Campus Beat: Game Of Hearts (Bestfriends Series 1)

NOTE 16 #Sugar&Spice

Senior Year.

NAGISING si Adoni sa sunod-sunod na katok sa banyo niya. Unang araw iyon ng kanilang klase. Hindi literally "first day of school". Kakatapos lang ng summer break.

"Hoyyyy ateeee nalunod ka na ba?! Nakalutang ka na naman sa bath tub no?"Sigaw ng kanyang kapatid mula sa labas ng pinto ng aking banyo.

Here we go again! Paulit-ulit nalang kasi ang ganoong scenario kapag unang araw ng pasukan.

Pupungas-pungas niyang inangat ang mukha mula sa pagkalublob sa bath tub. Sobrang nagulat siya nang may bumayo ng malakas sa bathroom door.

"SHUT UP!"Mas malakas na sigaw ko.

I shook my head. Pinukpok ang kabilang taenga gamit ang wrist ko. Napasukan ng tubig eh.

"HEYYYYYY!!!"

*TOK!TOK!TOK!*

"Arghh! Bwiset..."Naihilamos niya ang sariling palad sa mukha."OKAY! Kuya, andyan na!"Malakas na wika niya.

Naiiritang inayos niya ang sarili. Tinatawag niyang kuya minsan ang bunsong kapatid kasi daig pa nito ang pagiging ate niya.

"Bilisan mo, ate!Male-late na tayo, eh!"Ganting sigaw nito.

Pagdating nila sa school ay medyo madami-dami na ang mga estudyante.Pero obviously, di pa kami late! Deja vu? Nakita ng kapatid ko ang mga old classmates nito. Samantalang, wala talaga akong makitang kakilala dun. Halos freshmen lahat! Ang aaga ng mga freshmen ano? Excited?

"Oy ate, mauna na 'ko! Ambagal mo kasi! Para kang pagong!"Sabay gulo ng buhok ko.

Todo iwas naman ako. Nakagawian na ng kapatid ko ang gawin iyon kaya sanay na akong magulo ang buhok. Well, di naman ako ganoon kaarte. Mas matangkad din kasi ito sa akin kaya malayang-malaya nitong gawin ang gusto sa ulo ko.

I rolled my eyes.

"Blah.. Blah.. Wala ako sa mood makipag-away sa kapatid kong mukhang lantang pechay!"

Patpatin at lampa kasi yan si Jackson noong childhood days namin. Binata na daw kasi ito ngayon sabi nito. Eh, ugaling special pa rin naman. Lihim akong natawa sa naisip.

"PAGONG!"

"LANTANG PECHAY! WALANG CALCIUM!"

Dinilaan lang siya nito bilang pambawi.

Napakabilis lumipas ng panahon. Parang pikit-mata lang senior na kami. Sina Zinc ay college na. Nakakalungkot. Kulang kasi yung bonding time naming lahat. Di na rin naman siya magsisisi. Atleast, sa maikling panahon, she was able to make new circle of friends. Yung carefree lang? Tsaka mga tarando din.😂 Akala niya talaga wala ng mangyayari sa boring niyang buhay sa school na yun.