14 • Bölüm

2.8K 119 11
                                    

Keyifli okumalar...
Yorumlarınızı bekliyorum...

Gelmeyecek bir gideni, olmayacak bir nedeni beklediniz mi hiç? 


Tahir'den 

Nefes'i hastaneye getirdiğimiz de odaya almışlardı. Doktor bir kaç test yaptıktan sonra normal odaya aldılar. Çıldırmak üzereydim. Hiç kimse bir şey demiyordu. 

Asiye: Yengem sakin ol eltucum iyidur 

Tahir: Olamam yenge olamam 

Doktorun odadan çıkmasıyla yanına gitmem bir oldu. Gözlerini kaçırıyordu. Bir şey olmuştu işte. Allahim sen onu koru.

Tahir: Neyi var karımın doktor 

Doktor: Bakın bir kaç test uygulamamız lazim aynı zamanda Kadın doğum uzmanımızın kontrol etmesi gerekiyor. Siz lütfen sakin olun yapılan işlemlerden sonra bilgi vericez.

Elimi enseme koydum. Allahim sen onu koru, ona bir şey olursa ben ölürüm.

^^^^

Aradan 2 saat geçmişti. Doktorlar, hemşireler odaya girip çıkıyordu. Volta atarken doktor çıkıp bana doğru döndü, odasına girdik.

Tahir: Doktor karımın durumu nasıl ? Bu testleri neden yapıyorsunuz ? Bir şey deyin artık delirmek üzereyim.

Doktor: Tahir Bey, Nefes hanıma bu kadar test yapmamızın nedeni emin olmak size yanlış bir şey söylememek bakın...

Yerimden kalktım;

Tahir: Lafi geveleyip geveleyip durma doktor karımın nesi var

Doktor: Nefes Hanım Rahim kanseri

Kanser...

Kanser...

" Kanser" beynimde yankılanıyordu. Yerimde sendelemiştim. Benim Nefesim. Yok olamaz.

Doktor: Tedaviye hemen başlayacağız...

Kafamı salladım. Odadan çıktığımda karşımda duran abimlere bakıyordum. Gözümden damlalar düşerken;

Asiye: Yengem noluyi, konuşsana paşam 

Mustafa: Tahir, oğlum neyi var Nefes bacımın

Tahir: Kanser 

Abim elini başına koyarken, yengem " uyhh" ağzını kapattı ve ağlama başladı. 

Nefes'in odasına girdiğimde masum bir şekilde uyuyordu. Yanına yaklaşıp elini tuttum uzunca bir öpücükten sonra ellerimle saçlarıyla oynadım.

Tahir: Nefes. Nefesim.
İyileşeceksin biliyorum sen çok güçlüsün. Sen tanıdığım en mükemmel kadınsın. İyi olacaksın. 

^^^^

Nefes kucağımda arabadan inerken kapıda annem ile yigit bekliyordu. Annemin endişeli bakışları şaşırtmıştı bizi. 

Saniye: Geçmiş olsun 

Yiğit: Nefes abla iyi misin ? 

Nefes: İyiyim bitanem 

Eve girdiğimizde odamıza çıktım. Yatağa bıraktım. Ona bunu nasıl söyleceğim hiç bilmiyorum. 

Nefes: Sevgilim sen iyi misin ? Bir sorun yok dimi 

Derin bir " Nefes " alıp elini avuçlarımın arasına aldım. Başım eğikti. Nasıl diyecektim ki, nasıl denirdi.

Sana Dair (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin