Diary Ng Broken Hearted

Entry # 14

Napahawak ako sa dalawang tuhod ko dahil sa sobrang hingal at pagod. Hindi ko inaasahan na mapapatakbo ako dahil sa mga nangyari.  Akala ko kaya ko na syang harapin,  Akala ko lang pala lahat.

Huminto ako sa tapat ng convenient store para magpahinga. Tumingin ako sa likuran at napangiti naman ako ng ma realize ko na medyo malayo layo na rin ako sa school.

Bakit ba ako tumatakbo na parang ako yung may kasalanan?

Hindi ko rin alam e.  Basta ang alam ko,  magulo ang isip ko. Hindi pa ako handang makita ang taong yun.  Alam nyo yun?  Iiwan iwan ka dati tapos ngayong OK kana, babalik balik naman sila? Para saan?  Para sirain na naman lahat ng efforts mo sa pagbuo ng sarili mo? Mga lalaki nga naman, mga dakilang destroyer sa buhay ng mga babae.

Pumasok naman ako sa loob ng convenient store para bumili ng inumin.  Pagkatapos Ay naupo ako sa isa sa mga upuan sa loob para makapagpahinga.

Kahit na nakatakas ako mula sa presensya ni Migo,  hindi naman ako nakatakas sa mga salitang binitawan nya kanina, at ni Adam.

" I still love you..."
 

No it cant be.  How can you love a person if you already hurt her before?  Pero aaminin ko, nang marinig ko yung mga salitang yon galing Kay Migo,  parang nawala lahat ng sakit at galit na Meron ako para sa Kanya. Parang nakalimot ako sa mga kasalanan na nagawa nya. Napaka marupok ko sa isang simpleng salitang iyon,  ay hindi,  isang salitang matagal ko nang Hindi narinig mula sa Kanya.

Marupok na nilalang.

But mind always matter over heart mula nung iniwan ako ni Migo. I've really learn how to love my self first. Hindi na ako magpapakatanga ulit, Hindi na ako magpapaloko. Hindi na! I pick up myself and I won't let it fall and break it apart.

I get my phone para i text si Adam. Naiwan si Adam sa tapat ng school kasama ni Migo. Dahil nga sa Hindi inaasahan, napalayo ako at nakalimutan kong kasama ko pa nga pala sa Adam.

Naalala ko yung sinabi ni Adam. Thanks to him. Thanks to his words na nagpamukha Kay Migo na kaya ko kahit Wala sya. But I wasn't expected those lines from Adam. He really save me from everything that might happen recently.

Nako naman oh. Wala pa la akong number ni Adam. Mabuti pang next time na lang ako magpapasalamat sa Kanya. He really a friend to me. I appreciated it.

Tumayo ako sa kinauupuan ko at lumabas na ng convenient store. 

" ugh not this day please. Wala akong dalang payong" sambit ko sa aking sarili ng maramdaman ko ang pagpatak ng ulan sa aking mukha.

Hindi na dumating ang ulan sa buhay ko na medyo prepared naman ako. Lagi na lang ako sinusurprise, lagi na lang akong binibigla.

Tumakbo ako para naman makahanap ng masisilungan ng Hindi inaasahang,

" AAAAAAAAAAGGHHHHHHHH! "

then the car stopped , almost at my front.
 

" oh my gosh! Are you OK? "

Hays!  Muntikan na ako dun.

Mula sa pagkakaupo Ay tumayo ako para tingnan kung sino ang muntik nang makabangga sa akin. Muntikan na akong magpaalam sa mundong ibabaw.

" I'm really sorry. I'm just a college student. Hindi ko Sinasadya. Let me take you to the hospital" sabi ng isang napaka gandang babae na nakaharap sa akin ngayon.  Nakatitig ako sa mga mata nyang kulay tsokolate. Humahanga sa perpektong hugis ng kanyang Mukha at sa mga labing may natural na kulay.

She's very beautiful yet attractive.

"miss?  Are you OK? " tanong nya muli sa akin. 

" hmm yes OK naman ako" sabi ko sa Kanya habang chinecheck kung may OK nga lang na talaga ako.

Ngumiti sya sa akin.

" holy God!  I'm so sorry talaga. " sambit nya habang hawak hawak ang dalawa kong kamay. Lalo naman lumakas ang ulan kaya pinapasok nya muna ako sa loob ng car nya.

" Anyway,  I'm Celine Rose Dawson and you are ?  " pagpapakilala nya.

Ang ganda nya talagaaaa. Ngayon Lang ako na amaze ka kapwa ko babae.

" I'm Maureen Avery Guevara, but you can call me Mau. " sabi ko.

Ngumiti sya at tumingin sa daan. Mukhang kailangan ko nang umalis at magpaalam na sa kanya. Mukha kasing may lakad pa si Celine and Ayoko naman makaistorbo sa Kanya.

Magpapaalam na Sana ako ng biglang may tumawag sa Kanya sa telepono.

Sa pagkawari ko,  mukhang kanina nya pa yata hinihintay ang taong tunatawag sa Kanya ngayon. Agad agad nya kasi itong Kinuha ng Wala pang isang minuto.

" hello? I knew it. Please  say that you love me and I won't leave. C'mon baby,  say it. " pagmamakaawa ni Celine.

Napatingin naman ako sa Kanya. Is she really need to do that? I mean, she should know her worth!

" Sige. I accept it. Wala naman talaga akong lugar sa puso mo ever since. Hindi mo na kailangan pang makipag kita sa akin. I just need to go.  Goodbye. "  sambit ni Celine habang umiiyak.

Hindi ko mapigilan ang malungkot at maapektuhan sa sitwasyon nya ngayon. Naaalala ko ang sakit na naramdaman ko noong nasa ganyang sitwasyon ako. Na hanggang ngayon patuloy pa rin ang pagpaparamdam at pagpapahirap sa akin.

Bakit parang kami na lang laging mga babae ang kawawa sa ganitong field?  Bakit parang walang naghihintay sa amin na happy ending?  Bakit kailangang sa bawat saya, kilig at pag asa kasunod Ay sakit, luha at mga sugat na Hindi kayang tanggalin ng panandaliang oras at panahon. Sobrang sakit ng maiwan, sobrang sakit ng ipagpalit ka sa iba, sobrang sakit mag isa.  Nagmamahal lang naman kami!  Nagmamahal Lang.

Hindi ko na napigilan pa ang aking sarili at niyakap ko na si Celine.

" you don't deserve him. "  I whisper.

She look at me with a smile yet a tears in her eyes.

" it's hard Mau, really hard. "  :(

"but you can! " sabi ko. Parang hindi ko kayang iwanan ang babaeng ito sa gitna ng sitwasyon na Meron sya ngayon.

Malakas pa rin ang ulan at nagpasya akong samahan na muna sya.

" Mau... " she said,  almost a sob.

" Yes? "

" Did you trust me? "

Though we only met for a few hours only,  I think I can give her my trust .

"yes.. I trust you Celine. "

" pwede mo ba akong samahan?  "

" saan? " tanong ko.

" In the place kung saan kami nagsimula at gusto Kong matapos ang lahat"

---------

A/N: hello guys!  Sorry ngayon Lang Nakapag update huhu. Medyo busy po kasi sa pagrereview for the entrance exam ey HAHAHA plus the stress na malapit na rin yung pasukan.

Keep reading and please let me know your thoughts about this chapter. Comment down below.

Thankyouuu for reading. Hope you enjoy it. God bless and Lovelies!  Mwaaaaa