•He is kinda weird•

Κεφ.12 •James Lawther•

James' pov

James: Ο Manu που είναι;

Ρωτησα πινοντας ακομα μια γουλια από το ποτο μου

Lucky: Ειχε δουλεια στο συνεργειο. Ειπε αν τελειωσει νωρις θα ερθει για να απομνημονευσει τα βασικα τουλαχιστον.

River: Εγω λεω να μην ερθει την επομενη εβδομαδα. Ετσι και αλλιως δεν θα είναι και η πρωτη φορα.

Lucky: Ναι αλλα θα παρει μερος από τα κλοπιμαια και αν δεν του δωσουμε θα είναι λες και τον εχουμε διωξει από την ομαδα. Ειπαμε ότι θα μεινουμε ενωμενοι ο,τι και αν συμβει.

Diego: Αφηστε τα αυτά, θα τα πουμε όταν ερθει και ο Toni.

River: Αληθεια, που είναι αυτος;

James: Ψηνει πιτσα.

Ειπα και αμεσως γελασα, καθως παντα μας καλει στο σπιτι του, επειδη προθυμοποιειται να μας φτιαξει πιτσα και παντα παιρνουμε απέξω.

Diego: Και τελικα τι ειπες στην Alyssa;

James: Αυτά που σας ειπα. Της ειπα ότι εσας, σας γνωρισα μετα και ότι μονο τον Stephen ειχα ως φιλο.

Lucky: Αρα δεν της ειπες κατι για την Cara;

James: Προφανως και όχι.

River: Και σιγουρα δεν σου ξεφυγε κατι για τις κλοπες μας ετσι;

James: Τι ειμαι εγω αγορι μου; Ηλιθιος σαν εσενα; Αν της ελεγα κατι για τις κλοπες θα το ελεγε στον μπαμπακα της και τωρα αντι να εκτελεις το σχεδιο, θα φορουσες κατι ωραια ασημενια βραχιολακια πισω από κατι σιδερα.

Diego: Σταματηστε! Δεν εχουμε χρονο για τετοια! Καλυτερα που ηρθαν όμως ετσι τα πραγματα ε;

James: Ναι υποθετω

Toni: Σας εφερα και τις πιτσες!

Αναφωνησε χαρουμενος και αφησε πανω στο τραπεζι της κουζινας δυο πιατελες με δυο καρβουνιασμενες πιτσες.

Toni: Ενταξει δεν είναι και οι καλυτερες μου, αλλα-

River: Τουλαχιστον δεν είναι σαν τις προηγουμενες!

Σχολιασε και γελασαμε ολοι με την αναμνηση του Toni να προσπαθει να σβησει την φωτια.

Πεσαμε ολοι με τα μουτρα στην πιτσα, πραγμα ασχημο, καθως ηταν τελειως ανοστες και το μονο που ειχε εντονη γευση ηταν το καμμενο ζημαρι, αλλα ο Toni είναι κολλητος μου εδώ και δεκα χρονια, δεν μπορουσα να του χαλασω το ονειρο.

Πιασαμε στα χερια μας τα κρασοποτηρα, και ο Diego μας τα γεμισε με γαλλικο κρασι που του εδωσε ο μπαμπας του. Τσουγκρισαμε τα ποτηρια μας και φωναξαμε «Στην υγεια των χρηματων του Robert, που συντομα θα γινουν δικα μας!» και ηπιαμε ολοι από το ποτηρι μας.

Toni: Ωραια! Φαγαμε, ηπιαμε, αλλα τωρα ηρθε ο καιρος να διαδραματησουμε το σχεδιο..

Ειπε με αποφασιστικο υφος.

Toni: Αρχικα, River, θελω να βαλεις ολη σου τη γοητεια και να βρεις ποια ειναι τα πιο τελεια κουλουρακια που εχεις στο καφε. Lucky, η δικη σου δουλεια είναι να βρεις από το εργαστηρι χημειας καποιο χημικο που θα προκαλεσει ναρκωση. Επειτα, το υπολλοιπο σχεδιο είναι αυτό που κανουμε παντα. Δηλαδη, ο James θα δωσει τα κουλουρακια στην κυρια Betty και στον κυριο Robert και θα ανεβει στο δωματιο της Alyssa, κανοντας την να τον συγχωρεσει και οση περισσοτερη ωρα θα μαλωνουν τοσο καλυτερα για τον Manu, ο οποιος με τις γνωσεις που αποκταει συνεχως, θα μπορεσει να μας ανοιξει με ευκολια την πορτα και να απενεργοποιησει τον συναγερμο. Θα παρουμε τις καρτες του κυριου Robert και θα τις κανουμε σε μετρητα, τα οποια θα τα βαλουμε σε σακουλες και θα τα κρυψουμε πισω από τις γλαστρες και θα τα παρουμε φευγοντας. Diego, εάν μπορεις παρε καποιο μικρο οπλο από τον μπαμπα σου για κάθε ενδεχομενο.

Συμφωνησαμε ολοι, ετσι και αλλιως πανω κατω ετσι λειτουργουν όλα μας τα σχεδια. Μιλουσαμε για διαφορα θεματα και κοροϊδευαμε τον River, μεχρι που το κινητο μου δονηθηκε. Με κοιταξαν ολοι και εγω χαλαρος εβγαλα απο την τσεπη μου την συσκευη και την ανοιξα. Βεβαια, αν ηξερα τι θα αντικριζα, ειμαι σιγουρος οτι θα πετουσα το κινητο απο το παραθυρο.

Από Αγνωστος

Τωρα την προσεχω εγω, Stephen

Ο μπασταρδος μου εστειλε φωτογραφια της Alyssa να είναι ξαπλωμενη με τα εσωρουχα στο κρεβατι του.. Τι κανουμε τωρα;