Texting With My Step Brother [T.W.M.S.B.]|✔| -BOOK 1- #WWSA2k2018 #BC2k18 #WCC

🔸16🔸

Στέφανος POV

Το κεφάλι μου ήταν έτοιμο να σπάσει.
Λες και το βαραγανε με σφυρί.

Πήγα να σηκωθω , αλλά το χέρι μου ήταν στην μέση μία κοπέλας.

Τι στο-

Κάτσε, αυτά τα μαλλία τα ξέρω.

Ελπίδα;

Εβγαλα το χέρι μου σιγά σιγά από την μέση της και σηκώθηκα.

Πόσο ήπια τέλος πάντων;

"4 βοτκες, 8 σφηνάκια, 3 τελικές και-"

Κατάλαβα Μιτσο πόσο ήπια.

"Στεφανε; Είσαι -είσαι καλά;"ακούω την αγουροξυπνημένη φωνή της και γυρνάω να την δω.
"Ναι, όλα καλά"λέω ξερά και απόμακρα.

Ακομα δεν ξεχνώ τι έγινε στις τουαλέτες.

"Πόσο ήπιες και είσαι έτσι;"
"Ήπια το Βόσπορο όλο, οπότε ξεκολλα και παραταμε"λέω σκληρά και γυρνάω να δω έξω από το παράθυρο, αποφεύγοντας το βλέμμα της.

Την άκουσα να ξεφυσαει.

"Συγγνώμη εντάξει;"ακούω να λέει πριν βγει από το δωμάτιο μου και κλείσει απαλά την πόρτα.

Πιάνω το κινητό μου στα χέρια και καλώ τον αριθμό του Ηλια.

"Στον ύπνο σου με έβλεπες ρε μαλάκα;"ακούω την βραχνω από τον ύπνο φωνή του από την άλλη μεριά του τηλέφωνου.
"Σε 10' στο σπίτι μου. Περιμένω"του λέω ξερά και του το κλείνω.
[...]
"Για πιο λόγο είμαι εδώ από τις έντεκα το πρωί ρε;"λέει και ξαπλώνει στο κρεβάτι μου.
"Έχω πρόβλημα"του λέω και κάθομαι στην καρέκλα του γραφείου μου.
"Που έμπλεξε ρε πουστη; Ναρκωτικά, ληστείες , που παλικάρι μου;"

Αυτός με δουλεύει.

"Ηλια, παιδί μου, όχι"του λέω πιάνοντας από τους ώμους ους του.
"Απλά, μάλλον, καψουρευτηκα πουστη"το είπα τόσο σιγά για να μην ακούστω.
"ΕΣΥ; Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΚΑΨΟΥΡΕΥΤΗΚΕ; ΩΙΜΕ ΤΟΝ ΑΠΉΓΑΓΑΝ ΕΞΩΓΉΙΝΟΙ"φωνάζει μελοδραματικα και πιάνει το σημείο της καρδιάς του.
"Βλακα, σταμάτα και ναι καψουρευτηκα την εμ, μάλλον έτσι, την Ε-Ελπιδα, οκ, πολύ κλισε, θύμιζει wattpad "διαπίστωνω και με κοιτάει με το στόμα ανοιχτό.
"Οπα, μισό, ποιό wattpad;"ρωτάει και έρχεται στην πραγματικότητα.
"Μία εφαρμογή μωρέ θα σου πω αργότερα"
"Α"

Καθησαμε για λίγο χωρίς να μιλάμε.

"ΚΑΙ ΚΑΨΟΥΡΕΥΤΗΚΕΣ ΕΚΕΙΝΗ;"αρχίζει να φωνάζει.
"ΚΑΚΟ Ε"
"Ναι μα φριεντ"
"Έχουμε φιληθει κιόλας"
"ΤΙ ΛΕΣ ΟΡΕ;"
"Ψυχραιμία Ηλια μου"του λέω ήρεμα και τον βάζω να κάτσει στο κρεβάτι μου.
"Και-και πως αλλιώς την έχεις πλησιάσει, γιατί είσαι μία μουσιτσα εσυ"με κοιτάει εξεταστικα.
"Πολύ απλό φίλε μου"του λέω και κοιτάω απέναντι.
"Με την μέθοδο Texting"του αποκαλυπτω το μυστικό μου και κουναω τα φρύδια μου πάνω κάτω.
"Το ποιο;"
[...]

Ελπίδας POV
"Δεν θα με συγχωρέσει, αυτό ήταν, Στελλα, τι να κάνω;"ρωταω την κολλητη μου απελπισμένη και κλαψουριζω.
"Και εσύ μαρη, αφού το ήθελες το φιλί, γιατί τον έσπρωξες;"
"Είναι οι γονείς μας-"
"Ελπίδα, γλυκιά μου, αφού νιώθεις κάτι για εκείνον μην είσαι εγωιστρια και νιωσε και άσε τους γονείς σας"μου γλυκά και μου πιάνει τα χέρια.
"-Δεν-δεν νιώθω κατι για αυτον.."λέω και κατεβαζω το κεφάλι μου κάτω.

Σιγά μην νιώθω κατι για την σκουληκαντερα.
Μόνο μίσος..

"Άστα αυτά ρε Ελπίδα. Οταν σε φίλησε τι ενιωσες; Ενιωσες τις κλασσικές πεταλούδες, το μυαλό σου μπλόκαρε και η καρδιά σου πήγαινε τόσο δυνατά που ήθελε να βγεί εξω"

Έχει δίκιο. Το ενιωσα αυτό το συναίσθημα..

"Λοιπόν;"με ρωτάει και την κοιτάω.

🔸🔸🔸
Αλοχα πιπολ:)
Τι κάνετε;
Ελπίζω καλά❤

Λογικα μάθαμε ποιος είναι ο άγνωστος😌
Όχι π δεν ξερατε😂

Κτ νιώθουν τα παιδάκια μας εε;😌

Ικ, ιλ το κεφ ήταν λίγο βαρετό και χάλια, αλλά μπλοκαρα και δν :(

Τα λέμε στο επομενο❤

Φιλουθκια💋
-SerpaNtina🍁