ÇIK DIŞARI [TEXTING]

Çık Dışarı-5

Bilinmeyen Numara: Yeniden merhaba. Konuşmak istemediğini söylemenin üzerinden çok geçmedi, biliyorum ama konuşma ihtiyacı hissediyorum.

Bilinmeyen Numara: Biliyorum, saat epey geç. Ama eğer uyanıksan lütfen mesajlarıma cevap ver.

Bilinmeyen Numara: Eğer uyuyorsan da, tatlı rüyalar.

Yastığımın yanında sayısız kez titreyen ve gecenin sessizliğine inat gürültücü bildirim seslerini art arda sıralayan telefonum, uykumu bölmüştü. İlk işim, saate bakmak oldu. Gecenin üçüydü ve bu saatte uyandırıldığım için oldukça sinirliydim.

Sonay: Artık uyumuyorum, sayende.

Bilinmeyen Numara: Uyandırdım mı? Gerçekten çok özür dilerim. Uyumamışsındır diye düşünmüştüm.

Sonay: Neyse, olan oldu. Peki beni bu saatte uyandırmana sebep olan şey nedir?

Bilinmeyen Numara: Birileriyle konuşmam lazımdı... Daha çok seninle.

Sonay: Bir sıkıntın mı var? Anlatacaksan dinlerim.

Bilinmeyen Numara: Teşekkür ederim.

Bilinmeyen Numara: Hiç hayattan bezdiğin zamanlar oldu mu?

Sonay: Asıl soru, yaşamın boyunca toplam kaç saniye hayattan bezmeye ara verdin, olmalıydı.

Bilinmeyen Numara: Peki, bu komikti. Ciddiye almalı mıyım?

Sonay: Espri yaptığımı mı zannediyorsun?

Bilinmeyen Numara: Hâlâ espri yaptığını düşünüyorum. Her neyse... Peki, seni bezdiren şey nedir?

Sonay: Bir sorunun olduğunu sanıyordum. Beni, benim hakkımda konuşmak için mi uyandırdın?

Bilinmeyen Numara: Bir şey diyeceğim ama kızma.

Sonay: Kızdım bile.

Bilinmeyen Numara: Konuşmaya ihtiyacım var derken seninle konuşmaya ihtiyacım olduğunu kast etmiştim.

Sonay: Senin bir problemin yok yani?

Bilinmeyen Numara: Aslında var.

Sonay: Nedir?

Bilinmeyen Numara: Şu anda seni feci özlüyor olmam bir problem.

Sonay: Kes şunu artık...

Bilinmeyen Numara: Çok ciddiyim. Benimle konuşmaya başladığının bilincindeyim ve sana yazdığım zaman bana cevap vereceğinin de bilincindeyim. Bir şekilde kabullendin beni. Bu beni çok heyecanlandırıyor. Ben, her dakika seninle konuşmak istiyorum Sonay.

Sonay: Bu yüzden uyandırıldığıma inanamıyorum.

Bilinmeyen Numara: Özür dilerim. İstersen uyumaya devam et, daha fazla uzatmayayım.

Sonay: Tekrar uyuyabileceğimi mi sanıyorsun?

Bilinmeyen Numara: Konuşmaya devam edebilir miyiz peki?

Sonay: Yok seni özledim, yok sana ihtiyacım var bilmem ne gibi şeyler söylemezsen, evet.

Bilinmeyen Numara: Tamam, bunlara bir anda alışmanı bekleyemezdim zaten. O zaman soru-cevap yapalım.

Sonay: Ben de soru sorabilecek miyim?

Bilinmeyen Numara: Eğer istersen...

Sonay: Kabul. Kim başlıyor?

Bilinmeyen Numara: Ben. Üzgünüm, bu konuda centilmen olamayacağım. İlk sorum, en klişe olanlardan geliyor. En sevdiğin şarkı hangisi?

Sonay: Bunu hiç düşünmemiştim. Dinlemekten keyif aldığım birçok şarkı var.

Bilinmeyen Numara: Birini söyle o halde.

Sonay: Sanırım David Bowie'den Heroes'u çok seviyorum.

Bilinmeyen Numara: İnanamıyorum Sonay. Bana inanmayacaksın ama benim en sevdiğim şarkı odur.

Sonay: Nesin sen, paralel bir evrenden farklı bir ben mi?

Bilinmeyen Numara: Aynı evrenden sana aşık biriyim.

Bilinmeyen Numara: Sevgi gösterisi istemiyordun, özür dilerim. Kendime engel olamadım.

Sonay: Neyse, sıra bende. İsmin nedir?

Bilinmeyen Numara: Hey, adil oynamıyorsun.

Sonay: Başlarken özel sorular soramayacağımı söylemedin. Ayrıca sen benim adımı biliyorsun, benim de senin adını bilmem oldukça adil.

Bilinmeyen Numara: Ben senin adını kendi alın terimle öğrendim. Sen ise hazıra konmaya çalışıyorsun.

Sonay: Sorumun yanıtını bekliyorum.

Bilinmeyen Numara: Nasılsa beni tanımıyorsun. Beni sadece ismimle bulman da mümkün değil. Ayrıca soyadımı sormanı yasaklıyorum. İsmim, Eser.

Sonay: Ailene, bu sizin eseriniz mi, diye soran oluyor mu?

Bilinmeyen Numara: Bunu görmemiş gibi davranacağım.

Sonay: Evet, berbattı.

Bilinmeyen Numara: Benim sıram.  En sevdiğin kitabı da bilmek istiyorum.

Sonay: Ayşegül Tatilde.

Bilinmeyen Numara: Sonay, sonsuza dek espri mi yapacaksın?

Sonay: İstemiyorsan derhal mesaj atmayı kesebilirim.

Bilinmeyen Numara: Elbette hayır. Gerçekten çok zalimsin.

Sonay: Benim sıram. Seni ne zaman görebileceğim?

Bilinmeyen Numara: Henüz zamanı var.

Sonay: Biliyor musun? Asıl zalim olan sensin.

Bilinmeyen Numara: Nedenmiş o?

Sonay: Bu kadar merak etmeme rağmen  ısrarla kendini göstermemen, çok zalimce.

Bilinmeyen Numara: Beni gördüğün zaman bana aşık olacağına söz verirsen karşına çıkarım.

Sonay: Nasıl böyle bir söz vereyim ki?

Bilinmeyen Numara: O zaman üzgünüm...

Sonay: Şu an güldüğünden adım gibi eminim.

Bilinmeyen Numara: Bak, sen de beni tanımaya başlamışsın.

Sonay: Sabah işe gideceğim.

Bilinmeyen Numara: Biliyorum.

Sonay: Şaşırmadım... Uykum yeniden gelmişken kaçmadan gidip uyuyacağım.

Bilinmeyen Numara: Uyandırdığım için tekrar özür dilerim, pişman değilim. Tatlı uykular Sonay.

Sonay: İyi geceler, Eser.

Bilinmeyen Numara: Ah! Kalbim... İsmimi bir gün sesinden duyabilirim umarım.

Sonay: Konuşmaya devam ediyorsun.

Bilinmeyen Numara: Haklısın, kendimi tutamadım. İyi geceler, seni seviyorum.