Nevermind

555 13 4
                                    

"ผมตัดสินใจมานานแล้วครับ ลงมือเลยครับ"

ผมขบกรามกัดฟัดแน่น ฝ่ามือกำจิกเข้าหากัน ข่มความเจ็บปวดเอาไว้ขณะที่ปลายเข็มกำลังทิ่มแทงเข้ามาบริเวณสีข้าง ตาที่ปิดสนิทจนมองเห็นแต่ความมืดมิดเริ่มมีภาพแทรกเข้ามา ภาพของเหตุการณ์ทั้งหมดที่ผ่านพ้นมาจนเป็นต้นเหตุให้ผมมาอยู่ที่นี่ในตอนนี้

.

.

.

"แฮ่ก ๆ ยังไม่เป๊ะเลย เอาอีกรอบดีกว่า"

ในห้องซ้อมที่มีไฟเปิดไว้เพียงบริเวณข้างหน้าที่มีคนกำลังเคลื่อนไหวร่างกายอยู่ เสียงเสียดสีระหว่างรองเท้ากับพื้นดังแทรกเสียงเพลงมาเป็นระยะ สลับกับเสียงหอบหายใจของคนที่ซ้อมเต้นมาหลายสิบรอบแล้วภายในค่ำคืนนี้

ผมมองการเคลื่อนไหวของตัวเองผ่านกระจก แม้ว่าจะเต้นมาหลายรอบแล้วแต่ก็ยังรู้สึกว่ามันไม่ได้อย่างที่ต้องการสักที อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันที่จะคัมแบ็คแล้ว ทำไมถึงยังทำไม่ได้สักทีนะ คิ้วบางขมวดเข้าหากัน พ่นลมหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิด

"ฮึ่ย แฮ่ก อีกรอบ"

ขณะที่ผมกำลังจะเดินไปกดเริ่มเพลงใหม่อีกครั้งก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้นมาเสียก่อน เมื่อหันหน้าไปมองก็เห็นว่าเป็นซอกจินฮยองนั่นเอง ผมจึงหยุดมือเอาไว้ก่อนแล้วหันไปทักทายพี่ใหญ่ของวง

"ว่าไงครับ แฮ่ก ฮยอง"

"ว่าแล้วว่านายต้องอยู่ที่นี่ โทรศัพท์ก็ไม่พกมา คนอื่นเขาตามหากันให้วุ่น มันดึกแล้วกลับไปนอนเถอะ ทุกคนเขาเป็นห่วง"

"ขออีกแป๊บนะฮยอง อึก ใกล้ได้แล้ว"

"ฉันว่านายก็เต้นสวยแล้วนะ ไว้มาซ้อมอีกทีพรุ่งนี้เช้าก็ได้วันนี้กลับไปนอนก่อนเถอะ เดี๋ยวร่างกายจะแย่เอา" ซอกจินฮยองก้มหน้าลงไปกดโทรศัพท์ยุกยิก น่าจะพิมพ์ข้อความไปหาคนอื่นว่าผมอยู่ที่ห้องซ้อมนี่ล่ะมั้ง

[SF/OS] เจ้าแมวสามสีผู้น่ารัก (BTSxJimin) (Allmin)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora