2 ▪ Bölüm

6.5K 211 34
                                    

Nefes alıyor olmam yaşadığım anlamına gelmez.

Nefes'ten 

Sana dair ne varsa unutmak istiyorum ama başaramıyorum. Çıkmıyorsun aklımdan.

Tahir ile bakışırken o gün geldi aklıma gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. Tahir kucağında duran Yiğiti yere indirdiğinde bana doğru bir adım atacakken o geldi yanına, Eylem. 

Evlendiler mi acaba. Ne evlenmesi Nefes ya siz daha boşanmadınız. 

Onur: Gitmiyor muyuz ?

Onlara doğru uzun uzun baktım. Yanlış yapan ben değildim. Burda kalıp kuzenimin mutluluğuna ortak olacaktım.

Nefes: Gitmiyoruz 

Deyip kalktığım yere geri oturdum. Berrak ile Fatih el ele gelirken, alkış kıyameti kopuyordu. 

Nikahları kıyıldıktan sonra, Berrak ile Fatih yanımıza geldiler.

Berrak: Nefess hoşgeldin 

Sıkıca sarıldık birbirimize gerçekten çok özlemiştim. Teyzem ile Asiye abla da beni görünce koşarak geldiler yanıma. 

Candan: Teyzesinin güzeli hoşgeldin 

Teyzeme gülümseyip sarıldım. Beni büyüten bu kadına çok şey borçluyum. Hep yanımda oldu hep bana destek oldu.

Asiye abla uzaktan bana bakıyordu. Onlara hala çok kızgındım ama suçlu onlar değildi.

Asiye: Affettum de 

Nefes: Affettum 

Asiye: Uyy sifatuna kurban

Asiye abla beni öperken Fatih girdi araya;

Fatih: Ula bırakun da yengemi 

Fatih dediği şeyi farkedecek ki;

Fatih: Yani şey Nefes demek istedim

Nefes: Gel buraya yangaz 

Onunlada sıkıca sarıldık, gözlerim ister istemez kalelilerin oturduğu masaya kayıyordu.

Onur: Cimcime çok mutlu ol

Berrak: Onur abi öyle kuru kuru tebrik etmek yok sahne senin

 (Medyadaki Şarkı ile dinlerseniz çok sevinirim)

Berrağa ne diyor diye bakarken,

Berrak: Hiç öyle bakma Nefes hanım Haydi sahneye bizim için şarkı söyleyeceksiniz  

Nefes: Olmaz öyle şey 

Fatih: Hadii ama 

Onları bu mutlu günlerinde kıramayacaktım. Onur'a işaret ettim, kibarca elimden tuttu ve sahneye çıktık. Sürmene halkı işte şimdi dedikoduya başlamıştı. Başı çeken tabi ki telfgraf Naciye.

Tahir'de bana bakıyordu,  ben de gözlerimi ondan alamıyordum. Derin bir nefes alıp, şarkıya başladım;

Nefes;

Yaşam kadar gerçek, yaşamak gibi sahte
Öyle çok şey var ki yaralayan insanı
Bir yürek çarpıntısı, onu her gördüğünde
Öyle çok şey var ki bak sana dair

Evet onu çok özledim, evet hala ona çok aşığım ama bana yalan söyledi gözümün içine baka baka yalan söylediler. 

Onur;

Yanlış aşklar yaşadık, yanlış köprülerde
Yanlış gemiler yakıp, aldırmadan
İki damla su çaldık zamanın pençesinden
Aldırmadan, aldırmadan

Tahir'in gözlerinin Onur'a kaydığını hissettim. Bana bakarak söylüyordu şarkıyı.

Nefes & Onur;

Bu ne senden ilk kaçışım
Ne de ilk düşüşün yüreğime
Ne bu serden son geçişim
Ne de son küsüşüm kaderime

Saniye Hanım bana öldürücü bakışlar atıyordu, tabi Eylem de. Umrumda bile değillerdi. Ya da sadece ikisi umrumda değildi.

Ellerini uzatti Onur, bende tuttum elini.

Onur;

 Mucize gerek bize, gidecek bir başka düş
Bir düş ki korkmamış zamanın karşısında
Ve bir çağ gerek bize, ve bir çağ bundan özgür
Öyle çok şey var ki bak sana dair

Gözlerimi tekrar Tahir'e çevirdim,

Nefes;

Sonra kuşlar gitti anladım dünya yorgun, sen yorgun
Tortusu kalmış eski bir korkunun
Görmedik, duymadık, demedik onlar kötü
Biz var mıydık, aşk var mıydı

Nefes & Onur;

Bu ne senden ilk kaçışım
Ne de ilk düşüşün yüreğime
Ne bu serden son geçişim
Ne de son küsüşüm kaderime

Şarkı bittiğinde alkış seslerinden sonra teşekkür edip aşağı inerken Onur başka bir şarkıya başlamıştı bile. ( Özdemir Erdoğan - Pervane )

Yerime doğru giderken Tahir karşıma çıktı. Önce uzun uzun bakıştık sonra dans etmek için elini uzattı.

Nefes: Tahir ne yapıyorsun 

Kabul etmeyeceğimi anladı ki beni çekeleye çekeleye sahnenin ortasına getirdi. Bir elini belime koyarken bir eliylende elimi tuttu.Ben omzuna koydum elimi. Kokusu geldi yine burnuma uzun zamandır duyamadığım bu koku. 

Nefes: Ne yapıyorsun 

Kendimi yinelemiştim. Tahir belimden beni kendine çekti,

Tahir: Milletin çenesini kapatıyorum

Yine yine yine aynı Tahir. İnsan biraz gelişir ya. Kendimi geri çekmeye çalıştıkça daha çok çekiyordu kendine.

Nefes: Çok pardon. İnsaların ne düşündüğünün senin için ne kadar önemli olduğunu unutmuşum.

Başını başıma yasladı. Evet şuan kendime olamayabilirim. Yok her an bayılabilirim. 

Tahir: Benimle boşanana kadar hala benim karımsın. Asla unutma bunu.

Nefes: Bir şarkı okudum diye mi ? Kusura bakma Tahir bu benim problemim ve seni hiç alâkadar etmez.

Tahir: Sahnedeki heriften bahsettiğimi çok iyi biliyorsun.

Nefes: Avukatim o benim 

Tahir: Bana hiç öyle gelmedi 

Kendimi zor da olsa geri çekmiştim; 

Nefes: Senin ilgilenmen gereken bir oğlun yok mu ? Sevgilin yok mu ? Niye benimlesin Niye benim yanımdasın.

Tam cevap verecekken " Babaa " diye Yiğit'in koşarak geldiğini gördüm. Kendimi Tahir'in kollarından kurtardım. Uzaklaşmaya başladım. Konağın arkasına gelmiştim. 

Gözümden akan yaşlara engel olamıyordum artık, canim çok yanıyor. Canımı yakan da o ama ben hala onu seviyorum. Hala nefret ediyorum hala onu gebertebilirim.

Bir kıpırtı duydum, göz yaşlarımı silip sese doğru döndüğümde Tahir karşımdaydi,

Nefes: Gider misin Tahir. Gitt !

Bana doğru yaklaşıp bir eliyle belimden kendine çekerken diğer eliylede boynumdan çekip dudaklarıma yapıştı.

İnşallah beğenirsiniz ❤❤

Yorumları unutmayalım❤😉😍💗

#Neftahlandık 🍷

Sana Dair (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin