[SF/OS] เจ้าแมวสามสีผู้น่ารัก (BTSxJimin) (Allmin)

Always by your side 3 [Vminkook]

ความเจ็บปวดที่ส้นเท้าข้างซ้าย และความเศร้าเสียใจที่หายมานานจากความสุขที่ได้รับจากคนรักทั้งสอง กลับมาอีกครั้งเมื่อถึงเวลาที่ต้องแสดงบนเวที จองกุกไม่ได้ไปยืนอยู่บนจุดเดียวกันกับคนในวง แต่ต้องมานั่งบนเก้าอี้อยู่ข้างเวที มองเหล่าพี่ ๆ เต้นและร้องเพลงอยู่บนเวทีโดยที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย

การแสดงที่เปิดตัวขึ้นโดยเหล่าบังทันโซนยอนดัน จากเจ็ดกลายเป็นหก ช่องว่างของการแสดงถูกทดแทนด้วยการเต้นที่แรงขึ้นของสมาชิกที่เหลือ โดยเฉพาะคนตัวเล็กที่ทุ่มเทแรงกายเข้าไปจนสุดพลัง พี่ ๆ รู้ คนรักอย่างแทฮยองรู้ รวมถึงคนรักอีกคนที่เป็นต้นเหตุอย่างจองกุกก็รู้ แต่ไม่สามารถห้ามได้เมื่อม่านการแสดงได้เปิดออกแล้ว จึงทำได้เพียงแค่ลอบมองด้วยความเป็นห่วงเท่านั้น

หวังแค่ว่าปาร์คจีมินจะไม่ใช้แรงเกินตัวจนเจ็บตัวไปอีกคน

ภาพของพี่ในวง เหล่าแดนเซอร์ และแฟนคลับอีกหลายหมื่นชีวิต ที่สะท้อนบนดวงตากลมโตของคนที่นั่งกำไมโครโฟนแน่นอยู่ข้างเวที กระแทกเข้าไปในหัวใจที่บีบรัดอย่างเจ็บปวด หยาดน้ำสีใสไหลคลอจวนจะไหลลงมา แต่เจ้าของก็เงยหน้ากระพริบตาซ้ำ ๆ ละสายตาออกมาจากภาพที่กระทบกระเทือนจิตใจ ยับยั้งไม่ให้หยาดน้ำตาต้องไหลริน

บางคนอาจคิดว่าแค่ไม่ได้แสดงบนเวทีต้องเศร้าเสียใจถึงขนาดนี้ด้วยเหรอ ได้พักแล้วก็ดีไหมเหมือนได้หยุดงานจากทัวร์ที่มีแทบจะวันเว้นวัน ไม่ต้องเต้นให้เหงื่อโทรมกาย ไม่ต้องร้องจนเสียงแหบแห้ง หรือแทบจะขาดอากาศหายใจเมื่อทั้งร้องและเต้นพร้อมกัน

คนที่ดีใจอาจมี แต่ไม่ใช่จอนจองกุก

เขาเฝ้ารอที่จะมาขึ้นแสดงบนเวทีให้อาร์มี่ดูแทบทุกวินาที ทุกครั้งที่ซ้อมได้แต่จินตนาการถึงสีหน้า แววตา และเสียงเชียร์ที่กึกก้องพร้อมให้กำลังใจจนความเหน็ดเหนื่อยหายไป เขาไม่อยากให้อาร์มี่ต้องผิดหวังในตัวเขา หรือได้รับชมการแสดงที่ไม่สมบูรณ์แบบ ทั้งที่อาร์มี่เองก็เสียเงินและเฝ้ารอมาทั้งปีเพื่อให้พวกเขามาหา