Texting With My Step Brother [T.W.M.S.B.]|✔| -BOOK 1- #WWSA2k2018 #BC2k18 #WCC

🔸04🔸

Τότε στο σπίτι μπαίνει μέσα και γουρλώνει τα μάτια του όταν με βλέπει να κρατάω την φωτογραφία.

Έρχεται με γρήγορα βήματα προς εμένα κι αρπάζει την φωτογραφία.

"Μην την ξανά αγγίξεις"λέει κοφτά και την βάζει πάλι στην θέση της.
"Που είναι;"ρωταω ήρεμα και τον κοιτάω στα μάτια.

Ένιωσε άβολα και κατέβασε το βλέμμα του.

"Κάπου, να μην σε νοιάζει"λέει και ανεβαίνει πάνω.

Όπως και στο wattpad και πολλές φορές στην κανονική ζωή, υπάρχουν δύο εκδοχές.

1)Ή τους παράτησε η σκρόφα.
2)Ή πέθανε...

Πρέπει να μάθω, γιατί θα σκασω από την περιέργεια.

Ανοιξα την τηλεόραση και κάθησα να δω.
Έλα όμως που δεν μπορούσα να συγκεντρώυω σε αυτό που έβλεπα, παρα μόνο σκεφτόμουν την γυναίκα.

Ανέβηκα στο δωμάτιο μου και άκουσα κάποιον να κλαίει.

Στο σπίτι είμαι εγώ και εκείνος άρα...

"Άρα είσαι τέλια ηλίθια, αφού εσύ δεν κλαις τότε κλαίει αυτός"
Λέει η Γωγώ και με μουτζώνει.

Καλά ντε οχουυ.

Ανοίγω την πόρτα του σιγά-σιγά για να μην με ακούσει.

"Εναν-εναν λόγο, έναν λόγο μου πρέπει να-να με προσέχεις από-απο εκεί ψηλά"λέει και ρουφάει την μύτη του.

Δηλαδή πε-πεθανε;

"Προφανώς"

Γωγώ, σκάσε-.-

Έβαλα το χέρι μου μπροστά από το στόμα μου έκπληκτη.

"Στε-στεφανε;"μετά βίας βγήκε το όνομα του.
"Τι θες; Φύγε. Δεν πρέπει να με βλέπεις έτσι"λέει σπαστά και ρουφάει ξανά την μύτη του.

Έτρεξα κοντά του και τον αγκάλιασα.
Απλά, τον λυπήθηκα εντάξει;

Με έσφιξε πάνω του και έβαλε το κεφάλι του στον λαιμό μου.

"Σσσσς ηρέμησε, είμαι εγώ εδώ τώρα"του λέω γλυκά και τον κουναω πέρα δώθε σαν μικρό παιδί.

"Οχουυυ ρε παιδιά, πολύ δράμα ορε, σε χιούμορ μπουκ βρισκόμαστε βολ.2"

Σκασε Γωγώ βολ.2

Βγήκε από την αγκαλιά μου και με κοίταξε με τα κόκκινα μάτια του.
Ήμασταν αρκετά κοντά. Τα χείλη μας απείχαν εκατοστά .
Κοιτούσα μία τα μάτια του και μία τα χείλη του όπως και εκείνος.
Για μία στιγμή είχα την επιθυμία να τον φίλησω.