4.Bölüm-TÜKÜRÜK

133 20 12
                                    

Tüpün tıpasını bulmak için odadan çıkmıştı. Hızlı düşünmek zorundaydım. Düşmanlarımın güçlenmesi benim için iyi bir şey değildi. Başımın dönmesi sanki biraz hafiflemiş gibiydi ama hala meta etkisi vardı, dönüşemezdim. Kafamı sedyeden kaldırabildiğim kadar kaldırdım ve yanımdaki masada bulunan tüpe baktım. Ve... Tüpün içine tükürdüm. Evet, tüpün içine tükürdüm, başka bir seçenek aklıma gelmiyordu. Bir kaç tükürükten sonra yaklaşan adım seslerini duyunca kafamı tekrar sedyeye yasladım.
"İşte burada." Elindeki tıpayı tüpe takarak odadan çıktı. Tükürdüğümü anlamamıştı demek ki. Peki ya şimdi ne olacaktı? Umarım metanın etkisi geçene kadar tekrar kanıma bir şey karıştırmazlardı.

Ally

Uyandığımda başka bir odadaydım. Ayakta durur bir şekilde arkamdaki duvara zincirlenmiştim. Meta kokusu? Hayır, koku falan yoktu. Jeremy? Hemen yanımda o da zincirlenmişti, baygın görünüyordu. Kalp atışını duyabiliyordum. Metanın etkisi kalmamıştı.
"Jeremy!" Duymamıştı(?)
"Jeremyyy!" Mavi gözleri açılmıştı. Odaya bakındıktan sonra bana döndü.
"Bura nere Ally?" Kim bilir ne zamandır baygındı.
"Bilmiyorum Jeremy ama buradan çıkmalıyız, bize zarar verecekler." Kafasını salladı. Pençelerimi çıkararak zincirleri çektim ve kırdım. Bizi biraz hafife almamışlar mıydı? Jeremy'ye göz ucuyla baktığımda onun da zincirlerden kurtulduğunu gördüm. Yakınlarda bir kalp atışı, ya da his yoktu. Başka birisinin burada olduğunu sanmıyordum. Kapıya doğru ilerledim, biraz tereddüt ettim ama kapıyı açtım. Loş koridorda kimse yoktu. Gözlerimi kapattım.
"Çıkış bu taraftan Jeremy." Gösterdiğim yere doğru yürüyorduk. Görünürde kimse yoktu. Koridorun sonundaki camdan dışarı baktım.
"Jeremy buradan çıkalım." Jeremy bana şaşkınca bakıyordu. 3.kattaydık, buradan atlasak tabii ki de bir şey olmazdı. Zaten diğer katlarda karşımıza ne çıkıp çıkamayacağını bilemezdik. Pencereyi açtım ayaklarımı pervaza koydum ve atladım. Uzun bir sıçrayış yaptım daha doğrusu. Aşağıdaki ormana indiğim zaman pencereye tekrar baktım. Jeremy atlamak için hazırlanıyordu ve atladı.
"Ally, Alexa nerede?" Doğru ya! Alexa!

Alexa

Uzun bir süre olmuştu ya da canım sıkıldığı için öyle hissetmiştim. Leon'dan Sam'den yada başka birinden haber yoktu. Pençelerimi sıkarak bağlandığım sedyeden kurtulmaya çalıştım ama hala gücüm yerinde değildi. Sadece kollarım acımıştı.
Yaklaşık 5 dakika sonra odaya Leon girdi. Gerçekten Leon neden bu kadar tatlısın!?
"Haydi küçük kurt gidiyoruz! Bunu görmek zorundasın!"
Sedyeyi itekleyerek odadan çıkardı ve koridorun sonundaki büyük kapılı odanın önünde durdu.
"Şimdi, hazır ol." Neler oluyordu? Sesimi çıkaramıyordum. Sedyeyi içeri itti.
Bu kocaman bir odaydı. Beyaz duvarları, avizesi, ihtişamlı kan kırmızısı rengi perdeleri, kapıdan odanın en arkasına kadar uzanan kırmızı bir halı ve en sonda da halının üzerinde bir taht.

KurtkanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin