu geri getiricez"Diyip dudaklarıma ufak bir öpücük kondurdu.Yanıma iz gelince bakışlarım ona döndü.
-"Sende kalıyım yalnız hissetmezsin" diyince teşekkür edip ona sarıldım.Arabanın sesi gelirken başımı çağrıya çevirdim.'Sorun yok' dercesine güvenle bakıp arabaya bindi ve çok geçmeden göz önünden kayboldular.
~Gül~
gözlerimi açınca gelen baş ağrısıyla acı bir şekilde inledim.Karanlık ve soğuk bir yerdeydim.Seslerimden olsa gerek adım sesleri geliyordu ve çok geçmeden de kapı açıldı.
İçeri takım elbisesiyle bir adam girdi ve kısa bir şekilde bana bakıp sandalyesini alıp önüme oturdu.Bacak bacak üstüne atıp sigarasını ağzına götürdü.Ve tehlikeli bakışlar eşliğinde öylece kaldık.
-"Neden buradayım?" Diye sordum pürüzlü sesimle.O ise hiç kendinden ödün vermeyip sigarasından bir nefes daha aldı.
-"Sana ve Yankı Saraçoğluna işkence yapmak için" diyince kafamı olumsuz anlamda salladım.Fakat bu bedenimin titremesine engel değildi.
