'ก๊อกๆๆๆ'ตึกตัก...
ตึกคัก..
ตึกตัก...
ตอนนี้ใจฉันสั่นยิ่งกว่าร่างทรงตอนประทับองค์ตั่งต่างซะอีก! อีตาเพนกวินทำไมไม่เปิดประตูให้ฉันสักทีเนี่ยยย T_T เขาได้ยินแล้วแกล้งไม่เปิดหรือเปล่านะ
หรือว่าจะลองเคาะอีกรอบดี...?
เอาไงก็เอาวะ ไม่มีทางเลือกอยู่แล้วนี่ ยังไงฉันก็คุยกับเขาให้รู้เรื่อง ;__;
ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
โอเค นับหนึ่งถึงสามแล้วค่อยเคาะนะ
หนึ่ง
สอง
สาม
'แกร๊ก'
ยังไม่ทันที่ฉันจะได้เคาะประตูอีกครั้ง ลูคก็เปิดประตูออกมาซะก่อน เอ่อ -////- ตอนนี้เขาอยู่ในชุดที่ค่อนข้างจะล่อแหลมสำหรับฉันมากๆ มีเพียงผ้าขนหนูตัวเดียวเพื่อปกปิดท่อนล่างเท่านั้น ร่างกายท่อนบนมีหยาดน้ำเกาะเป็นประกาย ผมยุ่งๆที่ยังเปียกอยู่ จมูกเชิดๆ ดวงตาที่ชวนหลงใหลกับปากสีชมพูอ่อน ซึ่งมีแบล็คกราวน์ข้างหลังเป็นห้องนอนของเขาที่เปิดไฟสีส้มสลัวๆไว้
He's sooooooo fucking hot!!!!!!
ใครก็ได้เก็บศพฉันที... T/////T
"จะจ้องอีกนานไหม ยัยติ่ง"
ฉ่า... O///////O
กรี๊ดดดดดดดดด
ทำไมทำตัวน่าอายแบบนี้นังริน T__T
"ถามไม่ตอบ" ลูคช้อนคางฉันที่ยืนก้มหน้าก้มตาเพื่อแก้เขินอยู่ขึ้น
"ปะ.. ปล่อย" ฉันพยายามเปล่งเสียงออกมาให้ปกติมากที่สุดและค่อยๆปัดมือเขาออกอย่างช้าๆ โดยที่ยังไม่หันไปสบตาเขาเลยแม้แต่น้อย
"ฮ่ะๆ" เขาขำออกมาเบาๆ ขำบ้าอะไรยะ!!!! ฉันอายจะตายอยู่แล้ว การกระทำของเขามันยิ่งตอกย้ำฉันขึ้นไปอีกว่าควรทำตัวให้ปกติที่สุดและมองหน้าเขาเดี๋ยวนี้! (ถึงมันจะฝืนมากก็เหอะ Y_Y)