Campus Beat: Game Of Hearts (Bestfriends Series 1)

Note 29 #PAIN

NILAGPASAN ni Adoni si Akerue. Hindi niya pinansin ang naging tanong nito. Napagpasyahan niyang ipagpaliban nalang ang pagkonpronta kay Dominique. Nakabuntot lang sa kanya si Akerue sa paglalakad.

"Hey. Are you mad at me?"

Umirap siya kahit di naman nito nakikita.

"Chem, come on. I'm talking to you."

Huminga siya ng malalim at binilisan ang paglalakad. Ngunit bigla nalang siyang napasubsob sa dibdib nito dahil sa biglaang paghila.

"Ano ba?!"Angil niya rito.

"What's the problem, huh? I thought we're okay?"Anito sa iritadong boses.

Initulak niya ito.

"I don't know. Maybe you misinterpret. I let you hugged me that night because my family and friends are watching."

"So, you're mad at me? I don't undersand. Why would you? Chem, I looked for you."

"You don't have to do that. Oh, I guess you had to. Your guilty."Aniya at tinalikuran ito.

Humarang ito.

"What's the problem, huh? I know my fiancee did something wrong but why are you venting your anger on me? You didn't even return my calls and texts yesterday."

YESTERDAY.

Ikinuyom niya ang mga kamay. Nag-flashed na naman sa kanyang utak ang narinig at nasaksihan kahapon.

"I saw how you coaxed her yesterday."Aniya na blanko ang eskpresyon.

Natigilan ito.

"Chem, you know her. She's a spoiled brat. My entire clan would kill me if they knew I made her cry. You know, their company is one our biggest asset--"

"So, you badmouthed me infront of her for your company's sake and for your own benefit?"

"I understand how you feel but seriously I didn't mean anything I said about you."

"It's not your fault, Sera. Adoni is just dumb. She's no better than you. In fact, she's an expelled student. And so on and so forth."She mimicked Akerue's voice.

"Chem, I only said that without thinking about it."

"Or maybe that's what you really think about me."

"NO!"

"Will you stop bothering me, Akerue?"Aniya sa seryosong tinig. Alam niyang pati mga mata niya'y puno ng galit ngayon."Leave me alone."

"Chemy."Nagtangka itong hawakan ang kamay niya.

"SABI KO UMALIS KA NA. BINGI KA BA?"Malakas na sabi niya na nagpatigil sa tangkang paghawak nito midair.

Napatingin ito sa kalangitan. Napansin din niyang makulimlim na ang langit. Is he worried?

"You really are upset. Where are you going? Are you going home?"

"None of your business."

"Alright. Suit yourself."Anito at nilagpasan siya.

Nanginig ang kanyang mga labi. Pinipigilan ang sariling umiyak.

"Fvck!"Narinig pa niyang mura nito.

Hindi niya inasahang iiwan talaga siya nito. Nagpatuloy nalang siya sa paglalakad. Maya-maya'y naramdaman niya ang malalaki at sunod-sunod na patak ng ulan. Bumuhos ang malakas na ulan pero ayon siya nakatayo lamang sa sidewalk.

Suminghot siya. Hindi niya alam na umiiyak na pala siya. Bakit ko ba siya iniiyakan? Di ko naman siya boyfriend, eh. Pero kasi... feeling ko kasi tinraydor ako... Nasaktan pa rin ako sa mga sinabi niya. Ako na nga itong muntik na mapahamak. Ako pa itong naging mapasama.

Nagtaka siya ng di na maramdaman ang mga patak ng ulan.

"Are you crazy?! Why are you doing this to yourself?"

Hindi niya alam na sinundan pala siya nito. May bitbit na itong payong.

"Let's go."Hinawakan nito ang braso ko.

"Bitiwan mo nga ako! Nakakainis ka!"

"I know, I know! I'm an ass. Okay? And I'm sorry... for hurting your feelings."Puno ng sinseridad na saad nito.

Nagkatitigan sila.

Tinulak niya ito at tinadyakan sa paa. Agad na tumakbo siya sa kabilang lane. Kaso... may biglang bumundol sa kanya. She felt her head hit on the cemented road. Funny. Because the last thing she felt was the pain in her heart before everything went pitch black.

"Chemy!"Sigaw ni Akerue. Sinundan niya ng tingin ang pumaharurot na sasakyan. Wala iyong plate number. What the hell?

Agad na nag-dial siya ng ambulance number.

"Chemy. Shit! Chem, no... no... Wake up!"