[SF/OS] เจ้าแมวสามสีผู้น่ารัก (BTSxJimin) (Allmin)

Burn The Stage : Fear [KM]

ผมไม่สามารถละสายตาไปจากเขาได้เลย ไม่ว่าเขาจะขยับตัวไปทางไหน ผมก็มักจะเผลอมองตามเขาไปโดยไม่รู้ตัว

ตั้งแต่ช่วงที่แสดงเพลง Fire ผมก็รู้สึกได้ว่าเขาแปลกไป แล้วยิ่งแสดงไปอาการก็ยิ่งชัดขึ้นเรื่อยๆ สำหรับอาร์มี่อาจจะไม่รู้ แต่เราที่อยู่ด้วยกันมา 7-8 ปี ย่อมรู้อยู่แล้วว่าใครมีอะไรผิดปกติ

ผมบอกได้เลยว่าถึงแม้ตอนนี้ทุกคนจะพยายามตั้งใจแสดงมากแค่ไหน แต่อีกใจก็ยังคงพะวงอยู่กับจองกุก แล้วยิ่งเมื่อตอนที่ได้ลงจากเวทีไปเปลี่ยนชุดหลังจากแสดงเพลง Lost จบ โวคอลไลน์จะได้พักขณะที่แรปไลน์ไปแสดงเพลง Cypher Pt.4

จอกกุกก็เดินไปทิ้งตัวลงนั่งพักอยู่ที่โซฟาทันที พร้อมกับหอบหายใจอย่างหนัก ตอนนั้นทุกอย่างก็ยังดูไม่ค่อยแย่มากเท่าไหร่ ผมเดินเข้าไปพูดคุยกับเขาว่าอยากให้เขาพัก ยังไงอาร์มี่ก็เข้าใจ แต่เขากลับบอกว่า

"มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่ผมจะได้มาที่นี่อีกครั้ง ผมอยากจะแสดงให้จบ"

เอาจริงๆผมก็ไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่ แต่พอเห็นสายตามุ่งมั่นของเขา ผมก็ต้องยอมผละออกมา ทำได้แค่เพียงให้เขาได้พักมากที่สุดเท่าที่ทำได้

หลังจากนั้นผมก็เห็นอาการเขาหนักขึ้นเรื่อยๆ จนช่วงปลายๆคอนฯ พวกผมต้องลงไปเปลี่ยนชุดอีกครั้ง ผมก็ได้ยินเสียงผู้กำกับผ่านอินเอียร์ว่า

'ถ้าจองกุกไม่ไหวจริงๆให้ใช้เครื่องช่วยหายใจเลย'

ตอนนั้นผมเริ่มตระหนักได้ว่าอาการของจองกุกนั้นหนักจริงๆ ใจของผมเริ่มไม่ดีแล้ว ผมจึงรีบเปลี่ยนชุดด้วยความรวดเร็วแล้วแอบโผล่หัวผ่านม่านไปดูจองกุก ก็เห็นได้ถึงความวุ่นวายภายในนั้น

ทั้งสตาฟที่บีบนวดบริเวณไหล่และลำคอให้จองกุก ทั้งสตาฟที่ถือเครื่องช่วยหายใจไปครอบไว้ที่ปากและจมูกของจองกุก ทั้งสตาฟเตรียมชุดไว้ให้จองกุกได้ใส่