You Were The Beginning Of The End #TBA2019

σπάιντερ μαν

Επιστρέφοντας στο καινουριο μου σπίτι, άρπαξα την σακούλα με την βαφή και ανέβηκα αμέσως στο δωμάτιο μου.

Άνοιξα την πόρτα και μπήκα αμέσως μέσα, κλειδώνοντας την πίσω μου. Έβγαλα την ζακέτα μου και την άφησα πάνω στο κρεβάτι μου καθώς άνοιξα την σακούλα.

Έβγαλα το κουτί Και παρατήρησα το μοντέλο με τα χάλκινα μαλλιά. Φαινόταν πανέμορφα, αρκετά ώστε να με πείσουν να κάνω αυτήν την αλλαγή πανω μου, παρόλο που ήξερα ότι δε θα ήταν ακριβώς το ίδιο.

Άνοιξα την πόρτα και περπάτησα ως το μπάνιο, μπήκα γρήγορα μέσα και άνοιξα το κουτί, βγάζοντας την μπογιά και το πινέλο και τοποθετώντας τα πανω στον νιπτήρα.

Χρησιμοποίησε ένα παλιό μπολ της θείας και έβαλα την βαφή μαζί με λίγο μαλακτικό μέσα. Τα ανακατεψα και πήρα μια βαθιά ανάσα καθώς βούτηξε το πινέλο μέσα.

Άρχισα την διαδικασία, ξεκινώντας από τις ρίζες. Είχα δει αρκετά βίντεο ώστε να ξερω πως να το κάνω σωστά. Αφού τελείωσα με όλο το μαλλί, περίμενα για λίγη ώρα και μετά τα ξεπλυνα.

Πήρα το πιστολάκι και άρχισα να στεγνώνω το σπαστο μαλλί μου, φαινόταν ωραιο. Προσπάθησα να τα κάνω να φαίνονται όμορφα και ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα, γύρισα στο δωμάτιο μου.

Κατευθύνθηκα προς τη βιβλιοθήκη μου και άρπαξα το παλιό μου ημερολόγιο. Το άνοιξα και με μια κίνηση, έσκισα τις προηγούμενες σελίδες. Τις τσαλακωσα και τις πέταξα στον μικρό κάδο σκουπιδιών στη γωνία του δωματίου μου.

Βουρκωσα, μα χαμογελούσα, έστω και πονεμένα. Ήθελα να τα αφήσω όλα πίσω μου, να ξαναρχίσω από την αρχή. Έτσι και έκανα.

Κατέβηκα στην κουζίνα και χαμογέλασα στην θέα της θείας μου να μαγειρεύει.

"Τι θα μας φτιάξεις;" της χαμογέλασα και την αγκάλιασα.

"Φακές." Είπε και μου χάρισε μια γκριμάτσα.

"Αφού δεν είναι φασολάκια, καλά είμαστε." Είπα και γέλασα καθώς έφυγα από το δωμάτιο.

Κατευθύνθηκα προς το σαλόνι και κάθισα στον καναπέ. Άνοιξα την τηλεόραση μα σύντομα με διέκοψε ο Μάρκος.

"Έχει Ανίτα, δε γίνεται να το χάσω." Είπε και εσκασα στα γέλια.

"Εκπαιδευτικά πράγματα." Είπα και σηκώθηκα από τον καναπέ καθώς η θεία είχε τελειώσει με το φαγητό.

"Όχι ρε γαμωτο." Μουρμούρισε ο Μάρκος και ρολλαρε τα μάτια του καθώς με ακολούθησε στην τραπεζαρία.