Bir gece evvel, tanımadığım numarayı engellemiştim. Fakat şimdi bir bildirim sesi daha duyuyordu kulaklarım. Vakit yine geceydi ve bu saatlerde tedirginliğim iki katına çıkıyordu. Telefonu alıp mesajı açtım.
Bilinmeyen Numara: Tekrar merhaba.
Sonay: Bak, kimsin bilmiyorum ama hiç komik değil. Beni rahatsız etmeyi bırak.
Bilinmeyen Numara: Sonay, senin yüzünden gidip yeni bir hat almak zorunda kaldım. Bence en azından konuşmak için birkaç dakika borçlusun bana.
Sonay: Ben sana hat mı al dedim? Kimseye hiçbir şey borçlu değilim. Engelliyorum.
Bilinmeyen Numara: Dur, lütfen! Sadece konuşmama izin ver.
Sonay: Bunu neden yapayım?
Bilinmeyen Numara: Çünkü konuşmama izin verirsen, kötü bir niyetim olmadığını anlarsın.
Sonay: Peki kim olduğunu da öğrenir miyim?
Bilinmeyen Numara: Bunun için çok erken.
Sonay: Tanıdığım biri misin?
Bilinmeyen Numara: Alınma ama pek fazla tanıdığın olduğunu düşünmüyorum.
Sonay: Bunu nereden biliyorsun?
Bilinmeyen Numara: Popon o koltuktan kalkıp dışarı çıkmadığı sürece birileri ile tanışman çok zor.
Sonay: Sen sapık mısın? Benimle ilgili bu şeyleri nereden biliyorsun?
Bilinmeyen Numara: Galiba seni ürküttüm.
Sonay: Sadece sorumu yanıtla.
Bilinmeyen Numara: Sadece... Seni uzun zamandır dışarıda görmedim. Evinde olduğunu tahmin etmek zor değil.
Sonay: Yani beni daha önce gördün...
Bilinmeyen Numara: Evet.
Sonay: Kaç kez ve nerede?
Bilinmeyen Numara: Bugün için bu kadar bilgi yeter. Şimdi biraz da senden bahsedelim.
Bilinmeyen Numara: Söylesene Sonay, insanlardan neden kaçıyorsun?